Χανιώτες δικηγόροι στο “Μαγγανοπήγαδο”

Να πούμε εισαγωγικά ότι η γενικότερη σύγχρονη ελληνική θεατρική παραγωγή είναι από τις περισσότερο ρωμαλέες και δημιουργικές στην Ευρώπη. Υπερτερεί ίσως από τη Γερμανική, από τη Γαλλική και από την Ιταλική παραγωγή. Μόνο η Αγγλική παραγωγή πρέπει να την ξεπερνά.
Eπίσης πρέπει να αναφέρουμε μια που έχουμε και τη θλιβερή επέτειο της χούντας της 21ης Απριλίου ότι οι δικτάτορες, μέσα στην ανικανότητα και στην πλήρη άγνοιά τους, πίστεψαν ότι ταπείνωσαν τους πολιτικούς λέγοντας ότι οι πολιτικοί αντί να έχουν σχέση μόνο με την πολιτική πράξη είχαν σχέση και με την τέχνη, την ηθοποιΐα και το θέατρο. Και όμως ένας ποιητής, ο νομπελίστας Γιώργος Σεφέρης επρόβλεψε την τραγωδία, την εθνική καταστροφή και την προδοσία στην Κύπρο!
Οι δικηγόροι με το επάγγελμά τους υπεισέρχονται στη θέση άλλων ανθρώπων, με άλλα επαγγέλματα, άλλες ιδιότητες, αλλά και διαφορετικό φύλο, φτάνοντας οι άνδρες δικηγόροι στο θρυλικό: «να μην ξεχνάτε κύριε πρόεδρε ότι εγκυμονούμε»!
Αυτοί οι ξεχωριστοί δικηγόροι των Χανίων που έγιναν ερασιτέχνες ηθοποιοί και διέπρεψαν στο «Μαγγανοπήγαδο» του συγγραφέα Φωτιάδη, πρέπει να αγαπούν ιδιαίτερα το επάγγελμα του δικηγόρου. Ασφαλώς θα το κάνουν, όπως και οι άλλοι συνάδελφοί τους με μεγάλη σοβαρότητα, αλλά θα το ζουν και ως χόμπι, δηλαδή θα το ασκούν με μεράκι.
Αυτοί οι δικηγόροι των Χανίων πρέπει να είναι ευαίσθητοι άνθρωποι, πρέπει να γνωρίζουν, να αισθάνονται και να έχουν συνειδητοποιήσει την τέταρτη διάσταση του κόσμου ετούτου, τη διάσταση του χωροχρόνου όπως την όρισε ο Αϊνστάιν. Ίσως με αυτό τον τρόπο, με το ρόλο του ερασιτέχνη ηθοποιού να θέλουν και να ψάχνουν να προσδιορίσουν τη σχέση τους με την τέταρτη αυτή διάσταση αλλά και τη σχέση τους με τον ίδιο τον κόσμο μας συνολικότερα, ρίχνοντας τα τείχη γύρω τους και τις προκαταλήψεις, έστω και με τη φαντασίωση της υποκριτικής τέχνης.
Οι άνθρωποι από την παιδική τους ηλικία αρέσκονται να παίρνουν μέρος σε θεατρικές παραστάσεις. Όλοι θυμόμαστε τις θεατρικές παραστάσεις των Δημοτικών Σχολείων και το συναγωνισμό για την κατάληψη των ρόλων της κάθε παράστασης.
Δεν μπορεί, μέσα στο χρόνο, που πολλοί βέβαια φτάνουν στο να αρνούνται την ύπαρξή του, αλλά οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι άπειρος – ο Stephen Hawking μας είπε ότι υπήρχε η καμπυλότητά του και πριν από το Big Bang – ασφαλώς μέσα στον άπειρο χρόνο, πέρα από τα αβέβαια βήματά του, ακριβώς επειδή είναι άπειρος θα υπάρχουν και συναρπαστικές στιγμές, στιγμές αιωνιότητας για όλους τους κοινούς θνητούς στην επίγεια ζωή τους. Το θέμα είναι να τις ανακαλύψουμε και να τι ζήσουμε.
