Το δάσκαλο εχάρηκα, Βασίλη Ιγγλεζάκη,
εις την τιμητική βραδιά, για τον Αποστολάκη.
Aρπαξε το μικρόφωνο, στον Αγιο Κωνσταντίνο
κι είπε δύο λόγι’ απο καρδιάς, για των Χανιών τον κρίνο.
Ηταν απαύγασμα ψυχής, της τελευταίας ώρας,
που βγήκε μέσα στο Ναό, προστάτη Νέας Χώρας.
Μα απηχούσε σίγουρα, ολόκληρη τη πόλη,
για μια προσωπικότητα, που την τιμούμε όλοι.
Εργάτης τση παράδοσης, περίσσια βραβευμένος,
απ’ την Ακαδημία μας, αξιολογημένος.
Στο λαογράφο – δάσκαλο και φίλο μου Σταμάτη,
με τσι Χανιώτες και εγώ, ευχές μπέμπω δεμάτι.
Μα και στο Γεροδάσκαλο, κάθε τιμή αξίζει,
λεβέντικα εφέρθηκε και τούτο τον πρεπίζει.