» Μηχανικός ανάπτυξης λογισμικού στο CERN
Στον κορυφαίο επιστημονικό φορέα στην Ευρώπη πάνω στην πυρηνική έρευνα και στη σωματιδιακή φυσική στο CERN (Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire) εργάζεται εδώ και μερικούς μήνες ο 29χρονος Χανιώτης Ανδρέας Σχοινάς, εκπληρώνοντας έτσι ένα παιδικό του όνειρο.
Eχοντας τελειώσει το Λύκειο Ελ. Βενιζέλου, σπούδασε στο ΕΜΠ στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, απ’ όπου αποφοίτησε με Master Μηχανικού Λογισμικού (Software Engineering). Εργάστηκε για 4 χρόνια για μεγάλες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και όταν του δόθηκε η ευκαιρία… την άρπαξε από τα μαλλιά και πλέον εργάζεται στο CERN που έχει έδρα στα Γαλλο-ελβετικά σύνορα. Με τον Ανδρέα είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση…
• Εργάζεσαι στο CERN μια θέση που ακούγεται ζηλευτή για πολλούς νέους επιστήμονες. Πώς βρέθηκες σε αυτή τη θέση; Ποιες είναι οι συνθήκες εργασίας και ποιο το δικό σου αντικείμενο έρευνας;
Απ’ όταν ήμουν στο λύκειο και είχα πρωτοακούσει για το CERN, σκεφτόμουν ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να αποτελέσω μέλος του. Εκείνη την περίοδο είχα πάθος με την φυσική και το CERN έμοιαζε όνειρο. Θυμάμαι να παρακολουθώ στο ίντερνετ αποσπάσματα από ομιλίες και άρθρα του δρ. Νανόπουλου, ο οποίος εκείνο το διάστημα κατείχε τη θέση του Εθνικού μας εκπροσώπου στο CERN και να ονειρεύομαι ότι κάποια στιγμή θα καταφέρω να βρεθώ κι εγώ εκεί.
Ο τρόπος με τον οποίο τελικά βρέθηκα εδώ (όχι ως φυσικός, καθώς στην συνέχεια με κέρδισε ο κλάδος της πληροφορικής) δεν έχει τίποτα το συναρπαστικό. Είδα μια ανοιχτή θέση κι έστειλα το βιογραφικό μου. Η θέση που έχω αυτή τη στιγμή είναι μηχανικός ανάπτυξης λογισμικού. Η ομάδα στην οποία εργάζομαι είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη εφαρμογών, μέσω των οποίων οι διαχειριστές του δικτύου του CERN μπορούν να πραγματοποιήσουν μεταβολές στο δίκτυο του οργανισμού. Μέσω αυτών, οι χρήστες μπορούν να διαχειριστούν όλες τις συνδεδεμένες στο δίκτυο συσκευές και μηχανήματα, να ορίσουν πού θα τοποθετηθούν, τον τρόπο με τον οποίο αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους, καθώς και να ενημερώσουν τους τεχνικούς για τις απαραίτητες ενέργειες (π.χ. διασύνδεση καλωδίων, οπτικών ινών, εξοπλισμών κτλ). Οι συνθήκες εργασίας εδώ είναι εξαιρετικές. Το επίπεδο τεχνογνωσίας που έχω συναντήσει μέχρι στιγμής είναι κορυφαίο. Κάθε μέρα μαθαίνω και κάτι καινούριο. Οι ευκαιρίες για ανάπτυξη των γνώσεων είναι επίσης πάρα πολύ καλές. Ο οργανισμός προσφέρει την ευκαιρία στους εργαζομένους να παρακολουθήσουν σεμινάρια, μαθήματα και εξειδικευμένες εκπαιδεύσεις σε αντικείμενα που οι ίδιοι επιθυμούν και θεωρούν ότι θα τους είναι χρήσιμα για την εξέλιξη τους. Επιπλέον (σε αντίθεση με τα δεδομένα που είχα αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής στην Ελλάδα) τα ωράρια εργασίας τηρούνται με ακρίβεια, ενώ υπήρχε μέριμνα (ακόμα και πριν το ξέσπασμα της πανδημίας) για εργασία από το σπίτι κάποιες μέρες της εβδομάδας, εφόσον το επιτρέπει η φύση της δουλειάς.
