Για τους λάτρεις της ηρεμίας που θέλουν ν’ αποδράσουν από την καθημερινότητα των πόλεων απολαμβάνοντας την άγρια ομορφιά της φύσης και τα καθαρά νερά της θάλασσας, υπάρχουν αρκετοί προορισμοί στο νησί μας και ειδικά στη νότια κατά μήκος πλευρά του με άλλες παραλίες να διαθέτουν άμμο και άλλες βότσαλο.
Μεταξύ αυτών και η παραλία του Λύκου στην δυτική ακτογραμμή της δημοτικής περιφέρειας του Δήμου Σφακίων όπου επισκεφτήκαμε απαθανατίζοντας την ομορφιά της την οποία σας παρουσιάζουμε σήμερα.
Με το αυτοκίνητό μας, ξεκινήσαμε από τα Χανιά και φτάνοντας στη Χώρα Σφακίων ανηφορίσαμε για την Αράδαινα όπου 200 περίπου μέτρα πριν από την γέφυρα της, κατευθυνθήκαμε αριστερά με έναν επίσης ασφαλτοστρωμένο δρόμο επτά περίπου χιλιομέτρων μέχρι τον οικισμό Λιβανιανά. Ο καιρός ήταν ευνοϊκός σε όλη την διαδρομή με πολύ καλή ορατότητα και φαινόταν καθαρά στο Νότιο Κρητικό πέλαγος η Γαύδος με την Γαυδοπούλα.
Από τα Λιβανιανά και μετά συνεχίσαμε με χωματόδρομο 700 μέτρων με ενδιάμεσες τσιμεντοστρώσεις για να τον διαδεχθεί με άσφαλτο το υπόλοιπο τμήμα των 1.300 μέτρων μέχρι την παραλία του Λύκου, ενώ 200 μέτρα πριν από αυτή, μια διακλάδωση με δρόμο 500 μέτρων έχοντας άσφαλτο, τερματίζει στην διπλανή παραλία του Φοίνικα.
Στον μικρό ήρεμο και πανέμορφο οικισμό του Λύκου με τους λίγους μόνιμους κατοίκους τον Χειμώνα, συνομιλήσαμε με τον επαγγελματία ιδιοκτήτη ξενοδοχείου και ταβέρνας Βαγγέλη Χατζηδάκη ο οποίος αφού μας καλωσόρισε, αναφέρθηκε στην περιοχή τους και τον ημιορεινό οικισμό Λιβανιανά, υπογραμίζοντας: «Είμαι ένας εκ των τεσσάρων ιδιοκτητών μικρών ξενοδοχείων – ταβερνών εδώ στον Λύκο που παρέχουμε φαγητό στους πελάτες μας όπως και στους επισκέπτες της παραλίας. Αγαπάμε τον τόπο μας και το δείχνουμε έμπρακτα έχοντας μάλιστα και την υποστήριξη όλων των Δημοτικών Αρχών. Έτσι, λοιπόν, τα μέρη μας γίνονται προσβάσιμα με διανοίξεις δρόμων και σταδιακές ασφαλτοστρώσεις. Ειδικά τα Λιβανιανά που είχαν σχεδόν εγκαταλειφθεί αφού ο δρόμος διανοίχθηκε μέχρι εκεί την δεκαετία του 1990 και η παραλία είναι μακριά, οι κάτοικοι του εξυπηρετιόταν από ένα μονοπάτι. Από τότε όμως που έγινε η διάνοιξη του δρόμου και ειδικά τα τελευταία χρόνια που ασφαλτοστρώθηκε πήραν και αυτά ζωή με αναπαλαιώσεις κατοικιών κι ένα παραδοσιακό καφενείο που λειτουργεί με φανταστική θέα όλη την παράκτια από κάτω πλευρά μέχρι και την Γαύδο ακόμα.
Από τα Λιβανιανά προς τον Λύκο ο δρόμος διανοίχθηκε την δεκαετία του 2.000. Στην παραλία μας, βέβαια έρχονται και από την θάλασσα επισκέπτες με δικά τους ταχύπλοα σκάφη ή με θαλάσσια ταξί από την Χώρα Σφακίων. Υπάρχει και το παραλιακό μονοπάτι Ε4 από την Χώρα με τους περισσότερους επισκέπτες να έρχονται από το Λουτρό μετά την αποβίβαση τους από το πλοίο της νότιας ακτογραμμής, διανυοντας μια απόσταση 1.500 μόνο μέτρων, ενώ δεν είναι και λίγοι εκείνοι που έρχονται χρησιμοποιώντας το μονοπάτι από την Αγυιά Ρουμέλη προς τον Λύκο το οποίο από εκεί είναι 12.5 χιλιόμετρα. Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό το ενδιαφέρον που έδειξαν όλες οι δημοτικές Αρχές των Σφακίων.
Κάθε χρόνο όλα και καλύτερα πάμε αλλά από την επόμενη τουριστική περίοδο καλό θα ήταν γιατί θα έδινε περισσότερη ανάπτυξη αν έχουμε και πρόσβαση, έστω μία φορά την ημέρα με τα πλοία της ΑΝΕΝΔΥΚ αφού υπάρχει προβλήτα, αλλά η γραμμή θεωρείται άγονη μέχρι εδώ με αποτέλεσμα να δένουν τα πλοία της προαναφερόμενης εταιρείας δύο φορές τον χρόνο με την πρώτη στην αρχή της τουριστικής περιόδου και την δεύτερη στο τέλος. Επίσης για την αποκομιδή των απορριμμάτων υποχρεούμαστε να τα πηγαίνουμε με τα αυτοκίνητά μας σε κάδους στην Ανώπολη ή στο Λουτρό με βάρκες».
