Χανιώτες του εξωτερικού: Μανώλης Κοκολάκης

Σε κρίσιμη θέση που ρυθμίζει την τελωνειακή πολιτική της Ε.Ε. ο 49χρονος Χανιώτης Μανώλης Κοκολάκης, από το 2012 εργάζεται για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά από μια μακρά πορεία στη γενική διεύθυνση τελωνείων του Ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών.
Σήμερα είναι υπεύθυνος της ομάδας αναστολής τελωνειακών δεσμών και ποσοστών της Ευρωπαικής Επιτροπής, ένα νευραλγικό πόστο που όπως εξηγεί στα “Χ.Ν.” ήταν στους στόχους του.
Όπως μας επισημαίνει «η περιπέτεια των Βρυξελλών ξεκινάει λίγα χρόνια νωρίτερα όταν ως νέος υπάλληλος της Γενικής Διεύθυνσης Τελωνείων του Υπουργείου Οικονομικών μου ανετέθη η εκπροσώπηση της Ελληνικής Διοίκησης στις επιτροπές και τις ομάδες εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δεν χρειάσθηκαν παρά μόνο λίγες συνεδριάσεις για να αντιληφθώ ότι παρά το άγχος και το φόρτο εργασίας που είχα σε κάθε συμμετοχή μου στις επιτροπές αυτές, το έργο της υπεράσπισης των εθνικών θέσεων αλλά και της χάραξης κοινή γραμμής μέσω έντονων διαπραγματεύσεων και ανταλλαγής απόψεων με τους Ευρωπαίους συναδέλφους ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον και κάθε φορά έκρυβε νέες προκλήσεις. Από εκείνη την περίοδο αναζητούσα την δυνατότητα εργασίας στους οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρώτη ευκαιρία δόθηκε όταν το 2012 κατόπιν απόφασης της Ελληνικής Διοίκησης ανέλαβα την θέση του τελωνειακού ακολούθου στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις Βρυξέλλες. Η πρόταση ανάληψης της θέσης ήταν ιδιαιτέρως τιμητική ωστόσο οι απαιτήσεις πλέον ήταν πολύ υψηλές καθώς ανέλαβα την εκπροσώπηση της Ελληνικής Τελωνειακής Διοίκησης στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποτελεί τον έναν από τους δύο νομοθέτες της ενωσιακής νομοθεσίας (ο έτερος νομοθέτης είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο). Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014, όταν η Ελλάδα κατείχε την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, ως εκπρόσωπος του προεδρεύοντος Κράτους Μέλους, ανέλαβα την προεδρία των τελωνειακών ομάδων εργασίας του Συμβουλίου και κατ’ επέκταση την υποβολή των σχετικών νομοθετικών προτάσεων στο Συμβούλιο Υπουργών. Κατόπιν της λήξης της θητείας μου ως τελωνειακού ακολούθου είχα πλέον συνειδητοποιήσει απολύτως ότι θα ήθελα να συνεχίσω την ενασχόλησή μου με το συγκεκριμένο αντικείμενο και αποφάσισα να αναζητήσω μόνιμη εργασία στους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 2018 πέτυχα σε γραπτό διαγωνισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού0».
Καλούμε τον κ. Κοκολάκη να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες για τη δουλειά του. «Η βασική αρχή που διέπει την τελωνειακή νομοθεσία είναι ότι για τα εμπορεύματα που εισάγονται στην Ε.Ε. και προέρχονται από τρίτες χώρες πρέπει να καταβληθούν εισαγωγικοί (τελωνειακοί) δασμοί. Υπάρχουν όμως κάποιες εξαιρέσεις και μερικές από αυτές αποτελούν το αντικείμενο εργασίας μου. Το πιο πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα χορήγησης τελωνειακής ατέλειας (μη καταβολής δασμών) είναι η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικώς με την εισαγωγή εμπορευμάτων τα οποία θεωρούνται απαραίτητα για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της νόσου COVID-19. Με την συγκεκριμένη απόφαση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέχει την δυνατότητα στα Κράτη Μέλη να απαλλάσσουν από την καταβολή δασμών κρατικούς οργανισμούς καθώς και εταιρείες ιδιωτικού δικαίου εφόσον αυτές εισάγουν εμπορεύματα για λογαριασμό νοσοκομείων ή άλλων φιλανθρωπικών οργανισμών. Καταλαβαίνετε ότι αυτή η απόφαση είχε ιδιαίτερο αντίκτυπο σε όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς σε μία περίοδο που άρχιζε να γινόταν αισθητή η έλλειψη σε αγαθά προσωπικής προστασίας όπως μάσκες, γάντια, αντισηπτικά αλλά και σε ιατρικό εξοπλισμό όπως tests για την ανίχνευση του ιού, δόθηκε η δυνατότητα ατελούς εισαγωγής των συγκεκριμένων αγαθών καθιστώντας τα συγκεκριμένα εμπορεύματα πολύ πιο εύκολα προσβάσιμα για τον πολίτη αλλά και σε πολύ χαμηλότερο κόστος καθώς στο κόστος εισαγωγής δεν συμπεριλαμβάνονταν πλέον οι εισαγωγικοί δασμοί. Η συγκεκριμένη απόφαση καλύπτει πλέον και τα εμβόλια για τον COVID. Ένα άλλο σημαντικό τμήμα της εργασίας μου είναι η αναστολή των τελωνειακών δασμών για συγκεκριμένη περίοδο σε πρώτες ύλες οι οποίες χρησιμοποιούνται από βιομηχανίες εγκατεστημένες στην Ευρωπαϊκή Ένωση ωστόσο είτε δεν υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε η παραγωγή τους δεν επαρκεί για την κάλυψη των υφιστάμενων αναγκών. Καταλαβαίνετε ότι η αναστολή καταβολής των τελωνειακών δασμών και κατά συνέπεια η εισαγωγή των πρώτων υλών με χαμηλότερο κόστος είναι ζωτικής σημασίας για την τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας εντός της Ένωσης, την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων ενώ επιτρέπει στις επιχειρήσεις αυτές τη διατήρηση ή τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».
Δεν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε να ρωτήσουμε για τις συγκρίσεις ανάμεσα στην εργασία του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. «Οι διαφορές που υπήρχαν όταν εγώ έφυγα από την Ελλάδα αφορούσαν κυρίως στον τομέα της οργάνωσης και των υποδομών που υποστηρίζουν το έργο ενός υπαλλήλου» λέει και συμπληρώνει πως στον τομέα της οργάνωσης «στην τωρινή μου εργασία το αντικείμενο ενασχόλησης και το σχετικό καθηκοντολόγιο είναι πλήρως καταγεγραμμένο με απόλυτη σαφήνεια που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Έτσι ο κάθε εργαζόμενος γνωρίζει από την πρώτη ημέρα το εύρος του αντικειμένου του αλλά και η ιεραρχία γνωρίζει απολύτως τα καθήκοντα του κάθε υπαλλήλου προκειμένου να είναι σε θέση να αξιολογήσει την συνεισφορά του. Και τα δύο μέρη σέβονται απολύτως το ισχύον περίγραμμα εργασίας. Σχετικώς με τις υποδομές οι διαφορές είναι ακόμα μεγαλύτερες. Η Επιτροπή παρέχει ένα πλαίσιο εργασίας που υποστηρίζει τον υπάλληλο προκειμένου να απασχολείται μόνον με τη εργασία του και όχι με τον τρόπο που θα εργασθεί. Παροχές οι οποίες στην τρέχουσα εργασία μου θεωρούνται αυτονόητες και αδιαπραγμάτευτες από την πρώτη ημέρα εργασίας όπως προσωπικό γραφείο, προσωπικός υπολογιστής και προσωπικό email δεν ήταν τόσο αυτονόητες στην προηγούμενη εργασία μου στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της υποστήριξης που παρέχει η Επιτροπή στους υπαλλήλους της είναι ότι κατά το διάστημα που η τηλε-εργασία έγινε ο κανόνας στο Βέλγιο, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε από το σπίτι τον Μάρτιο του 2020 και μέχρι την στιγμή που μιλάμε συνεχίζουμε στο ίδιο καθεστώς χωρίς να αντιμετωπίζουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Στο σημείο αυτό όμως θα ήθελα να επισημάνω ότι μπορεί να υπάρχουν ελλείψεις και προβλήματα σε θέματα οργάνωσης και υποδομών ωστόσο η χώρα μας στέκεται απολύτως ισότιμα με τα άλλα Κράτη Μέλη καθώς διαθέτει ιδιαίτερα αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό με υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας που εκτελεί με ζήλο τα καθήκοντά τους».

