Χανιώτες του εξωτερικού: Αντώνης Κελαράκης

» Αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire

«Η επιστημονική έρευνα αποτελεί το μοναδικό μηχανισμό ώστε να διατηρήσει η ανθρωπότητα τα θεμελιώδη ποιοτικά και ποσοτικά κεκτημένα του πολιτισμού της», λέει ο Αντώνης Κελαράκης, αναπληρωτής Καθηγητής Πολυμερικών και Νανοσύνθετων Υλικών στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire στην Αγγλία.
Ακολουθώντας λαμπρή καριέρα στο εξωτερικό, ο κ. Κελαράκης, ο οποίος ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στα Χανιά, πρόσφατα συμπεριλήφθηκε στη λίστα της επιστημονικής ελίτ του Πανεπιστημίου του Stanford.

Για τη διαδρομή του από τα Χανιά έως το εξωτερικό, ο ίδιος μας λέει:
«Ολοκλήρωσα τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στα Χανιά κι αποφοίτησα από το Χημικό τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου κι εν συνεχεία εκπόνησα τη διδακτορική μου διατριβή σε θέματα που αφορούν την αυτοοργάνωση μακρομορίων και τις βιοϊατρικές τους εφαρμογές. Ѐχω εργαστεί επί σειρά ετών σε κορυφαία ερευνητικά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας. Σήμερα κατέχω θέση Αναπληρωτή Καθηγητή Πολυμερικών και Νανοσύνθετων Υλικών στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire κι είμαι επικεφαλής πολυμελούς ερευνητικής ομάδας που διατηρεί στενές σχέσιες με Πανεπιστήμια και φορείς με έδρα στην Αγγλία, Κίνα, Ινδία, Ταϋλάνδη, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής».

Στο ερώτημα η έρευνά του σε τι εστιάζεται, απαντά:
«Η ερευνητική μου δραστηριότητα εστιάζει κυρίως στη σύνθεση νανοϋλικών (των οποίων οι δομικές ψηφίδες έχουν διάμετρο παραπλήσια με το ένα εκατομμυριοστό της μύτης της καρφίτσας) που βρίσκουν εφαρμογές σχετικές με διάγνωση ασθενειών, στοχευμένη χορήγηση φαρμακευτικών ουσιών, ανάπτυξη βιοαισθητήρων και μόνιμη αντιμικροβιακή θωράκιση επιφανειών. Σεβόμενοι τα αιτήματα των καιρών, δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση σε πολυλειτουργικά υλικά και νέες τεχνολογίες με θετικό περιβαλλοντικό πρόσημο».

Για το αν η επιστημονική έρευνα δίνει ή μπορεί να δώσει λύσεις σε σύγχρονα προβλήματα, σημειώνει:
«Λαμβάνοντας υπόψιν τη συνεχιζόμενη αύξηση του πληθυσμού της γης και του ενεργοβόρου τρόπου ζωής στις σύγχρονες κοινωνίες, είναι βέβαιο ότι η επιστημονική έρευνα αποτελεί το μοναδικό μηχανισμό ώστε να διατηρήσει η ανθρωπότητα τα θεμελιώδη ποιοτικά και ποσοτικά κεκτημένα του πολιτισμού της, αποφεύγοντας την επαπειλούμενη συρρίκνωση της. Με απλά λόγια από μια συγκεκριμένη ποσότητα ύλης καλούμαστε πλέον να παράγουμε περισσότερα και πιο λειτουργικά προϊόντα και συστήματα τα οποία ταυτοχρόνως δέον να είναι φιλικά προς το περιβάλλον και να μπορούν ευκόλως να μετουσιωθούν σε άλλα, διαγράφοντας ένα δεύτερο κι έναν τρίτο κύκλο ζωής. Συνοπτικώς θα λέγαμε ότι η επιστημονική έρευνα, σε συνδυασμό με τη συνακόλουθη τεχνολογική καινοτομία, αποσκοπεί στη διαρκή επαναχάραξη των ισορροπιών μεταξύ ύλης, ενέργειας και οικοσυστήματος, αλλά και των ορίων μεταξύ του ανθρώπου και του φυσικού κόσμου που τον εμπεριέχει. Αυτή η προσπάθεια οφείλει να είναι συμβατή με το μείζον στοίχημα της αειφόρου ανάπτυξης, όπως αυτό τίθεται μετ’ επιτάσεως τα τελευταία χρόνια και κατατείνει στην ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων ώστε να μη διακυβεύεται η αυτοτέλεια κι η ασφάλεια του πλανήτη και των μελλοντικών γενεών».

