» Υπάρχει μια βασική αρχή στην πολιτική που λέει ότι δεν «πρέπει να βγάζεις τη γλώσσα στην κοινωνία» και να την αγνοείς.
Η πολιτική εφευρέθηκε εργαλειακά για να προχωρά τα ουσιώδη αιτήματα των κοινωνιών, αυτά τα οποία εμφορούνται από λογική και δεν σκιάζονται από λαϊκισμό.
Η επίσημη Πολιτεία κωφεύει επικίνδυνα στο αίτημα της κοινωνίας των Χανίων να αξιοποιηθεί λειτουργικά ο χώρος του πρώην Ψυχιατρείου.
Παρότι ο λαλίστατος πρώην υπουργός Υγείας είχε δεσμευθεί ότι θα δει με ευθύνη το αίτημα της χανιώτικης κοινωνίας εντούτοις το θέμα βάλτωσε, ο διοικητής της 7ης Υ.ΠΕ. εμφανίζεται αδρανής, το ζήτημα της αξιοποίησης χάθηκε μέσα στον ορυμαγδό των κυβερνητικών τυμπανοκρουσιών που στερούνται λογικής και ξεχάστηκε στο… ντουλάπι των εγχώριων “αναμνήσεων”.
Παρότι είχε αναπτυχθεί -και μέσα από τα “Χ.Ν.”- ένας γόνιμος διάλογος για την αξιοποίηση των κτηρίων από πολίτες και ειδικούς και παρότι η Αντιπεριφέρεια είχε σαφή θέση, η επίσημη Πολιτεία προτίμησε το “στρίβειν διά της τεθλασμένης των ελληνικών καλένδων”.
Και όσο η Πολιτεία διά των Υπουργείων γυρίζει την πλάτη της στα αιτήματα καταφέρνει να κονιορτοποιεί τον βαθμό εμπιστοσύνης με τους πολίτες, απογυμνώνεται από το ηθικό της φορτίο, περιπλανάται μόνη χαμένη στη μετάφραση του μνημονίου.
Και η κοινωνία αναρωτιέται…
