Ι. ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ καιρός μέχρι να αντιληφθούμε τις διαφορές (αν υπάρχουν!), μεταξύ νέων και παλαιών διαπραγματευτικών λεκτικών όρων και της ουσίας τους. Αλλά και τι θα μας προκύψει με τις απαιτούμενες “μεταρρυθμίσεις” που υπέγραψε η νέα κυβέρνηση (20/2) και δεν πραγματοποιεί.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η χώρα μας διχάστηκε επί χρόνια σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς»! Ενας διχασμός που στηρίχτηκε σ’ ένα δημαγωγικό, ψηφοθηρικό ψέμα. Το οποίο ψέμα, μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα των διαπραγματεύσεων με τους “εταίρους” και τη συνεχή έλλειψη ρευστότητας, καταρρέει.
…ΜΙΛΩΝΤΑΣ πριν μια εβδομάδα (8/3) ο κ. Τσίπρας στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» προσπάθησε να εκλογικεύσει την… αποδοχή του Brussels Group (δηλαδή της παλιάς “τρόικα”, με το νέο όνομα “οι θεσμοί”). Σε σχετική με την ορολογία ερώτηση του δημοσιογράφου είπε: «Οχι. Δεν είναι θέμα ορολογίας, αλλά ουσίας του θέματος. Κάθε χώρα στην Ευρώπη πρέπει να συνεργαστεί με αυτούς τους θεσμούς. Αυτό όμως είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την τρόικα, η οποία δεν ελέγχεται από κανέναν. Οι υπάλληλοί τους έρχονταν στην Ελλάδα για να μας επιτηρήσουν αυστηρά. Τώρα συζητούμε και πάλι απευθείας με τους θεσμούς. Η Ευρώπη, μέσω αυτής της αλλαγής, έγινε πιο δημοκρατική».
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, δεν καταλαβαίνουμε πού ουσιαστικά διαφέρει η μνημονιακή (πριν από τις εκλογές) από τη “μεταμνημονιακή” (μετεκλογική) πολιτική. Μήπως, στο ότι τώρα μας πιέζουν περισσότερο στο να κάνουμε μεταρρυθμίσεις που δεν έκαναν οι “μνημονιακοί” και θα κάνουν, λέει, οι “αντιμνημονιακοί”; Και πώς, άραγε, η Ευρώπη «έγινε πιο δημοκρατική» τώρα που κλείνει όλες τις κάνουλες χρηματοδότησης; Δεν έγινε πιο απάνθρωπη;
ΙΙ. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ; Ακολουθούμε την πεπατημένη: Λέμε ως συνήθως πως τηρούμε τις συμφωνίες μας, πως κάνουμε μεταρρυθμίσεις (που δεν γίνονται ποτέ) και περιμένουμε να “τηρήσουν” τις (χρηματοδοτικές)… δεσμεύσεις τους οι Ευρωπαίοι! Μα, μια συμφωνία δεν τηρείται μόνο στα λόγια. Τηρείται με εκατέρωθεν πράξεις. Οχι με παλινωδίες, ανακολουθίες, εκνευρισμούς και δηλώσεις επί δηλώσεων περί επιστροφής στη… δραχμή! (Λαπαβίτσας).
ΤΙ ΕΓΙΝΕ μέχρι τώρα; Πήγε, άραγε, προς ψήφιση κανένα “νέο” φορολογικό νομοσχέδιο και δεν το ξέρουμε; Ή μήπως τώρα συντάσσεται και μένουμε μόνο σε ευχολόγια; Ο κ. Τσίπρας ομολόγησε στο γερμανικό περιοδικό και το εξής: «Υπάρχουν δύο Ελλάδες: Μία των τεσσάρων εκατομμυρίων στα όρια της φτώχειας κι αυτοί που πάνε στη Μύκονο και στα μπουζούκια της παραλιακής».
ΜΑ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ της Ελλάδας είναι ακριβώς αυτό το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στους “έχοντες και κατέχοντες” (και ουδέποτε πληρώνοντες τους αναλογούντες φόρους) και στους “μη έχοντες” (που ξεζουμίζονται κυριολεκτικά).
ΚΙ ΑΝ μεν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, λόγω διαπλοκής και διαφθοράς, αδυνατούσαν να κάνουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, ο λαός σήμερα γιατί να μη προσδοκά με αδημονία από μια υποτίθεται “αδιάφθορη” κυβέρνηση, να τις δει στην πράξη; Θα τις δει;
