Του Σαββάτ’ εφημερίδα
σίγουρα θα βρω εγώ,
μια ματιά για να τση ρίξω
με σπουδή και με φειδώ.
Χρόνου φείδου οι προγόνοι
δίδασκαν από παλιά
και ελάττωμα μεγάλο
λέγανε τη τεμπελιά.
Τον καιρό σου να μη χάνεις
εννοούσαν φυσικά
και να μην περνάς την ώρα
άσκοπα και τυπικά.
Η ζωή μας είναι λίγη
και διαβαίν’ ολοταχώς
κι όποιος δεν το καταλάβει
μένει στο μυαλό φτωχός.
Που κοιτώ να καταλήξω
αν ρωτάτε θα σας πω,
πως ο χρόνος είναι χρήμα
στον καιρό το χαλεπό.
Γι’ αυτό βλέπετε συνήθως
να περνώ καμιά φορά,
να διαβάζ’ εφημερίδα
σας μιλάω σοβαρά.
Κι αν με στίχους σας το λέει
ένας γνωριμος παλιός,
μοναχά έτσι γνωρίζει
και μπερδεύεται αλλιώς.
Πάντα Κυριακή βραδάκι
που ‘ρχεται απ’ το χωριό
και δεν βρίσκ’ εφημερίδα
είν’ ανήμερο θεριό.