Αυτές τις στιγμές αιωνιότητας, αυτές τις συναρπαστικές στιγμές πρέπει να έχουν ερωτευθεί όλοι οι ερασιτέχνες ηθοποιοί, υπερβαίνοντας τον καθημερινό ρόλο του εαυτού τους. Ενώ άλλοι άνθρωποι τις ψάχνουν αυτές τις στιγμές στους αιθέρες, στο διάστημα, στη δύναμη, στο χρήμα και στη δόξα, οι ερασιτέχνες ηθοποιοί, ιδιαίτερα οι δικηγόροι τις ψάχνουν στη συμφιλίωση με τον εαυτό τους και τις υπάρχουσες δυνατότητές τους στην ταύτισή τους και τη συμφιλίωσή τους με τους άλλους ανθρώπους.
Και ο μεγάλος συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης προσπαθεί στο έργο του «Ζορμπάς», σπάζοντας τους κοινωνικούς περιορισμούς, να συμφιλιωθεί με τον λαϊκό τύπο, τον εργάτη, πότη και γυναικά Γιώργη Ζορμπά, να συνταυτιστεί μαζί του για να ζήσει μετά τις συναρπαστικές στιγμές που έχει στερηθεί. Θα ήθελε να το πετύχει.
Ίσως αυτές είναι οι κατ’ εξοχήν συναρπαστικές στιγμές για τις οποίες μας μιλά ο συγγραφέας Φωτιάδης, τις οποίες αναζητούν οι πρωταγωνιστές του έργου του και τις οποίες οι δικηγόροι δεν ζουν μόνο στην υποκριτική τέχνη ως ερασιτέχνες ηθοποιοί, αλλά έστω και συγκυριακά στην καθημερινότητα του επαγγέλματός τους. Αυτές τις πραγματικά συναρπαστικές στιγμές αιωνιότητας αναζητούμε στη ζωή μας όλοι μας για να σπάσουμε τη ρουτίνα και τα αδιέξοδα που κάποτε εμφανίζονται και χωρίς να υπάρχουν προβλήματα επιβίωσης.
Η αίθουσα του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων ήταν γεμάτη. Τυχεροί όσοι είδαμε το «Μαγγανοπήγαδο», όπως θα είναι και όσοι το δουν εάν επαναληφθούν οι παραστάσεις. Το έργο σκηνοθέτησε με μεγάλη διεισδυτικότητα ο Δημήτρης Καλογεράκης αλλά και με εμπιστοσύνη προς τους ερασιτέχνες ηθοποιούς που το απέδωσαν με άνεση, συγκίνηση και εκφραστικότητα (με σειρά εμφάνισης οι εκπληκτικοί δικηγόροι-ηθοποιοί: Δημήτρης Πετράκης, Νίκος Γιακουμάκης, Αφροδίτη Ταβουλάρη, Ελλάδα Μουρατίδη, Μαρικίτα Καλογεράκη, Γιώργος Κορτσαλιουδάκης, Γιώργος Βεργάκης, Γεωργία Τσουχλαράκη, Γιώργος Αμανάκης, Ελένη Μπολιουδάκη και Χαράλαμπος Ζολινδάκης).
Ως δικηγόροι έχουμε ακούσει πολλά κατά καιρούς. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αποτελούμε το καταφύγιο των αδικούμενων, των καταδιωκομένων, των αδυνάτων. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα, κάτω από οποιεσδήποτε πολιτικές συνθήκες.
Όταν δίδεται ευκαιρία, όπως απέδειξαν οι δικηγόροι των Χανίων, φαίνεται ότι έχουμε και άμεση σχέση με την τέχνη, με τη φιλοσοφία και τον πολιτισμό. Οι δικηγόροι των Χανίων δεν είναι απλοί επαγγελματίες γιατί με τις γενικότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις τους ανήκουν πλέον από χρόνια στη μεγάλη πολιτιστική παράδοση, στην κουλτούρα των Χανίων και της πατρίδας μας γενικότερα.
Ας μου συγχωρέσουν οι δικηγόροι των Χανίων τον πρώτο πληθυντικό πρόσωπο αφού δεν έμεινα πιστός στην δικηγορία και αφοσιώθηκα στην πολιτική.