• Υπάρχει κάποιο αντικείμενο έρευνας που σε ενδιαφέρει περισσότερο και που πιστεύεις ότι μπορείς να μελετήσεις καλύτερα στο CERN ; Κάτι που να βρήκες εκεί και να σε εντυπωσίασε ή να σε ξένισε και να έχει σχέση πάντα με το επιστημονικό έργο που παράγεται εκεί ;
Από την πρώτη στιγμή που έφτασα εδώ θέλησα να μελετήσω τον κόσμο της σωματιδιακής φυσικής και να μπορέσω να έχω καλύτερη αντίληψη του έργου που παράγεται στο CERN. Ο πρωταρχικός μου στόχος όμως είναι να μπορέσω να εμβαθύνω περαιτέρω στο αντικείμενό μου και μέσα από τα συναρπαστικά καθήκοντα και το υψηλό επίπεδο των συναδέλφων να απορροφήσω το μέγιστο δυνατόν για να εξελιχθώ ακόμα περισσότερο. Στο δικό μου αντικείμενο, το CERN πάντα συμβαδίζει με τις τελευταίες εξελίξεις, οπότε για όσους εργάζονται στον ευρύτερο κλάδο της πληροφορικής οι δυνατότητες να εξερευνήσουν και να πειραματιστούν με ό,τι νεότερο κυκλοφορεί είναι ασύγκριτες. Ας μην ξεχνάμε ότι πέρα από τις ανακαλύψεις που έχουν πραγματοποιηθεί εδώ (π.χ πεδίο – σωματίδιο Higgs), από το CERN έχουν ξεπηδήσει πολλές καινοτομίες στο κομμάτι της πληροφορικής, με πιο σημαντική την δημιουργία του παγκοσμίου ιστού (WWW).
Οι προγραμματιστές εδώ αντιμετωπίζουμε τεράστιες προκλήσεις. Όλα πρέπει να δουλέψουν στην εντέλεια χωρίς να αφήνεται περιθώριο λάθους, καθώς το παραμικρό σφάλμα μπορεί να καθυστερήσει κάποιο πείραμα για χρόνια. Μία από αυτές τις προκλήσεις είναι για παράδειγμα ο λεπτομερής προγραμματισμός των επιταχυντών. Αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο τον προγραμματισμό των διαφόρων μηχανημάτων, αλλά και τον συγχρονισμό τους μέχρι και σε χιλιοστό του δευτερολέπτου, όπως και την καταγραφή και αποθήκευση τεράστιου όγκου δεδομένων που προκύπτουν σε απειροελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου από τις συγκρούσεις των σωματιδίων.
• Εχοντας μιλήσει με πολλούς νέους επιστήμονες που εργάζονται ή διδάσκουν στο εξωτερικό επισημαίνουν την πολύ χαμηλή χρηματοδότηση της έρευνας στη χώρα μας (κάτι που φαίνεται και από τα διεθνή στατιστικά). Πιστεύεις ότι αυτή είναι μια από τις αιτίες της “κακοδαιμονίας” μας ;
Αυτή την ερώτηση ίσως δεν είμαι ο αρμόδιος να την απαντήσω, καθώς δεν έχω προσωπική εμπειρία από την έρευνα στην Ελλάδα. Θα αναφέρω την προσωπική μου άποψη, με βάση αυτά που μου έχουν μεταφέρει φίλοι και συνάδελφοι που έχουν δοκιμάσει την τύχη τους στο κομμάτι αυτό. Έχω, λοιπόν, την εντύπωση ότι ανέκαθεν στην Ελλάδα είχαμε πρόβλημα στην χρηματοδότηση της έρευνας. Ειδικότερα από την εποχή της κρίσης κι έπειτα οι χρηματοδοτήσεις είναι με το σταγονόμετρο. Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια αρκετή έμφαση να δίνεται σε επιδοτήσεις στην επιχειρηματικότητα, αλλά ελάχιστη μέριμνα για την έρευνα. Διαχρονικά διαφαίνεται μία έλλειψη ενιαίας στρατηγικής για την χρηματοδότηση της έρευνας σαν χώρα, κάτι που οδηγεί στην αναζήτηση ευκαιριακών χρηματοδοτήσεων (π.χ. ΕΣΠΑ). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, αρκετοί επιστήμονες να αναζητούν την τύχη τους σε ιδρύματα του εξωτερικού, καθώς δεν βλέπουν προοπτική στην ελληνική πραγματικότητα.
