Η παλιά πόλη ζωντανή και ηλιόλουστη, ο κόσμος αρκετός όχι όμως τα μιλιούνια του Ιούλη και του Αυγούστου, ούτε φυσικά η ζέστη των ημερών αυτών. Τα καταστήματα πιο μετρημένα ως προς την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, λιγότεροι οι πελάτες – καλύτερη και η εξυπηρέτηση… όσο για το παραλιακό μέτωπο της πόλης αρκετά πιο ελκυστικό. Άνετη και πιο εύκολη και η πρόσβαση στις παραλίες!
Το Σαββατοκύριακο στα Φαλάσαρνα η κατάσταση ήταν υποφερτή, ενώ στο Καλαθά, στο Μαράθι, στις Καλύβες οι λουόμενοι ήταν πολλοί χωρίς όμως να επικρατεί το αδιαχώρητο των καλοκαιρινών μηνών, χαρακτηριστικά μπορούσες ακόμα και να… παρκάρεις σε απόσταση λογική από τη θάλασσα χωρίς να χρειαστεί να πιάσεις θέση από τις 8 το πρωί…
Τα Χανιά, η πόλη, η ενδοχώρα και τα χωριά, τον Οκτώβρη είναι ακόμα πιο ιδανικά για διακοπές. Πιο ανθρώπινα, με την κίνηση στους δρόμους φυσιολογική και όχι σε συνθήκες πλατείας… Ομονοίας.
Διαφορετικοί και οι επισκέπτες της εποχής, πιο “ψαγμένοι”, αναζητούνταν την τοπικότητα, θέλουν να γίνουν μέρος της καθημερινότητάς μας, να συμμετέχουν σε ένα τρύγο, να πάνε σε ένα ελαιοτριβείο, να δουν πώς παράγεται η τσικουδιά στα ρακοκάζανα, όχι μόνο ήλιος και θάλασσα… Πάνω σε αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να οικοδομηθεί η όποια επέκταση της σεζόν (σχέδιο διαμορφωμένο δεν υπάρχει από τους αρμόδιους αλλά λόγος να γίνεται…).
Για ένα κόσμο που αναζητεί τη σύνδεση με την πραγματική Κρήτη (ή ότι έχει απομείνει από αυτή). Είναι ξεκάθαρο πια για όποιον δεν φοράει παρωπίδες και δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο για το πώς θα παραφουσκώσει το πορτοφόλι του και τους τραπεζικούς του λογαριασμούς: Τους καλοκαιρινούς μήνες η πόλη, ο νομός, η Κρήτη δεν αντέχει περισσότερους επισκέπτες! Όσο και να βελτιωθούν οι υποδομές τα στενά της παλιάς πόλης δεν θα… φαρδύνουν, ούτε τα ξενοδοχεία, τα καταλύματα και τα καταστήματα εστίασης μπορούν – ούτε πρέπει να φτάσουν στον αφρό της θάλασσας για να τους εξυπηρετήσουν όλους, πόσο μάλλον οι παραλίες δεν δύναται να καταληφθούν από ομπρελοκαθίσματα, μπαρ- club.
Η φέρουσα ικανότητα του νησιού έχει καλυφθεί προ πολλού τους μήνες του θέρους. Ας μείνουμε εκεί και ας επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο πώς θα επεκτείνουμε έστω και λίγο τη σεζόν πάνω στη βάση που προαναφέραμε, ενός τουρισμού πραγματικά βιώσιμου και ανθρώπινου, για τους επισκέπτες αλλά και τους μόνιμους κατοίκους του νησιού…