Είναι ευαίσθητοι οι χαρταετοί. Με προσοχή πρέπει να δένεις τα καλάμια και χαρτί ελαφρύ να βάζεις. Την ουρά μην την τσιγκουνευτείς. Μα πάνω απ’ όλα, τα ζύγια πρέπει να προσέξεις. Στο λάθος το παραμικρό, στροβιλίζονται λίγο και πέφτουν.
Φυσάει αέρας, φυσάει! και οι χαρταετοί κοντράρουν στον αέρα. Τραβάνε ανυπόμονοι όσο πάει το σχοινί. Πάνε ψηλά, ισορροπούν, όταν φυσάει βοριάς. Χρώματα πάλλονται ζωηρά μεσ’ το γαλάζιο τ’ ουρανού και των παιδιών τα γέλια ακούγονται μακριά. Ποιος θα πετάξει πιο ψηλά, τα σύννεφα ν’ αγγίξει;
Φύσηξε αέρα, φύσηξε! Μικρές κουκίδες να γινούν, από τη γη όσο γίνεται, πιο μακριά να φύγουν. Στο χέρι το σχοινί και στο σχοινί μηνύματα. Τι μηνύματα θα στείλουμε με τους χαρταετούς; Μηνύματα θα στείλουμε, που θα σκορπίσει ο αέρας στις γειτονιές της γης. Μικρά χαρτάκια πολύχρωμα, με γραφή στις γλώσσες όλου του κόσμου: «η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας», «solidarity is our weapon», «la solidarietà è la nostra arma », «la solidaridad es nuestra arma», «التضامن هو سلاحنا ».
Φύσηξε αέρα κόντρα, να φύγουνε μακριά! Φύσηξε δυνατά, και μας για να σηκώσεις, σαν τους χαρταετούς. Λίγο και μεις να νοιώσουμε την ελευθερία και την ευτυχία τους, την εφήμερη.