Ρωτάμε τον κ. Κελεράκη, πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να εργαστεί στο εξωτερικό και τα πρώτα χρόνια τι δυσκολίες αντιμετώπισε και απαντά:
«Δεδομένου ότι στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού συναντώνται άτομα από όλα τα μήκη και πλάτη της γης διαμορφώνοντας ένα φιλόξενο πολυπολιτισμικό περιβάλλον, δεν αντιμετώπισα δυσκολίες προσαρμογής ούτε ιδιαίτερα προβλήματα στον εργασιακό μου χώρο σε καμία φάση της ακαδημαϊκής μου καριέρας. Οι προκλήσεις βέβαια στο επίπεδο χάραξης και επίτευξης νέων κι υψηλοτέρων στόχων και προτεραιοτήτων είναι αναπόσπαστο τμήμα της πορείας κάθε ερευνητή εντός κι εκτός Ελλάδος κι αποτελεί τον κύριο μοχλό προσωπικής κι επαγγελματικής του ανέλιξης».

Στο ερώτημα, αν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, ποιο θα ήταν αυτό, ο κ. Κελαράκης τονίζει:
«Θα προωθούσα δραστηριότητες χαμηλού κόστους που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της δημιουργικότητας, πειραματισμού, φαντασίας, αλληλοσεβασμού και ενσυνείδησης. Κατόπιν τούτου θεωρώ πως όλα τα άλλα επιμέρους θέματα κι εγνωσμένες αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος θα επανατροχοδρομηθούν σε πιο αποτελεσματική βάση».
Τι θα συμβούλευε ο ίδιος έναν νέο στα Χανιά που στοχεύει σε σταδιοδρομία στο εξωτερικό;
«Θα του πρότεινα να αναζητήσει ενημέρωση από διαφορετικές πηγές και να ζυγίσει καλά τις καταστάσεις και πληροφορίες που θα συλλέξει ώστε να προκρίνει επιλογές που συμβαδίζουν με τις αξίες και προσδοκίες του. Από εκεί και πέρα απαιτείται προσαρμοστικότητα και προνοητικότητα ιδίως σε χώρους όπου ιδέες, στρατηγικές, πρόσωπα, συμπεριφορές και γεγονότα εναλλάσσονται ταχύτατα, χώρις όμως να απομακρύνεται από τα πιστεύω και τους στόχους του. Σε ό,τι αφορά την επιστημονική έρευνα ειδικότερα, να έχει υπόψιν του πως λόγω της συνθετότητας και της πολυεπίπεδης φύσης της σε φέρνει διαρκώς αντιμέτωπο με όλες τις πτυχές της προσωπικότητας σου, παρέχοντας σου όμως αφειδώς ευκαιρίες να αναδείξεις και να αξιοποιήσεις τις δεξιότητες σου σε θέματα που άπτονται της εφευρετικότητας, καινοτομίας, αναλυτικής σκέψης, μεθοδικότητας και επικοινωνίας».

Μέσα από τη στήλη “Χανιώτες του εξωτερικού” τα “Χ.ν.” παρουσιάζουν ιστορίες συμπολιτών μας που έφυγαν από τα Χανιά και διακρίνονται σε διάφορους τομείς στο εξωτερικό.