To έγκλημα πολέμου στην Bucha της Ουκρανίας, ένα έγκλημα που διέπραξε ο ρωσικός στρατός κατά αμάχων, παραπέμπει ευθέως σε άλλες εποχές, θυμίζοντας ότι ακόμη και εν έτη 2022, που πιστεύαμε πως η ιστορία δεν θα συνεχίσει να καταγράφει εγκλήματα διαμετρήματος επί Στάλιν και Χίτλερ, υπάρχουν ακόμη σχέδια για εθνικές εκκαθαρίσεις αλλά πάνω απ’ όλα στοχευμένες δολοφονίες αμάχων.
Και εκεί που το δράμα αυτό εμπλουτίστηκε από την τερατώδη γκεμπελική ρωσική προπαγάνδα πως η γενοκτονία αυτή ήταν τάχα στημένη από τους Ουκρανούς, εκεί που το ρωσικό καθεστώς εξαντλεί και τα τελευταία οργιαστικά επιχειρήματα δικαιολόγησης της σφαγής, για να αποφύγει τη διεθνή κατακραυγή, στην Ελλάδα οι εικόνες από τη γενοκτονία στην Bucha, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για τους στόχους της ρωσικής κυβέρνησης, κάποιοι θεωρούν πως οι σχέσεις με τη Ρωσία δεν θα πρέπει να διαταραχθούν.
Η σφαγή πάντως αυτή έρχεται αρκετά χρόνια μετά τη σφαγή της Σερμπρένιτσα, με εικόνες από ομαδικούς τάφους και πτώματα αμάχων στους δρόμους. Οι εικόνες αυτές που κάνουν τον γύρο του κόσμου αποδεικνύουν περίτρανα πως ο πόλεμος στα διεφθαρμένα μυαλά κάποιων αποτελεί την καλύτερη οδό και το μέσον εκβιασμού κατά των λαών.
Άλλοι βέβαια εξακολουθούν να μιλούν για συμφέροντα και ενεργειακούς εκβιασμούς, για οικονομικά τερτίπια και κρυφές συμφωνίες, για χρηματιστήρια – ασανσέρ και στοχευμένη αυξομείωση των τιμών των μετοχών.
Η ουσία όμως παραμένει πέρα από τις άστοχες ρήσεις για γενική και αόριστη ειρήνη, πέρα από τις θεωρίες για στημένους πολέμους και εμπλοκή του ΝΑΤΟ, που σαφώς και έχει τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του. Όμως επί του προκειμένου, ο τωρινός κίνδυνος ακούει στο όνομα Πούτιν. Και γενοκτονίες τύπου Bucha σχεδιάστηκαν από το επιτελείο του.
