«Χανιώτικα Καλοκαιρινά Σινεμά 2018»

Στο περσινό καλοκαιρινό μου σημείωμα για τα Χανιώτικα καλοκαιρινά σινεμά («ΚΗΠΟΣ» – «ΑΤΤΙΚΟΝ») τόνιζα ότι ο Δημοτικός μας Κινηματογράφος «ΚΗΠΟΣ» -πέραν του αξιοπρεπούς (ποιοτικά) προγράμματος προβολών του- εξακολουθεί να μην ενδιαφέρει ουσιαστικά τους υπεύθυνους του Δήμου Χανίων.
Έτσι, ξανατονίζω και φέτος ότι, εξακολουθεί να υφίσταται η άθλια πρόσοψη του σινεμά με τα μισόσβηστα φώτα, διαμορφώνοντας μια ιδιαίτερα μελαγχολική και απωθητική εικόνα. Επίσης, το bar του σινεμά προσφέρει μόνο νερό και γκαζόζα, μέσω ενός  προσωπικού (δημοσιοϋπαλληλικού τύπου), ξένου τελείως προς την ευχάριστη όψη μιας ελκυστικής κινηματογραφικής αίθουσας.
Ακόμη, οι καρέκλες της αίθουσας δεν είναι άνετες και λειτουργικές, με αποτέλεσμα να εμποδίζουν το θεατή να παρακολουθήσει ευχερώς την προβαλλόμενη ταινία. Εκείνο όμως που σε κάνει να θλίβεσαι σαν πολίτης και δημότης αυτής της πόλης, είναι η δύσοσμη και αφρόντιστη τουαλέτα του σινεμά, που φαντάζομαι ότι με όχι πάρα πολλά χρήματα, θα μπορούσε να επισκευαστεί για να δίνει την εντύπωση ενός πολιτισμένου κοινόχρηστου χώρου υγείας. Καλά, δεν έτυχε κάποιος από τους θαμώνες της αίθουσας, που υπηρετεί τον Δήμο, να επισκεφθεί το χώρο αυτό για να διαπιστώσει την κατάστασή του; Δηλαδή, κανείς από τους καλούμενους Αντιδημάρχους Παιδείας ή Πολιτισμού ή άλλους θεσμικούς υπεύθυνους του Δήμου δεν ενδιαφέρεται για το χώρο της 7ης Τέχνης στην πόλη μας, τη στιγμή που τον περασμένο χειμώνα, άνθρωποι που μάλλον δεν είχαν ιδέα από σινεμά, οργάνωναν κινηματογραφικά φεστιβάλ (με ταινίες όχι και τόσο αντιπροσωπευτικές ενός φεστιβάλ), με την παρουσία (μα πώς να λείψουν) τοπικών παραγόντων και αρχών, ανίδεων τελείως από τη λειτουργία και γοητεία της κινηματογραφικής τέχνης; Και όλα αυτά αναφέρονται σ’ αυτό το σημείωμα, γιατί στη μικρή μας πόλη, όλοι εμείς οι Χανιώτες γνωριζόμαστε και στις καλές μα και στις κακές μας πλευρές.
Ωστόσο, πέρα από τα παραπάνω, προσεγγίζω και τις θετικές πτυχές της λειτουργίας του δημοτικού μας σινεμά. Έτσι, κατά την προβολή των αριστουργηματικών ταινιών «Καλπάζοντας με το όνειρο» και «Ο νεκρός» του Τζιμ Τζάρμους, παρατήρησα την αθρόα συμμετοχή νέων ανθρώπων, οι οποίοι προσεκτικά και ευλαβικά παρακολουθούσαν την προβολή αυτών των ταινιών, γεγονός ενθαρρυντικό για τη συμβολή του δημοτικού μας κινηματογράφου στα πολιτισμικά πράγματα της πόλης μας. Προφανώς η εκτίμησή μου αυτή ασφαλώς θα ενισχύεται και με την προβολή των εξαίρετων ταινιών «Μια φανταστική γυναίκα», «Happy end» του Μ. Χάνεκε, «Mystery Train» πάλι του Τζιμ Τζάρμους, «Σπόρος», «Ένας ακέραιος άνθρωπος», την αξέχαστη ταινία «Ιστορίες καθημερινής τρέλας» του Μάρκο Φερέρι, την αριστουργηματική ταινία «Η άλλη όψη της ελπίδας» του Άκι Καουρισμάκι, «Darling» του Τ. Σλέσιντζερ, «Ο κύριος Κλάιν», «Μάκβεθ» του Όρσον Γουέλς, κ.ά., γεγονός που παραπέμπει σ’ ένα ιδιαίτερο ποιοτικό κινηματογραφικό πρόγραμμα, που προκαλεί την απόδοση θερμών συγχαρητηρίων σ’ αυτούς που το επέλεξαν. Τις αναφερόμενες ταινίες παρακολούθησα στην Αθήνα και μπορώ να βεβαιώσω ότι αποτελούν ότι καλύτερο για την κινηματογραφική μας παιδεία.
Όσον αφορά τον άλλο θερινό κινηματογράφο της πόλης μας, το «ΑΤΤΙΚΟΝ», συνεχίζει την καλοκαιρινή του λειτουργία σ’ ένα θεσπέσιο -φυσικό και αισθητικό- περιβάλλον, με φετινές εξαιρετικές ταινίες που ξεχώρισαν το χειμώνα στις Αθηναϊκές αίθουσες και οι οποίες προσεγγίζουν και τον εμπορικό χαρακτήρα της 7ης Τέχνης, που είναι πολλές φορές απαραίτητος για  την προσέλκυση και κινηματογραφική ευαισθητοποίηση ευρύτερων κοινωνικών ομάδων. Κάποιες από τις αξιόλογες ταινίες που συνιστούν το καλοκαιρινό πρόγραμμα του «ΑΤΤΙΚΟΝ» και τις οποίες επίσης παρακολούθησα το χειμώνα στην Αθήνα, είναι το βιογραφικό «Αγαπώντας τον Πάμπλο», το αστυνομικό θρίλερ «Έγκλημα στο Οριέντ Εξπρές» του Κένεθ Μπράνα, το αριστουργηματικό πολιτικό θρίλερ «Ο πρόεδρος», τη Γαλλική κομεντί «Έτσι είναι η ζωή», το συγκλονιστικό δράμα «Οι τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ στο Μιζούρι», το ισπανικό κοινωνικό δράμα «Ένα αξέχαστο καλοκαίρι», την καλύτερη ταινία εποχής αυτού του καλοκαιριού «Το βιβλιοπωλείο της κυρίας Γκριν» και άλλες εξαιρετικές ταινίες που παρουσιάζονται σ’ ένα ευχάριστο φυσικό και πολιτισμένο περιβάλλον, με όλες τις ανέσεις που απαιτεί μια σύγχρονη κινηματογραφική αίθουσα, αντάξια της αισθητικής ομορφιάς της πόλης μας.