Μέσα από φωτογραφικό υλικό της εποχής
«Η ιδιαιτερότητα του πατέρα μου ήταν ότι τον Οκτώβριο του 1940 ήταν ήδη δύο χρονών στρατιώτης καθώς είχε παρουσιαστεί να κάνει τη θητεία του τον Οκτώβριο του 1938» μας λέει για το Μιχάλη Γεωργίου Γκαγκλάκη, ο γιος του Γιάννης.
Μια σειρά φωτογραφίες της εποχής από τα ελληνοαλβανικά σύνορα και το βιβλίο της στρατιωτικής θητείας του πατέρα του μας έφερε στα γραφεία των “Χ.ν.”.
«Ο πατέρας μου Μιχάλης γεννήθηκε το 1917 και παρουσιάστηκε στο Ναύπλιο τον Οκτώβριο του 1938. Ήταν σιτιστής έγινε έπειτα δεκανέας και μετά λοχίας. Τον Οκτώβριο του 1940 ήταν ακόμα στρατιώτης και εντάχθηκε στο 12ο Σύνταγμα, στον 7ο λόχο δεν ήταν στη 5η Μεραρχία Κρητών όπως οι περισσότεροι Κρητικοί και πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο» τονίζει ο κ. Γιάννης Γκαγκλάκης.
Διαβάζουμε στο στρατιωτικό του φυλλάδιο: “Μέγιστες οι υπηρεσίες του για την πατρίδα, στη θέση του ομαδάρχη μέχρι και τη διάλυση της μονάδας στις 24 Απριλίου του 1941”.
«Ο πατέρας μου δεν πολέμησε για να κερδίσει κάτι. Όταν κάποια στιγμή βγήκαν οι συντάξεις για τους αντιστασιακούς του είχα πει να κάνει τα χαρτιά του για να πάρει κάτι και αυτός μου απάντησε “εγώ πολέμησα για την πατρίδα, δεν θέλω σύνταξη”. Μάλιστα κατά την υποχώρηση έμεινε συνέχεια με τη μονάδα και δεν μπόρεσε να έλθει στην Κρήτη παρά μετά από πολύ καιρό. Μετά τον πόλεμο επιστρατεύτηκε πάλι σε μονάδα της Κρήτης για δύο χρόνια και έπειτα συνέχισε να εργάζεται ως ξυλουργός» λέει ο κ. Γιάννης.
ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Μια φωτογραφία που τραβήχτηκε πριν 83 χρόνια με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940 και δείχνει επιστρατευμένους στρατιώτες, ανάμεσα του και ο Κωνσταντίνος Ι. Κουτουλάκης, λίγο πριν αναχωρήσουν για το αλβανικό μέτωπο, έφερε στην εφημερίδα τακτική αναγνώστρια των “Χ.ν.”.
Η σημειολογία της φωτογραφίας είναι προφανής. Πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης με έναν υπέροχο Παρθενώνα πίσω, αληθινά προκαλεί ρίγη συγκίνησης.
Μια τόσο δύσκολη και ξεχωριστή στιγμή στη ζωή τους και στη ζωή της Πατρίδας, το ύφος και το ήθος του προσώπου τους είναι το ίδιο ύφος και ήθος όλης της Ελλάδας, που αγωνίστηκε και θριάμβευσε το 1940. Δόξα και τιμή σ’ όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για την Πατρίδα.
