Χαιρετισμός στους Χαιρετισμούς της Παναγίας

» “Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων”
Χαιρόμαστε τη βραδιά. Χαιρόμαστε την ημέρα. Χαιρόμαστε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Χαιρόμαστε το ίδιο το πρόσωπο της Παναγίας. Χαιρόμαστε την παράδοση και τον πολιτισμό μας, τον πολιτισμό της φυλής και του γένους μας, γιατί όλο αυτό το θαυμαστό και θαυματουργό τραγούδι των Χαιρετισμών και του Ακάθιστου Υμνου είναι γέννημα και ανάστημα της ελληνορθόδοξης παράδοσης και ζωής.
Ο νους μας φθάνει ως την πόλη του Κωνσταντίνου, την πόλη των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών, την πόλη της Αγίας Σοφίας και των Οικουμενικών Συνόδων, την πόλη του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου με τους σοφούς και Αγίους πατριάρχες, τους πατέρες της φυλής και του γένους μας.
Με όλες αυτές τις άγιες και ιερές αναθύμησες που ως ρίζες τρέφουν και ζωογονούν το παρόν, έχουμε όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση, να μιλήσουμε στην Παναγία ως δύναμη ανόρθωσης του ανθρώπου να βάλει το χέρι της να στηρίξει τον δύσμοιρο λαό μας, όλους μας και να μας κρατήσει όρθιους μπροστά στα μεγάλα χτυπήματα των καιρών και των περιστάσεων.
Οικονομική ύφεση και ανεργία, απελπισία και απόγνωση, είναι χτυπήματα που προκαλούν μώλωπες τραυματικούς και θανατικούς.
“Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων”.
Να της πούμε με την καρδιά μας, όπως τότε ο πατριάρχης Σέργιος, Παναγία μου, κάνε κάτι για μας, κάνε το θαύμα σου και φώτισε τους άρχοντές μας να ανοίξουν τα μάτια τους, να δουν και να διακρίνουν την καθαρή αλήθεια για την πατρίδα, για τον λαό του Θεού, για όλους μας.
Παναγία μου, κάνε το θαύμα σου και καθοδήγησέ μας στην αυτάρκεια των αναγκαίων έξω και μακριά από τη σπατάλη, τη χλιδή, την επίδειξη, τον εγωισμό και την ικανοποίηση των παθών μας.
Παναγία μου, κάνε το θαύμα σου, όπως το έκανες σε όλες τις δύσκολες ιστορικές στιγμές του γένους μας, στη σημερινή συγκυρία και μην λογαριάσεις τα ανομήματά μας.
Θέλουμε την αγάπη σου, θέλουμε τη στοργή σου, θέλουμε την έγνοια σου.
“Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς”.
Και μόνο για τούτη την απεγνωσμένη κραυγή μας λυπήσου μας και κάνε το θαύμα σου να βγούμε από τη ζάλη και τη σύγχυση που ζούμε, να ξαναβρούμε τον εαυτό μας, τη θέση μας ανάμεσα στους άλλους. Να ζήσουμε όλοι μαζί “την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία της αγάπης”.
Οι Χαιρετισμοί και γενικότερα ο Ακάθιστος Υμνος είναι το τραγούδι του Θεού και του γένους μας, του γένους των Ελλήνων και επειδή ο ελληνισμός έχει οικουμενικές διαστάσεις και αφορά το πανανθρώπινο, οι Χαιρετισμοί είναι το τραγούδι του Θεού και της ανθρωπότητας όλης.
Κατά τούτο η λατρεία μας έχει πανανθρώπινο χαρακτήρα και οικουμενική διάσταση. Λειτουργούμε τη σωτηρία του σύμπαντος κόσμου χωρίς καμία διάκριση, εθνοφυλετική και χωρίς καμιά κατάκριση και για κανέναν.
Ο κλασικός ελληνισμός δεν υπήρξε ποτέ η κατάρα για κανένα έθνος και κανέναν λαό. Υπήρξε και λειτούργησε μόνον ως ευλογία και ανάπτυξη μακριά από τις όποιες εθνοφυλετικές, εθνικιστικές και σοβινιστικές αντιλήψεις και ιδεολογίες.
Ολες οι εθνικιστικές θρησκείες της ανατολής εκτός του χριστιανισμού υπήρξαν εν πολλοίς κατάρα των εθνών και των λαών της γης.
“Χαίρε η κατάπτωση της βαρβάρου θρησκείας”, είναι ένας από τους Χαιρετισμούς μας στο πρόσωπο της Παναγίας.
Οι θρησκευτικοί, εθνοφυλετικοί πόλεμοι δίνουν και παίρνουν μέχρι και σήμερα. Μια ματιά στη μέση Ανατολή και άλλη μια ματιά βορειοκεντρικά της Ευρώπης και ο λόγος αυτός δυστυχώς επαληθεύεται. Γι’ αυτό παρακαλούμε καρδιακά και πάλι και πολλές φορές την Παναγία να ανοίξει την αγκαλιά της, να μας αγκαλιάσει όλους, έθνη και λαούς και να μας αποσκεπάσει όλους μέσα στις αδυναμίες μας, ως πλατυτέρα των ουρανών, με την αγάπη της, με τη στοργή της, με την έγνοια της. Εκείνη το μπορεί γιατί είναι η μάνα του Θεού και του ανθρώπου και “πολύ ισχύει δέησις μητρός ενεργούμενη”.