Hταν η μεγαλύτερη η νύχτα
Χειμερινό ηλιοστάσιο το λένε
Με πάθος τα σκοτάδια όλα ρίχτα
Τα τελευταία σου θε να’ναι
Χειμώνα στην καρδιά σου έφτασες
Η δύναμή σου πλέον ξεθυμαίνει
Μα την καρδιά μας δυνατή την έφτιαξες
Το στήθος σου πια κοντανασαίνει
Λίγα είναι πλέον τα ψωμιά σου
Στην άνοιξη εμείς θα πορευτούμε
Κράτα το κρύο στην καρδιά σου
Εμείς με ζέστη πια θα περπατούμε
Δεν μας φοβίζει ο βρυχηθμός σου
Μούγκριζε όσο ακόμα το μπορείς
Χειμώνα μου όσο θέλεις εκτονώσου
Κάνε το για να νοιώθεις ευτυχής
Το φως της μέρας θα σε λοιώσει
Ανώφελο για σε να αντισταθείς
Η μέρα το λέει που θα μεγαλώσει
Κι η άνοιξη που θάρθει θα το δεις
Μόνο στην καρδιά σου είναι κρύο
Η νύχτα από αύριο μικραίνει
Τώρα θα μετρηθούν αυτά τα δύο
Το φως το σκότος πετυχαίνει
Άνθρωποι μη φοβάστε το σκοτάδι
Σε λίγο από το φως θα νικηθεί
Δεν είναι ατέλειωτο το βράδυ
Η μέρα όπου νάναι θε ναρθεί