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
Όσο για την ποιότητα ζωής στις Βρυξέλλες ο κ. Κοκολάκης λέει πως «είναι μια εύκολη πόλη για να ζήσεις. Σε αυτό βοηθάει η οργάνωσή της και οι κοντινές αποστάσεις της. Οι συναλλαγές με το κράτος είναι ψηφιοποιημένες σε πολύ μεγάλο βαθμό και η φυσική παρουσία του πολίτη στους δημόσιους οργανισμούς δεν απαιτείται εκτός από πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Το δίκτυο των μέσων μαζικής μεταφοράς προσφέρει γρήγορη πρόσβαση σε κεντρικά σημεία της πόλης ενώ το ποδήλατο αποτελεί ίσως το βασικότερο μέσο μεταφοράς των πολιτών. Σε αυτό βοηθάει τόσο η νοοτροπία των πολιτών όσο και η πολιτική που ακολουθούν οι αρχές έναντι της καθημερινής χρήσης αυτοκινήτου. Η καθημερινή μου μετακίνηση από το σπίτι στην εργασία μου – πριν τεθεί σε λειτουργία το καθεστώς της τηλε-εργασίας- διαρκεί περίπου 15΄ με το μετρό. Η πόλη έχει ιδανικές συνθήκες για οικογένειες με παιδιά καθώς διαθέτει πολλά τεράστια πάρκα και χώρους άθλησης ενώ σε απόσταση μόλις λίγων λεπτών από την πόλη έχεις την δυνατότητα να επισκεφθείς δάση με υπέροχη φυσική ομορφιά. Επίσης, μένοντας στις Βρυξέλλες έχεις την δυνατότητα να επισκεφθείς τις όμορες χώρες που δεν απέχουν παρά μόνο 2-3 ώρες οδικώς(Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία). Ωστόσο ο καιρός των Βρυξελλών με την σχεδόν μόνιμη, κατά τον χειμώνα, απουσία του ήλιου δεν δημιουργεί τις πιο ιδανικές συνθήκες διαβίωσης ιδίως για εμάς τους νότιους της Ευρώπης. Είναι αλήθεια ότι το φως της χώρας μας δεν το βρίσκεις έξω και μόνο όταν δεν το έχεις καταλαβαίνεις τι είχες τόσο απλόχερα και δεν το εκτιμούσες. Όσον αφορά στην διασκέδαση, οι Βρυξέλλες διαθέτουν περιορισμένες επιλογές σε σύγκριση με αυτές που υπάρχουν στην Αθήνα τόσο από πλευράς πολιτιστικών δρώμενων όσο και θεαμάτων ψυχαγωγίας. Η ποιότητα διασκέδασης στην Ελλάδα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή του Βελγίου γιατί απλά παίζει σε άλλη κατηγορία».

