Γυρνώντας το ρολόι του χρόνου τουλάχιστον 50 χρόνια πίσω, όλα τα χωριά του Νομού μας και όχι μόνο ήταν μικρές πολιτείες με ανθρώπους όλων των ηλικιών και σχεδόν όλα να έχουν δικό τους Δημοτικό Σχολείο και σε πολλά να έχουν την έδρα τους Σταθμοί Χωροφυλακής και Κοινότητες. Kαλά κρατιόταν τα χωριά μας μέχρι και το 1950 παρά του ότι ο πληθυσμός τους γνώρισε τους Α’ και τον Β’ Παγκόσμιους Πολέμους για ν’ ακολουθήσει ακόμα ένας που ήταν πιο χειρότερος από τους προηγούμενους, επειδή ήταν εμφύλιος. Στα μετέπειτα χρόνια, δυστυχώς, άρχισε οργανωμένα η εγκατάλειψη του αγροτικού πληθυσμού με προτροπή της πολιτείας στέλνοντας άλλους στην ξενιτειά και άλλους στις πόλεις. Εξαίρεση αποτελούν ορισμένα κατά διαστήματα χρόνια που οι αγρότες αντιμετωπίστηκαν ενθαρρυντικά από την πολιτεία. Σήμερα, για να δει κανείς κόσμο σε αυτά τα χωριά την περίοδο του χειμώνα πρέπει να γιορτάζουν τον Αγιο προστάτη τους ή να έχουν εξόδιο ακολουθία ή μνημόσυνο όπως πρόσφατα που ήταν γεμάτη η εκκλησιά. Στη μνήμη του Γεώργιου Πολάκη, λοιπόν, του ανθρώπου που με τη δυνατή σκέψη του ωφέλησε τουριστικά την ενδοχώρα ως ο πρώτος τουριστικός επιχειρηματίας στο Κεφάλι, αφιερώνουμε το ρεπορτάζ με φωτογραφίες όλων των χωριών από τα Τοπόλια μέχρι τα Παπαδιανά με τον Ιερό Ναό που είναι αφιερωμένος στο Γεννέσιο της Θεοτόκου.
