Ο γκρίζος κεφάλας άστεγος γατούλης στεκόταν υποµονετικά έξω από το φτωχικό και αυτοσχέδιο αυλιδάκι του ηλικιωµένου ζευγαριού. Πετσί και κόκκαλο ο γκριζούλης.
Πίσω από τα πόδια ανοιχτές πληγές, άλλοτε καλύπτονταν από κάκαδα, άλλοτε αυτά είχαν πέσει και αποκάλυπταν τις ζωηρόχρωµες κόκκινες πληγές.
Η ∆έσποινα είχε πει ότι δεν θα µαζέψει κι άλλο γατί για κτηνίατρο, αρκετά είχε κάνει τον τελευταίο καιρό. Την επόµενη µέρα τον ξαναείδε να ζητιανεύει φαγάκι, τα πόδια του ήταν αδύναµα κ έτρεµαν.
Τον βούτηξε στην αγκαλιά της µε µια πετσέτα που βρήκε στην απλώστρα της µαµάς της αλλά φρόντισε να πάρει την πιο παλιά για να γλυτώσει τη µουρµούρα. Τον τύλιξε σαν µπουρίτο κ έτρεξε αµέσως στο πλησιέστερο κτηνιατρείο .
Αυτός ήταν ένας κύριος ,κάθισε µια ώρα ήσυχος µε απόλυτο πνεύµα συνεργασίας…
∆ιαγνώστηκε ίκτερος, του έβαλαν ορό κ φαγάκι και βολεύτηκε σαν το σπίτι του.
Που ξανακούστηκε, αδεσποτούλης να κάθεται ήσυχα µία ώρα µε ορό;
Πήρε και αντιβίωση, αλλά δυστυχώς οι πληγές επέµεναν και η σηψαιµία του χτύπαγε την πόρτα,ήταν πολύ κοντά.
Μετά τη γνωριµία και µερικές αγκαλιές,ο ανώνυµος γκρίζος κεφάλας γατούλης,απέκτησε πλέον όνοµα,στο εξής θα λεγόταν Χάρχαλος.
Ο Χάρχαλος λοιπόν γύρισε στη γειτονιά του χωρίς µεγάλη επιτυχία, ζητιανεύοντας φαγητό και ψάχνοντας ένα µαλακό µέρος να κοιµηθεί για να µην πληγώσει τα γυµνά πόδια του.
Την επόµενη µέρα πήγαµε και σε άλλους γιατρούς.
Του έκαναν αντιβιόγραµµα. Επίµονο βακτηρίδιο είπαν. Έπρεπε να του αλλάζουµε γάζες κάθε µέρα βάζοντας την ειδική αλοιφή.
Ένας κύριος και πάλι, συνεργάσιµος και καλός. Έβγαινε κάθε µέρα στην γειτονιά µε χρωµατιστές γαζούλες, ο πιο “trendy fashion icon” γάτος της περιοχής του Αη Γιάννη.
Ο Χάρχαλος έγινε καλά, στειρώθηκε για να µη γεµίσει η γειτονιά γκρίζους κεφάλες και να σταµατήσει να τσακώνεται µε τους υπόλοιπους γάτους για την πρασινοµάτα γειτόνισσα ταρταρούγα που κάνει τις βόλτες της και δεν τη στειρώνουν οι κηδεµόνες της ,έκανε και τα τεστ για τα λοιµώδη νοσήµατα,εµβολιάστηκε και πλέον είναι υγιέστατος.
Ο Χάρχαλος δε σταµατάει να τρώει και κάθε µέρα µοιράζει αγκαλιές και κουτουλιές στη σωτήρα του η οποία πλέον οριακά τον κρατάει χωρίς να της πέσει.
Επίσης επειδή ποτέ δεν ήταν µοναχικός τύπος,έχει αποφασίσει να υιοθετηθεί µόνος του,αφού κατάλαβε ότι η ζωή στο δρόµο δεν είναι για αυτόν,κινδυνεύει κάθε ώρα και στιγµή και περνάει καλύτερα µε παρέα.
Έχει κατασκηνώσει στη βεράντα της νέας του φίλης και κάνει έξαλλες τις δύο γάτες της που τον κοιτάζουν µε µισό µάτι, αλλά ακόµα δεν έχει καταλάβει το λόγο. Σκέφτεται ότι µάλλον θα τον ζηλεύουν γιατί είναι πιο όµορφος.
Άλλωστε κι αυτές «του δρόµου» ήταν πριν,τι καλύτερο έχουν από αυτόν και έχουν αποκτήσει οικογένεια;
Τρώει σαν γουρουνάκι και γουργουρίζει σαν µηχανή kawasaki.
Ο Χάρχαλος είναι ευγνώµων και ευτυχισµένος.Αισθάνεται και είναι, πολύ τυχερός.
Αρκεί να µην ξεχάσουν να του γεµίζουν συνέχεια το πιάτο µε φαγητό….
ΥΙΟΘΕΤΗΣΤΕ ΕΝΑ ΑΣΤΕΓΟ ΖΩΟ… ΣΩΣΤΕ ΜΙΑ ΖΩΗ!
Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων «η προστασία των ζώων»
