Εξαιτίας της Μάχης της Κρήτης κατά την οποία σαν οι καλύτεροι πολεμιστές από μέρους των συμμάχων αναγνωρίστηκαν οι Νεοζηλανδοί και ειδικά αυτοί της φυλής των Μαορί, η φυλή αυτή έγινε γνωστή και σ’ εμάς. Aπό τον 19ο αιώνα αντιστάθηκαν στους Ευρωπαίους, στον βρετανικό στρατό, που καταπατώντας συμφωνίες που είχαν επιτευχθεί προσπαθούσε να καταλάβει όσο γίνεται περισσότερο από την ιερή γη των Μαορί. Μέσα στους 600 άνδρες του 28ου τάγματος των Μαορί που ξεκίνησαν από τη Νέα Ζηλανδία για την Ευρώπη, για να βοηθήσουν στον αγώνα εναντίον των Ναζί, βρίσκονταν και ο Νεντ Νέιθαν.
Κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης τραυματίστηκε σοβαρά και ένας βοσκός με τον γιατρό της περιοχής τον έσωσε. Πολέμησε μετά στο πλευρό των ανταρτών για 18 μήνες και τότε ερωτεύτηκε τρελά την Κατίνα από τη Σκλαβοπούλα Σελίνου. Κάποια στιγμή αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς και στάλθηκε σε στρατόπεδο στα σύνορα Γερμανίας – Πολωνίας. Μόλις τελείωσε ο πόλεμος ξαναγύρισε στην Κρήτη και τέλος του 1945 έγινε ο γάμος με την Κατίνα. Τα Χριστούγεννα του ίδιου χρόνου ταξίδεψαν στην πατρίδα του Νεντ, στο δάσος Γουαϊπούα στη βόρεια Νέα Ζηλανδία και η Χανιώτισσα έγινε μέλος της κοινότητας των Μαορί.
Οι τρεις γιοι τους, ο Αλεκ, ο Μάνος και ο Εβαν, μεγάλωσαν μιλώντας ελληνικά. Το ζεύγος και οι γιοι τους έρχονταν κάποιες φορές στην Ελλάδα, αλλά αφότου πέθανε ο Νεντ, το 1987 η Κατίνα σταμάτησε να επισκέπτεται τους συγγενείς της στη Σκλαβοπούλα, γιατί φοβόταν μήπως πεθάνει σε τόπο μακρινό από εκεί που βρισκόταν το πνεύμα του άντρα της. Η Κατίνα “έφυγε” το 1996 και η φωτογραφία της κι αυτή του Νεντ, βρίσκονται κρεμασμένες στον τοίχο του “Μαράε”, του ιερού σπιτιού της οικογένειας. Τα τρία αδέλφια επισκέφθηκαν τελευταία φορά την Ελλάδα πριν δεκαπέντε χρόνια.
Ο Αλεκ, χρυσοχόος και σαν μέλος της φυλής διεκδικεί για τους Μαορί τη γη των προγόνων του, που αποτελούν το 15% του πληθυσμού της χώρας. Δήλωσε τότε που ήρθε ότι το ιερό σπίτι της οικογένειας η “Μήτρα” στο δάσος που ευρίσκεται έχει ιδιαίτερη δύναμη γι’ αυτούς, αλλά “μήτρα” είναι και η Σκλαβοπούλα το χωριό της μάνας μας. (Στοιχεία ελήφθησαν από εκτεταμένο δημοσίευμα στο περιοδικό “Πρόσωπα” του Δ.Ο.Λ. Αθήνα, τεύχος 28.7.2001)
