Το τελευταίο αντίο στον επιχειρηματία Μανώλη Αναγνωστάκη, είπαν τα Χανιά.
Η κηδεία του τελέστηκε την Τρίτη, 26 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, από τον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά.
Σε συλλυπητήριο μήνυμά του ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων, Νίκος Καλογερής, τονίζει:
«Με θλίψη αποχαιρετήσαμε τις μέρες των Χριστουγέννων τον Μανώλη Αναγνωστάκη, έναν από τους ανθρώπους που έθεσαν τις βάσεις στο χανιώτικο επιχειρείν, με τα αναψυκτικά Γεράνι να αποτελούν μέχρι σήμερα πρεσβευτή του τόπου μας και των προϊόντων του.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων κ. Νίκος Καλογερής εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».
Η ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΑ “ΓΕΡΑΝΙ”
Στην ιστοσελίδα των αναψυκτικών “Γεράνι” αναφέρεται ότι «η ιδέα της παραγωγής αναψυκτικών ξεκίνησε από τον Σοφοκλή Αναγνωστάκη το 1928 αφότου επέστρεψε από τις ΗΠΑ όπου είχε μεταναστεύσει και είχε εργαστεί ως ζαχαροπλάστης . Στο καφενείο του στο χωριό Γεράνι Χανίων άρχισε να φτιάχνει τα πρώτα αναψυκτικά για να τα προσφέρει στους πελάτες του. Τα αναψυκτικά εκείνη την εποχή δεν ήταν κάτι διαδεδομένο. Οι άνθρωποι τα θεωρούσαν φάρμακο για τη δυσπεψία ή και σαν μεγάλη πολυτέλεια…
Ανάλογος ήταν και ο τρόπος παραγωγής τους. Με το μπρίκι έμπαινε σε ένα-ένα μπουκάλι ο χυμός μαζί με νερό και ζάχαρη και με μια χειροκίνητη αρχικά και ποδοκίνητη στην συνέχεια αντλία γίνονταν η πλήρωση της φιάλης με νερό με ανθρακικό.
Όλα σταμάτησαν το 1940 με τον Β παγκόσμιο πόλεμο.
Μετά το τέλος του πολέμου ο Μανώλης Αναγνωστάκης, γιος του Σοφοκλή αποφάσισε να ασχοληθεί με την παραγωγή των αναψυκτικών. Όπως και ο πατέρας του, στο πίσω μέρος της αυλής του καφενείου που πια είχε αναλάβει ο ίδιος. Η κατάσταση δε διέφερε και πολύ από το ξεκίνημα. Η παραγωγή γίνονταν ουσιαστικά με τα χέρια. Εκτός από αυτά που προορίζονταν για τους πελάτες του καφενείου άρχισε σιγά σιγά να παράγει και άλλες μικρές ποσότητες για τα καφενεία των γύρω περιοχών. Χρειάζονταν μερικές ώρες για να παραχθούν λίγα κιβώτια αναψυκτικών. Η διανομή γίνονταν με γαϊδουράκι, πολλές φορές τη νύχτα. Δεν υπήρχαν αρκετά μπουκάλια για να παραχθούν νέα αναψυκτικά και έτσι πολλές φορές αναγκαζόταν να περιμένει να καταναλωθούν αυτά που βρίσκονταν σε ένα πελάτη για να πάρει τα άδεια κιβώτια με τα μπουκάλια για να μπορέσει να φτιάξει τα επόμενα. Το γαϊδουράκι αντικαταστάθηκε με ¨σούστα¨ (ένα είδος άμαξας)και στη συνέχεια με φορτηγό. Κατάφερε να διανέμει ο ίδιος τα αναψυκτικά που παρήγαγε σε ολοένα και περισσότερα χωριά και εν τέλει στα Χανιά.
Το όνομα Γεράνι που επιλέχθηκε για τα αναψυκτικά είναι ο τόπος καταγωγής της οικογένειας και εκεί όπου άλλωστε όλα ξεκίνησαν.
Το 1966 ο Μανώλης Αναγνωστάκης μετακομίζει σε ένα νέο ιδιόκτητο χώρο στα Χανιά, όπου οι συνθήκες ήταν σαφώς καλύτερες.
Η αυξανόμενη ζήτηση έφερε την ανάγκη για αύξηση της παραγωγής και περαιτέρω ανάπτυξη.
Το 1987 μεταφερθήκαμε σε νέες εγκαταστάσεις που πλέον είναι κατάλληλα διαμορφωμένες και με άριστο μηχανολογικό εξοπλισμό. Το 2000 την επιχείρηση αναλαμβάνει ο γιος του Μανώλη, Σοφοκλής Αναγνωστάκης».
