Την κακοκαιρία, που ονόμασαν “ΕΛΠΙΔΑ” θα ‘πρεπε να την έβαζαν “απόγνωση” και “απέλπιδα”. Η μη αποτελεσματική προστασία των πολιτών κατέληξε σε τραγικά αποτελέσματα απ’ αυτό το φυσικό φαινόμενο, που οι μετεωρολόγοι το είχαν αναγγείλει προ 5θημέρου.
Το πολυπληρωμένο έργο της Αττικής οδού εξελίχθηκε σε ανθρωποπαγίδα απ’ την πρωτοφανούς σφοδρότητας χιονοκαταιγίδα, σε λίγο χρονικό διάστημα, κυρίως στο λεκανοπέδιο Αττικής. Απόλυτο χάος σε συνθήκες πολιτκού ψύχους. Τι έγιναν οι αλατιέρες, τα εκχιονιστικά; Δεν συνέβησαν μόνο στην Αττική οδό, αλλά και στην περιφερειακή Υμηττού, Κατεχάκη, Μεσογείων, Μαραθώνος και στους παραδρόμους.
Οι αρμόδιοι έλαμψαν διά της ανεπάρκειάς τους. Στα γραφεία έχουμε τη θεωρία. Στην πράξη οι επιχειρήσεις επί του πεδίου απαιτούν ανθρώπους με στρατιωτικού τύπου αντιλήψεις, οργάνωσης και συντονισμού, για να ‘χουν αποτέλεσμα. Η δημιουργία Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και πολιτικής προστασίας και ο διορισμός υπουργού από Κύπρο μεριά έγινε για το θεαθήναι!
Η χρυσότοκος όρνιθα λοιπόν, Αττική οδός, που ανήκει στις αξιόλογες τεχνικές εταιρείες εντός και εκτός Ελλάδος ΕΛΑΚΤΩΡ και ΑΒΑΞ, γέμισε από μπλοκαρισμένα αυτοκίνητα που εγκατέλειψαν οι ιδιοκτήτες τους προς αναζήτηση οδού σωτηρίας. Ο διευθύνων σύμβουλος παραιτήθηκε, για ό,τι έγινε, και αναβαθμίστηκε ο υπεύθυνος Διαχείριστής Κυκλοφορίας! Υπ’ όψιν ότι η “Αττική οδός Α.Ε.” σε 15 χρόνια εισέπραξε 2,9 δισ. ευρώ εκ των οποίων 775 εκ. ευρώ καθαρά κέρδη. Από το 2011 τα ετήσια έσοδα υπερέβαιναν τα 200 εκ ευρώ, λόγω δε των μνημονίων της πανδημίας και του λοκντάουν ζήτησε και πήρε κρατική επιδότηση επικαλούμενη τη σύμβαση παραχώρησης. Εν προκειμένω η κατάσταση συνηγορεί στην καταγγελία της σύμβασης.
Αλλά μπάχαλο και γκρίζα πλευρά στην καταιγίδα ήταν η “ΤΡΑΙΝΟΣΕ” των Ιταλών επενδυτών, που λόγω βλάβης των συρμών από Αθήνα – Θεσσαλονίκη και αντιστρόφως, έβγαλαν απ’ τα βαγόνια τους επιβάτες συμβουλεύοντάς τους να βρουν πλησιέστερα καταφύγια σε καφενεία, ταβέρνες ή κάποιο σπίτι, να προφυλαχθούν από το πολικό ψύχος. Οι περισσότεροι με δικά τους λεφτά νοίκιασαν πούλμαν να πάνε στον προορισμό τους. Και οι Ιταλοί ούτε μια συγγνώμη.
“ΖΗΤΩ” της ιδιωτικοποίησης!! Ιδιωτικοποιημένος είναι και ο ΔΕΔΗΕ. Δεν μπόρεσε ν’ αποκαταστήσει τις διακοπές ρεύματος, από την πτώση δένδρων, που κατέστρεψαν τα εναέρια καλώδια, η υπογειοποίηση των οποίων καρκινοβατεί εδώ και δεκαετίες.
Τα χάλια στην Αττική Οδό, στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και στον ΔΕΔΗΕ, που είδαμε, αποτελούν όνειδος για την Ελλάδα του 21ου αιώνα. Τέτοιου είδους φυσικά φαινόμενα αντιμετωπίζει όλη η Βόρεια Ευρώπη επί 6 έως 7 μήνες το χρόνο.
Είναι συνήθη φαινόμενα και η κρατική μηχανή δουλεύει ρολόι. Αν εκεί συνέβαινε η δική μας ολιγωρία, θα ‘πρεπε να ‘χε ερημωθεί όλη η Ευρώπη.
Ας πέρναμε την τεχνογνωσία τους, να φτιάχναμε μια πολιτική προστασία εφάμιλη αυτών. Για να σταματήσει να υπάρχει στη σύγχρονη Ελλάδα μια απαράδεκτη τριτοκοσμική εικόνα.