Κοινή πεποίθηση όλων μας είναι ότι ζούμε σε μια προνομιούχα χώρα όπου οι φυσικές καλλονές, ο ορυκτός της πλούτος, αλλά και οι κλιματολογικές συνθήκες, είναι από τα τις καλύτερες που υπάρχουν στον πλανήτη μας. Μια χώρα που όχι τυχαία διάλεξαν οι ολύμπιοι θεοί να κατοικήσουν.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι δυσνόητο στον μέσο πολίτη πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Αν ανατρέξουμε στην ιστορία μας, θα διαπιστώσουμε ότι η καθοδική μας πορεία έχει συγκεκριμένες αιτίες. Μια εξ αυτών είναι ότι έχουμε εκπαιδευτεί ως λαός να εναποθέτουμε τις ελπίδες και τις προσδοκίες μας σε πρόσωπα και μηχανισμούς. Εχουμε μάθει να επενδύουμε στο ατομικό και όχι στο συλλογικό συμφέρον. Δεν μας έχει γίνει βίωμα ότι η πρόοδος ή η οπισθοδρόμησή μας οφείλεται αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις. Ηρθε ο καιρός όμως νομίζω που θα πρέπει να τα ανατρέψουμε όλα αυτά και να επαναπροσδιορίσουμε στάσεις και συμπεριφορές. Ηρθε ο καιρός που θα πρέπει να αποχωριστούμε τη… χαμένη μας αθωότητα. Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις και προβληματισμούς μου δίνουν αυτά που συμβαίνουν γύρω μας… στον τόπο μας… στην πόλη μας αυτόν τον καιρό.
Παρατήρηση πρώτη: Αυτές τις μέρες κυρίαρχο θέμα στα Μ.Μ.Ε. και στον τοπικό Τύπο είναι το αεροδρόμιο “Δασκαλογιάννης” και η επικείμενη ιδιωτικοποίησή του. Θεσμικοί φορείς, αλλά και οι πολίτες, οφείλουμε να γνωρίζουμε το θέμα και τις επιπτώσεις που θα έχει σε εμάς μια τέτοια εξέλιξη. Οι ανακοινώσεις και κάποιες δηλώσεις στα τοπικά Μ.Μ.Ε., όχι μόνο δεν αρκούν, αλλά θα έλεγα ότι μας αποκοιμίζουν… κάναμε το χρέος μας. Παρακολουθώντας το θέμα διαπιστώνω ότι υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα για να παραμείνει το συγκεκριμένο αεροδρόμιο στο δημόσιο. Οτι π.χ. είναι κερδοφόρο με πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, ότι επεκτείνεται τώρα με χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων και ότι εάν δεν περάσουν 5 χρόνια μετά την αποπεράτωση της επέκτασης δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί, ότι συνυπάρχει με ένα από τα πιο σημαντικά πολεμικά αεροδρόμια της χώρας (αφορά επομένως και την άμυνά μας), ότι για νησιά όπως η Κρήτη η επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο εξαρτάται εν πολλοίς από τα αεροπλάνα και τα αεροδρόμια που τα εξυπηρετούν, επομένως οι υποδομές και η διαχείρισή τους είναι στρατηγικής σημασίας. Ολα αυτά τα τεκμηριώνουν οι φορείς του Νομού και εάν δεν εισακουσθούν από την κεντρική κυβέρνηση… τότε μαζί με τους πολίτες συμπορεύονται για να τα επιβάλουν δυναμικά πλέον στους κυβερνώντες. Τα μηνύματα και οι πιέσεις των πολιτών θα πρέπει να απευθύνονται και στην κυβέρνηση που με την επιμονή της είναι ορατό ότι εξυπηρετεί συμφέροντα που δεν ταυτίζονται με τα δικά μας και προς τους ξένους αγοραστές… Λέω αγοραστές και όχι επενδυτές γιατί η επένδυση γίνεται τώρα με τα χρήματα των φορολογουμένων. Για μεν τους κυβερνώντες θα πρέπει να επιδιώκουμε την ανατροπή τους… για δε τους αγοραστές να τους ξεκαθαρίσουμε ότι θα κινούνται μόνιμα σε εχθρικό περιβάλλον. Να θυμίσω ότι έτσι αποτρέψαμε μια καταστροφική επένδυση στο Φραγκοκάστελο πριν αρκετά χρόνια, όταν οι ξένοι επενδυτές κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να κινούνται σε εχθρικό περιβάλλον.
Παρατήρηση δεύτερη: Κυρίαρχο θέμα επίσης στα τοπικά μέσα η καταστροφή των χημικών της Συρίας, εδώ δίπλα σε μας… στην αυλή μας. Τεράστιο θέμα που, αν αφήσουμε να πραγματοποιηθεί αυτή η καταστροφή των χημικών στην κλειστή θάλασσα της Μεσογείου, θα επηρεάσει αρνητικά… για να μην πω καταστροφικά, την ποιότητα της ζωής μας και κυρίως των επόμενων γενεών… των παιδιών μας. Εδώ η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι πιο δύσκολη και περίπλοκη, γιατί εμπλέκονται εκτός από την ελληνική κυβέρνηση και άλλα πανίσχυρα κράτη με ισχυρά συμφέροντα.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά εδώ στην περιοχή μας εμείς… φορείς και πολίτες είμαστε ολοκληρωτικά δοσμένοι και απορροφημένοι με… τις επικείμενες δημοτικές εκλογές που έρχονται. Οχι εξετάζοντας τα προγράμματα… λέμε τώρα εάν υπήρχαν… των συνδυασμών, αλλά παρακολουθώντας τους μηχανισμούς των κομμάτων να αλληλοκατηγορούνται και να μαχαιρώνονται… συντροφικά για το ποιος θα επιβληθεί σε ποιον και τις μετακινήσεις και μεταγραφές των υποψήφιων συμβούλων – ψηφολεκτών από τον ένα συνδυασμό στον άλλο, οι οποίοι αθροίζοντας τις ψήφους τους είναι σίγουροι ότι θα καταλάβουν τις… Βερσαλίες. Το ερώτημα είναι μετά την κατάληψη, εάν θα είναι ικανοί να παράξουν έργο ή και να αποτρέψουν δυσάρεστες εξελίξεις, όπως οι παραπάνω…