Εργαζόµενη στην Google στη Βαρκελώνη αλλά και φωτογράφος
Μπορεί να διαπρέπει στον τοµέα της διαφήµισης και του µάρκετινγκ εργαζόµενη σε µια από τις µεγαλύτερες παγκοσµίως εταιρείες διαδικτυακών υπηρεσιών, όµως η αφορµή για να µιλήσουµε µαζί της δόθηκε λόγω της καλλιτεχνικής της ενασχόλησης µε τη φωτογραφία.
Ο λόγος για τη Χανιώτισσα Μαρία Λουίζα Καλογεράκου, η οποία πρόσφατα παρουσίασε στη Βαρκελώνη, όπου ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια, την πρώτη της έκθεση αναλογικής φωτογραφίας µε θέµα την Κρήτη και τα Χανιά. Μία έκθεση που είχε τίτλο “Νόστος” και “ταξίδεψε” το κοινό της ισπανικής πόλης στις οµορφιές των Χανίων…
– Πρόσφατα παρουσίασες στη Βαρκελώνη και τον χώρο τέχνης Perros Mediterraneos µια έκθεση φωτογραφίας µε θέµα τα Χανιά. Πώς προέκυψε αυτή η έκθεση και ποια ήταν η ανταπόκριση του ισπανικού κοινού;
Η έκθεση φωτογραφίας στα Χανιά προέκυψε από την αγάπη µου για τον τόπο όπου γεννήθηκα και µεγάλωσα, και την επιθυµία µου να µοιραστώ τις µοναδικές οµορφιές του µε το κοινό της Βαρκελώνης, όπου πλέον ζω. Η ανταπόκριση του ισπανικού κοινού ήταν εξαιρετική, µε πολλούς να εκφράζουν τον ενθουσιασµό τους για τα τοπία και τη ζωντάνια των Χανίων. Η έκθεση λειτούργησε ως γέφυρα πολιτισµών, φέρνοντας πιο κοντά τη µεσογειακή κουλτούρα των δύο πόλεων.
– Η έκθεσή σου είχε τίτλο «Νόστος». Κρύβεται πίσω από αυτή τη δουλειά και µία επιθυµία επιστροφής στην Ελλάδα;
Ο τίτλος «Νόστος» φέρει µέσα του έναν βαθύ συναισθηµατικό συµβολισµό, έναν πόθο για επιστροφή στις ρίζες, αλλά όχι απαραίτητα µε την κυριολεκτική έννοια της επιστροφής σε έναν τόπο. Είναι περισσότερο µία εσωτερική αναζήτηση, µία προσπάθεια επανασύνδεσης µε τα στοιχεία εκείνα που καθορίζουν την ταυτότητά µου, την παράδοση, την ιστορία και τις αναµνήσεις που µε έχουν διαµορφώσει. Η Ελλάδα είναι πάντα παρούσα µέσα σε αυτόν τον «νόστο», όχι µόνο ως τόπος, αλλά και ως πνεύµα, ως πηγή έµπνευσης και δηµιουργίας.
– Συχνά η απόσταση εξιδανικεύει καταστάσεις. Πώς φαντάζουν τα Χανιά στα δικά σου µάτια όταν επιστρέφεις για διακοπές από το εξωτερικό; Τι εξακολουθεί να σε γοητεύει και τι θα ήθελες να δεις να αλλάζει;
Όταν βρίσκοµαι µακριά από τα Χανιά και την Κρήτη, δεν είναι τόσο ότι εξιδανικεύω τη ζωή εκεί, όσο ότι συνειδητοποιώ πόσο µοναδική και πολύτιµη είναι. Η επαφή µου µε ανθρώπους από διάφορες γωνιές του κόσµου και διαφορετικές κουλτούρες µε έχει βοηθήσει να αναθεωρήσω τον τρόπο που βλέπω τον τόπο µου. Καθώς µεγαλώνω, η ιδέα της ζωής στο εξωτερικό φαίνεται να αποκτά µια ροµαντική διάσταση, αλλά στην πραγµατικότητα η εκτίµησή µου για την Κρήτη και τα Χανιά έχει βαθύνει. Όλα εκείνα τα στοιχεία της ζωής που κάποτε έµοιαζαν αυτονόητα, τώρα τα βλέπω µε νέα µατιά όταν λείπω. Η Κρήτη έχει τόσα πολλά να προσφέρει, και όταν δεν τα έχω άµεσα στη διάθεσή µου, συνειδητοποιώ πόσο σπουδαία είναι. Έτσι, η εκτίµησή µου για τον τόπο µου δεν είναι µια εξιδανίκευση από απόσταση, αλλά µια βαθιά συνειδητοποίηση της αξίας του µέσα από τις εµπειρίες µου στο εξωτερικό. Όταν επιστρέφω στα Χανιά από το εξωτερικό, η οµορφιά της πόλης µε µαγεύει πάντα—τα γραφικά σοκάκια, το ενετικό λιµάνι και η ζεστασιά των ανθρώπων. Η αυθεντικότητα και η παράδοση που διατηρούνται µε γοητεύουν ακόµη. Ωστόσο, θα ήθελα να δω καλύτερη διαχείριση του τουρισµού, βελτίωση στις υποδοµές και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, ώστε να διατηρηθεί η µοναδικότητα της περιοχής µακροπρόθεσµα.