Τα Χανιά

Όσο για το τι αναζητά από τα Χανιά και αν υπάρχει το ενδεχόμενο της επιστροφής ο συνομιλητής μας είναι ξεκάθαρος. « Παρά το γεγονός ότι δεν είμαι αυτό που λένε γέννημα θρέμμα Χανιώτης καθώς ήρθα στα Χανιά για μόνιμη εγκατάσταση μαθητής της Α΄ Γυμνασίου, τα Χανιά για μένα είναι οι ρίζες μου, η οικογένειά μου, οι δικοί μου άνθρωποι, οι όμορφες αναμνήσεις μου, ο τόπος που κρύβεται το μυαλό μου για να ξεκουραστεί. Από τα Χανιά μου λείπει η παρέα του αδελφού μου, οι ατέλειωτες συζητήσεις διανθισμένες όμως με μπόλικο χιούμορ με τους φίλους μου, οι βόλτες στο ενετικό λιμάνι, στην παλιά πόλη, στα καφενεδάκια της Σπλάντζιας, η πανοραμική θέα από τον Προφήτη Ηλία, ο απογευματινός καφές στο Καλάμι αγναντεύοντας τον κόλπο της Σούδας, το φρέσκο ψάρι του “Αχιλλέα”, το θερινό σινεμά στον Κήπο, το ηλιοβασίλεμα στα Φαλάσσαρνα, οι εξορμήσεις στην ενδοχώρα του νομού με κατάληξη τις καταπληκτικές παραλίες στον νότο. Όσον αφορά στο ενδεχόμενο επιστροφής μου, πάντα τα Xανιά αποτελούσαν ισχυρό πόλο έλξης ωστόσο λόγω της επαγγελματικής μου πορείας έχω αποδεχθεί ότι πλέον είναι σχεδόν απίθανο να επιστρέψω τουλάχιστον κατά την περίοδο που θα είμαι εργασιακά ενεργός. Όμως η ζωή είναι απρόβλεπτη…».

Μέσα από τη στήλη “Χανιώτες του εξωτερικού” τα “Χ.ν.” παρουσιάζουν ιστορίες συμπολιτών μας που έφυγαν από τα Χανιά και διακρίνονται σε διάφορους τομείς στο εξωτερικό.