Μυρίζουν οι βασιλικοί, μυρίζουν κι οι βαρσάμοι,/ μα σαν μυρίζει ο τόπος ’πα (επά = εδώ) τίποτα δε μυρίζει./ Μυρίζει το μελάνι του, μυρίζουν τα στοιχεία/ και χαίρονται οι Κρητικοί στης Βενετιάς τις στράτες./ Χαίρετ’ ο Γουτεμβέργιος ο πρώτος τυπογράφος./ Χαίρονται και οι ιδρυτές ο Γιάννης κι η Ελένη/ για το Σχολειό που έφτιαξαν… Σχολειό, με την ευρύτερη έννοια της λέξης το Μουσείο Τυπογραφίας, που ίδρυσαν ως γνωστό πριν απο 13 χρόνια ο Γιάννης και η Ελένη Γαρεδάκη. Γι’ αυτό ο λόγος στο παραπάνω νεοριζίτικο. Σχεδόν όπως το έβγαλε ο… φούρνος, με αφορμή την εκδήλωση που θα γίνει αύριο στο φιλόξενο αμφιθέατρό του, για τα εγκαίνια της Εκθεσης και την απονομή των βραβείων και των επαίνων του 4ου Διεθνούς Διαγωνισμού Αφίσας για την Τυπογραφία.
Ανοίγω παρένθεση. Ούτε λίγο ούτε πολύ 570 ήταν τελικά οι συμμετοχές στον φετινό Διαγωνισμό που διοργάνωσε το Μουσείο Τυπογραφίας, διευθύντρια του οποίου, ως γνωστόν είναι η Ελια Κουμή. Από κάθε γωνιά του κόσμου, από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι τη Φινλανδία, για να ονοματίσω μόνο την πρώτη και την τελευταία (αλφαβητικά) χώρα. Και βεβαίως από κάθε άκρη της Ελλάδας. Περισσότερες από κάθε άλλη χρονιά και πέραν κάθε προσδοκίας οι συμμετοχές. Μέχρι την επόμενη χρονιά… Κλείνω, δίχως άλλο σχόλιο, την παρένθεση.
Πάσης οικουμένης το Μουσείο Τυπογραφίας του Γιάννη και της Ελένης Γαρεδάκη, πρωτίστως, ωστόσο, εξ αδιανεμήτου πλούτος για τον τόπο μας, για τα Χανιά μας, για την Κρήτη μας. «Το Μουσείο Τυπογραφίας έχει προοπτικές ως πολιτιστικός προορισμός, γιατί είναι εξαιρετικά καλοστημένο και κυρίως εστιάζει στην εκπαίδευση μέσα από τα εκπαιδευτικά του προγράμματα». Από ένα μη Χανιώτη, τον προϊστάμενο Διεύθυνσης Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενωσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού Γιώργο Καλαμαντή, ύστερα απ’ την επίσκεψη του τις προάλλες η επισήμανση. Εντυπωσιασμένος και αυτός απ’ τα που είδε και “εισέπραξε”. Όπως όλοι που το έχουν επισκεφθεί άλλωστε, με πρώτο τον πρώτο πολίτη της χώρας, τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Στο βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου “Τα Ψηλά Βουνά” και συγκεκριμένα στη βρύση που συνάντησαν στον δρόμο τους τα παιδιά πηγαίνοντας για το Χλωρό, ο νους μου. Μια βρύση για τον τόπο μας το Μουσείο Τυπογραφίας. Μέγας, για όλους μας, πλούτος. Μα και για την Τυπογραφία σε παγκόσμιο επίπεδο. Να το πούμε κι αυτό… Πώς να μη χαίρονται οι Κρήτες Τυπογράφοι στα τυπογραφεία της Βενετίας αλλά και στις άλλες πόλεις της Ευρώπης! Πώς να μη χαίρεται ο Γουτεμβέργιος! Πώς να μη χαίρονται ο Γιάννης και η Ελένη!
Καζαντζάκης και Ζορμπάς για πάντα
«Συναντηθήκανε δύο φίλοι/ εις τον Περαιά μια φορά,/ τον ένα λέγαν Καζαντζάκη,/ τον άλλο λέγανε Ζορμπά»… Να το ακούω ξανά και ξανά να τραγουδά με τη θεσπέσια φωνή του ο αθάνατος Κώστας Μουντάκης και να ταξιδεύω με το νου μου στις σελίδες του βιβλίου του Μεγάλου Κρητικού Συγγραφέα “Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά” και στις σκηνές της ταινίας – θρύλου του Μιχάλη Κακογιάννη για τον Ζορμπά τον Ελληνα.
Ζορμπάς και Καζαντζάκης για πάντα…
“Ζορμπάς για πάντα”, ο τίτλος της Εκθεσης που άνοιξε τις πύλες της στο κοινό της περασμένη Τετάρτη 13 Ιουνίου στο Εμπορικό Κέντρο OLEA του Πλατανιά και θα διαρκέσει μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Για ένα ταξίδι στον κόσμο μέσα από τις αφίσες της ταινίας και πολύτιμο αρχειακό υλικό του Χανιώτη ηθοποιού Λευτέρη Λαμπράκη, πρόκειται. Ενα ταξίδι “εποπτείας” και το συλλεκτικό λεύκωμα “Ζορμπάς για πάντα” (Συλλογή και Επιμέλεια: Λευτέρης Λαμπράκης) που εκδόθηκε από τις εκδόσεις “Πυξίδα της Πόλης” του Μαθιού Φραντζεσκάκη. Συναντηθήκανε πολλοί φορείς (βασικός ο Δήμος Πλατανιά) και φίλοι των δύο φίλων. Καζαντζάκης και Ζορμπάς για πάντα…
