“Χανιώτικα Νέα” Ελευθέριος Βενιζέλος, 80 χρόνια από το θάνατό του

«Σαν σήμερα πριν από 80 χρόνια, στις 18 Μαρτίου του 1936, έφυγε από τη ζωή, εξόριστος στο Παρίσι, ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Την ίδια μέρα, τα “Αθηναϊκά Νέα” κυκλοφορούσαν με πένθιμο πλαίσιο και κορυφαίο τίτλο: “Η Μεγάλη Παρασκευή της Ελλάδος”. Ο Γεώργιος Φτέρης, ένας από τους σημαντικούς δημοσιογράφους της εποχής, έγραφε προφητικά:
“Ο τρόμος μας είναι, ότι θα γίνωμεν πάλι μικροί. Και ότι θα χάσωμεν το μεγαλείον των ηθικών διαστάσεων, τας οποίας έλαβεν η Ελλάδα επί των ημερών του (…) Εδώ δεν πρόκειται πλέον δι’ ένα Ελληνα, έστω και τον σπανιώτερον, έστω και τον εξαιρετικώτερον, που πεθαίνει.
Υπό την ανάμνησίν του έχομεν κατατεθειμένα, φίλοι και εχθροί, όλα τα εθνικά κεφάλαιά μας, όλα τα πιστοποιητικά της ζωτικότητός μας, όλους τους θησαυρούς της νεωτέρας ιστορίας μας”».
…Αυτή είναι η εισαγωγή του κ. Νίκου Παπαδάκη, Γενικού Δ/ντή του Εθνικού Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, στο επιμελημένο κείμενο της 2ης σελίδας του αφιερώματος των Χ.Ν.!
Δεκάξι σελίδες το αφιέρωμα. Δεκάξι σελίδες, στις οποίες χωρούν, οι ελεγειακοί λόγοι περίσκεψης και απολογισμών, απόδοσης εν πολλοίς της αξίας του Ανδρός για το έθνος, και όχι μόνο… Οχι μόνο ασφαλώς του «Εθνικού Πόνου» και της ανθρώπινης θλίψης για τον Πρωτογιό της Νήσος…
Ενα δεκαεξασέλιδο, λοιπόν, ιστορημένο, συλλεκτικό, ώστε να ανατρέχεις όποτε το επιθυμείς, για μερική γνώση ή πλήρη, περί της διαδρομής, της τραχείας διαδρομής, του κορυφαίου πολιτικού, στις οδούς των πολιτικών αναμετρήσεων για τα μέγιστα ζητήματα του Εθνους!
Εκείνα που είχε οραματιστεί, και εγκολπωθεί με το πάθος του “καιόμενου” Κρήτα, που “απέλυσε” τη θέρμη του ένθεν και ένθεν των αποφασιστικών βημάτων του!
“Ανιχνεύοντας την Ιδεολογική ταυτότητα του Βενιζέλου”.
Αξίζει μια επιγραμματική -στην κυριολεξία- αναφορά στους τίτλους των θεμάτων που αναπτύσσονται στο αφιέρωμα, και προσεγγίζουν, ή αναλύουν την οντότητά του.
Επί μέρους…
“Αριστοτέλης – Θουκυδίδης – Γαλλική Επανάσταση”.
Εξοχο και στη φωτό το βιβλίο, το γνωστό στο Μουσείο, της Μετάφρασης της Ιστορίας του Θ. από τον Βενιζέλο.
“Ανθρώπινα Δικαιώματα – Ελευθερίες του Λαού”.
Συμβολική φωτό, με τους επαναστάτες στο Θέρισο, ζωσμένους την αρματωσιά πάνω στην οποία… αναγιγνώσκεται ευκρινώς, ο εσταυρωμένος όρκος για την ελευθερία… την Ενωση, την αξιοπρέπεια…
“Ριζοσπαστισμός απέναντι στην οπισθοδρόμηση”.
Πορτρέτα, πορτρέτα, πολιτικών στο… πορτρέτο της Πολιτικής του καιρού, οι διαφωνίες, οι αγωνίες του, ο ίδρως του να πείσει για τα συν της πρωτοπορίας, Ευρωπαϊκή Ιδέα, Ενωση της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, τιμές και αναγνώριση στο εξωτερικό. Αναγνώριση, επευφημίες, και λαϊκά ερείσματα στιβαρά, στο πρόσωπο του Τέκνου της Χανιωτόπολης…
“Από τη Θεωρία στην πράξη”.
«Οι ιδέες για μένα, σεβαστές, εφ’ όσον συμβιβάζονται με τη ζωή». Ελεγε ο ίδιος με ρεαλιστική σύνεση… Ιστορικές φωτό, με τον τότε υπουργό Παιδείας -Γέρο της Δημοκρατίας μετέπειτα- στην Ακρόπολη, Γεώργιο Παπανδρέου, όπως και για το Σύμφωνο Φιλίας τον Οκτώβρη του ’30, Ισμέτ Ινονού…
Γνωστά πράγματα, αλλά η συνειδησιακή πληρότητα, ανακαλείται και στην καρδιά μας, εκτός από τη Μνήμη, αβίαστα… Ωραία δουλειά τούτο το αγιοκέρι στις οχτώ δεκαετίες από την αναχώρηση του Λεβεντονιού της Λαμπροτοκεράς! Ο κόσμος της, πρώτα – πρώτα, τον αποκαμάρωσε ζωσμένο τ’ όπλο του Δικαίου, ή, σε ανάταση προτρεπτικό “φιτίλι” τη λαϊκή παλληκαριά, αναφλέγον!
Και η σορός του, τελευταία φωτό, στους ώμους των Κρητών με δάκρυ, Τιμή και σεβασμό, δηλώνει επίσης τούτο, με τη γλώσσα της Εικόνας!
Την “Αιώνια Λατρεία” του Γενέσιου Τόπου.