«Παράθυρο» στο παρελθόν των Χανίων μέσα από την εφημεριδογραφία άλλων εποχών, ανοίγει η στήλη «Χανιώτικος Τύπος 1831-1981». Η στήλη βασίζεται στην ομότιτλη έκδοση του Μιχάλη Γρηγοράκη που είχε τυπωθεί το 2004 από τα «Χανιώτικα νέα» αλλά και την δίτομη έκδοση «Η εφημεριδογραφία στην Κρήτη 1831-1913» του Ξενοφώντα Παγκαλιά, μια έκδοση του «Μουσείου Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη».
Εφημερίδα “Τα Λευκά Όρη”, Χαλέπα, 1881
Στοιχεία της εφημερίδας:
* Εφημερίδα του λαού που εκδόθηκε στη Χαλέπα στις 10 Απριλίου 1881.
* Εκδότης και υπεύθυνος συντάκτης ήταν ο Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης ενώ από το 1885 Διευθυντής και συντάκτης ήταν ο Ιωαν. Γ. Παπαδάκης και ο Μητσοτάκης υπεύθυνος και εκδότης
* Θεωρείται από τις μαχητικότερες εφημερίδες της εποχής και ο εκδότης της μία από τις σημαντικότερες μορφές της κρητικής εφημεριδογραφίας.
Αναμφισβήτητα η μαχητικότερη εφημερίδα της εποχής ήταν «Τα Λευκά Όρη» του Κυριάκου Κ. Μητσοτάκη. Εκδόθηκε για να καλύψει το κενό των «Απτέρων». Παρακολουθεί λεπτομερέστατα τη δικαστική περιπέτεια του εκδότη της εφημερίδας Ιωάννη Παπαδάκη και τοποθετείται εχθρικά προς τον Γενικό Διοικητή Ιωάννη Φωτιάδη πασά, τις αστυνομικές και δικαστικές υπηρεσίες και τους συμβούλους του Διοικητή. Ο Παπαδάκης, στον οποίο δεν δίνεται άδεια επανέκδοσης των «Λευκών Ορέων», ήταν και ο βασικός μάρτυρας στη δίκη του Ρούσου Κουνδουράκη που είχε χειροδικήσει εναντίον του Μητσοτάκη. Ερήμην του Κουνδουράκη γίνεται η δίκη που εξελίχθηκε σε παρωδία, με την αστυνομία να παραποιεί τα πειστήρια και να ενοχοποιεί τον Παπαδάκη, εναντίον του οποίου γίνεται και απόπειρα δολοφονίας ενώ ταυτόχρονα διατυπώνονται απειλές κατά της ζωής του Μητσοτάκη.
Γράφει με σθένος ο Μητσοτάκης: « Ο κατηραμένος Συντάκτης των «Απτέρων» δεν εδέχθη να γίνει υπάλληλος του Κυρίου Φωτιάδου καθώς και ο (Συντάκτης) των «Λευκών Ορέων». …Εάν έχετε την ιδέαν ότι θα κατορθώσετε να κάμητε την δημοσιογραφίαν να σιωπήση, σας λέγομεν ότι δεν θα το κατορθώσετε». Οι συνεχείς δημοσιεύσεις του Μητσοτάκη γύρω από την δικαστική περιπέτεια του Παπαδάκη και ιδιαίτερα οι λεπτομερείς πληροφορίες με τις αλλαγές του κατηγορητηρίου και τις λαϊκές κινητοποιήσεις προς τον Φωτιάδη, κατέληξε στην παύση και των «Λευκών Ορέων» τον Απρίλιο του 1882.
Το επόμενο φύλλο της εφημερίδας εκδόθηκε μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα στις 25 Σεπτεμβρίου 1883. Η εφημερίδα ήταν δισέλιδη. Δημοσιεύει επιστολές προς τον Σουλτάνο και τον πρόξενο της Ελλάδας, όπου ξεσκεπάζει τις δόλιες μεθοδεύσεις υπαλλήλων της Γενικής Διοίκησης για τον αναδιορισμό του Φωτιάδη στη θέση του Γενικού Διοικητή. Τελειώνοντας το σύντομο άρθρο του ο Μητσοτάκης γράφει: «Λυπούμεθα από καρδίας, διότι οι τοιαύτα χαλκεύοντες δεν ηννόησαν ακόμη τι εστί Κρήτη και ότι οι Κρήτες οι αληθείς και ομοφρονούσι και ομονοούσιν, όταν κίνδυνος απειλή οιοσδήποτε την φιλτάτην αυτών πατρίδα». Εδώ σηματοδοτείται και το ανάκρουσμα της σφοδρής κομματικής αντιπαράθεσης μεταξύ των «Ξυπόλητων» και των «Καραβανάδων».
Ακολουθεί πάλι μια περίοδος παύσης και τον Φεβρουάριο του 1884 επανεκδίδεται η εφημερίδα. Από αυτό το φύλλο η εφημερίδα γίνεται δισεβδομαδιαία με ημέρες έκδοσης Τρίτη και Σάββατο.
Τα Λευκά όρη συνεχίζουν την έκδοση τους ως τον Αύγουστο του 1885, όπου και σταματούν. Το διάστημα αυτό η εφημερίδα καθιερώνει μόνιμες στήλες: «Επιχώρια», «Διάφορα», «Τηλεγραφήματα», «Εξωτερικαί Ειδήσεις», «Ψηφίσματα», «Τα εν Ελλάδι» κ.α Υπήρξε αναμφισβήτητα μία από τις μαχητικότερες εφημερίδες της εποχής και ο εκδότης της από τις σημαντικότερες μορφές της κρητικής εφημεριδογραφίας.
Η εφημερίδα επανεκδίδεται με τον ίδιο τίτλο, πιθανώς το 1885 και με νέα αρίθμηση. Διευθυντής και συντάκτης ήταν ο Ιωαν. Γ. Παπαδάκης και ο Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης υπεύθυνος και εκδότης. Οι γραφίδες των Παπαδάκη και Μητσοτάκη εξακολουθούν να σχολιάζουν και να στηλιτεύουν όλα αυτά που έκριναν ότι δεν ευσταθούσαν. Το 1887, ως απόρροια της κριτικής τους προς την Διοίκηση επιβάλλεται η παύση της εφημερίδας. Ωστόσο και οι δύο δεν σταματούν την εκδοτική τους δραστηριότητα αλλά συνεχίζουν με άλλες εφημερίδες (ο Παπαδάκης με την Μεσόγειο, και ο Μητσοτάκης- αρκετά χρόνια αργότερα- με τον Κήρυκα).