– Εργάζεσαι πάνω στα οικοΝοµικά και το µάρκετινγκ σε µια µεγάλη πολυεθνική εταιρεία. Οικονοµικά και φωτογραφία µοιάζουν δύο τελείως διαφορετικοί κόσµοι, µε µια πρώτη µατιά. Στην περίπτωσή σου πώς αυτά συνδυάζονται; Τι ικανοποιεί το καθένα από αυτά µέσα σου;
Εργάζοµαι στα οικονοµικά και το µάρκετινγκ για να χρησιµοποιήσω την αναλυτική και στρατηγική µου σκέψη, προσφέροντας δοµή και κατεύθυνση. Η φωτογραφία από την άλλη είναι το δηµιουργικό µου καταφύγιο, όπου εκφράζοµαι ελεύθερα και αποτυπώνω τη στιγµή. Το ένα ικανοποιεί την ανάγκη µου για τάξη και επίτευξη στόχων, ενώ το άλλο γεµίζει την ψυχή µου µε έµπνευση και οµορφιά. Μαζί, κρατούν µια ισορροπία, συνδυάζοντας λογική και συναίσθηµα.
– Ανήκεις σε µια γενιά που πολλά παιδιά έφυγαν για το εξωτερικό αναζητώντας ένα καλύτερο µέλλον. Αν έπρεπε να αποδόσεις φωτογραφικά αυτή τη «φυγή» που θα εστίαζες τον φακό σου;
Αν έπρεπε να αποδώσω φωτογραφικά τη «φυγή» της γενιάς αυτής, θα εστίαζα στα πρόσωπα και τις εκφράσεις των ανθρώπων. Η ένταση στα µάτια, η συναισθηµατική φόρτιση και οι αµφιβολίες ή οι ελπίδες που αποτυπώνονται στις µικρές λεπτοµέρειες θα µπορούσαν να αποδώσουν καλύτερα την εσωτερική τους κατάσταση. Οι κινήσεις των χεριών, οι αγκαλιές και οι αποχαιρετισµοί επίσης θα ήταν σηµαντικοί. Θα εστίαζα στο τελευταίο βήµα από το έδαφος της πατρίδας προς τη σκάλα του αεροπλάνου, τότε σκέφτεσαι αντίο και καλή τύχη.
Η Μαρία Λουίζα Καλογεράκου, 31 ετών, γεννήθηκε και µεγάλωσε στα Χανιά της Κρήτης. Σπούδασε στο Τµήµα ∆ιεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστήµιου Αθηνών και στη συνέχεια ολοκλήρωσε µεταπτυχιακές σπουδέtς στο Μάρκετινγκ και τη Στατιστική στο Πανεπιστήµιο του Άµστερνταµ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, εργάστηκε σε διάφορα χρηµατοοικονοµικά ιδρύµατα της Ολλανδίας, αποκτώντας πολύτιµη εµπειρία. Το 2021, µετακόµισε στη Βαρκελώνη για να εργαστεί για την Google στον τοµέα των Google Ads.
Η Μαρία Λουίζα έχει κερδίσει υποτροφία από το Ίδρυµα Σταύρος Νιάρχος για να συµµετάσχει στο διεθνές πρόγραµµα Humanity in Action στην Ολλανδία. Επιπλέον, έχει πραγµατοποιήσει πρακτική στη ∆ιεθνή Αµνηστία. Η καλλιτεχνική της φλέβα ήταν πάντα έντονη, µε ιδιαίτερη έµφαση στη φωτογραφία. Η έκθεση που παρουσίασε στη Βαρκελώνη ήταν η πρώτη της έκθεση αναλογικής φωτογραφίας, µε θέµα την Κρήτη.
Μέσα από τη στήλη “Χανιώτες του εξωτερικού” τα “Χ.ν.” παρουσιάζουν ιστορίες συµπολιτών µας που έφυγαν από τα Χανιά και διακρίνονται σε διάφορους τοµείς στο εξωτερικό.