• Από το βιογραφικό σου βλέπουμε ότι έχεις εργαστεί σε μεγάλες εταιρείες στη χώρα μας πριν φύγεις στο εξωτερικό. Τι δεν σε κράτησε τελικά στην Ελλάδα και σε έκανε να φύγεις μακριά;
Πράγματι, είχα τη τύχη να συνεργαστώ κάποια χρόνια με μεγάλες εταιρίες στην Ελλάδα, οι οποίες μου έδωσαν την ευκαιρία να βιώσω τις συνθήκες εργασίας στη χώρα μας και έτσι να έχω ένα μέτρο σύγκρισης για τις αντίστοιχες συνθήκες στο εξωτερικό.
Οι λόγοι που με ώθησαν στην απόφαση αυτή ήταν αρκετοί. Η προοπτική του CERN από μόνη της αποτελεί τεράστιο κίνητρο. Επιπλέον, οικονομικά οι συνθήκες είναι σαφώς καλύτερες από τα ελληνικά δεδομένα. Ο κύριος όμως λόγος είναι η ποιότητα ζωής στην Ελλάδα: Ο μισός πληθυσμός της χώρας είναι συγκεντρωμένος στην πρωτεύουσα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται τεράστιο πρόβλημα με τις μετακινήσεις και το συνωστισμό, κάτι που δύσκολα συναντάς ακόμα και σε πολύ μεγαλύτερες πόλεις του εξωτερικού. Η μεγάλη πλειοψηφία των εταιριών του κλάδου στον οποίο ανήκω βρίσκεται επίσης στην Αθήνα, έτσι και για μένα η Αθήνα ήταν μονόδρομος. Επιπλέον, πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, οι περισσότερες ελληνικές εταιρίες ήταν πολύ επιφυλακτικές με την χορήγηση της δυνατότητας τηλεεργασίας. Σκεφτείτε ότι στην Αθήνα κάθε μέρα κόσμος ξοδεύει 2 και 3 ώρες σε μετακινήσεις για να πάει σε ένα γραφείο και να κάθεται μπροστά σε μία οθόνη του υπολογιστή για 10-12 ώρες, κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα να κάνει και από την άνεση του σπιτιού του, .
Συνεπώς, οι πολλές χαμένες ώρες στις μετακινήσεις σε συνδυασμό με τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας έχουν ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει χρόνος για προσωπική ζωή. Φτάνεις σε ένα σημείο που νιώθεις ότι ζεις για να εργάζεσαι και τίποτα άλλο. Κάπως έτσι κι εγώ αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία στο εξωτερικό για να δω κατά πόσο διαφέρει η ποιότητα ζωής.
Επαναπατρισμός ;
• Σκέφτεσαι κάποια στιγμή τον επαναπατρισμό και κάτω από ποιες συνθήκες; Τι σου λείπει και τι όχι από τον τόπο καταγωγής σου τα Χανιά;
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν άμεσα σχέδια για επαναπατρισμό, αλλά η προοπτική είναι η επιστροφή κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες.
Δυστυχώς, έχοντας φύγει από τα Χανιά εδώ και δέκα χρόνια αρχικά για σπουδές, ύστερα για δουλειά και τώρα για το εξωτερικό, η αλήθεια είναι ότι δεν προλαβαίνω να τα απολαύσω όσο θα επιθυμούσα. Τα επισκέπτομαι κάθε χρόνο, αλλά ποτέ δεν μοιάζει αρκετό. Αυτά που μου λείπουν από τα Χανιά είναι οι παραλίες, οι βόλτες στο λιμάνι, το χανιώτικο φαγητό αλλά κυρίως μου λείπει η οικογένειά μου και θα ήθελα να μπορώ να περνάω περισσότερο χρόνο με τ’ αδέρφια μου (τον Τηλέμαχο και τον Χάρη). Ευτυχώς όμως, μέσω των εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης, μπορούμε να επικοινωνούμε συχνά με βίντεο-κλήσεις, κάτι το οποίο μειώνει σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση της απόστασης.
Μέσα από τη στήλη “Χανιώτες του εξωτερικού” τα “Χ.ν.” παρουσιάζουν ιστορίες συμπολιτών μας που έφυγαν από τα Χανιά και διακρίνονται σε διάφορους τομείς στο εξωτερικό.
