Το 2009, το χρέος της χώρας μας ήταν 360 δισ. και σήμερα, μετά από πέντε χρόνια, παραμένει το ίδιο περίπου.
Μετά, μάλιστα, από κουρέματα, από χαράτσι, από απανωτούς φόρους, περικοπές, ξεπουλήματα, ακρίβεια, ανεργία, απολύσεις και άλλες επιβαρύνσεις στις πλάτες του ελληνικού λαό.
Πρωτογενές πλεόνασμα από φέτος, έτσι ισχυρίζονται, θα έχει ο προϋπολογισμός, τα δύο “π” της αοριστίας και ακαταλαβίστικης πολιτικής σπέκουλας!
Τα 2 “π” θα έπρεπε να αντικαθιστώνται με τις λέξεις: Πρωτοφανής Περιπαιγμός! Το πρωτογενές πλεόνασμα μοιάζει με λάστιχο που το τραβάς όσο το θέλεις, πάνω ή κάτω, δεξιά, αριστερά!
Κατά το δοκούν, όπως βολεύει την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση που βρίσκεται πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Από τη μία τα κουκιά να μην της βγαίνουν κι από την άλλη να στηρίζεται στο 151+3.
Αλλοίμονο! Τόσο εύθραυστες οι ισορροπίες στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου, τόσο ευάλωτοι οι συσχετισμοί δυνάμεων, που μέρα με τη μέρα μεταβάλλονται!
Τα δεδομένα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές: Η κυβέρνηση ψάχνει απεγνωσμένα να κλείσει τρύπες, να μαζέψει ό,τι μπορεί με τους αβάσταχτους φόρους που υπέβαλε από τους λίγους εργαζόμενους που έμειναν, πίνοντάς τους και τις τελευταίες ρανίδες αίματος!
Να δείξει ότι είναι το “καλό παιδί” της Ευρώπης, πειθήνιο και πειθαρχημένο εντός του συστήματος που λέει “ΝΑΙ” σε όλα, στην Τρόικα! Για να αναλάβει, την προεδρία της Ε.Ε. από τον νέο χρόνο, να τελειώσει το εξάμηνο και να οδηγηθεί αναγκαστικά σε τριπλές (Δημοτικες/Περιφερειακές/Βουλευτικές) εκλογές τον Ιούνιο του 2014.
Όλα αυτά, ένας πολιτικός χειμωνιάτικος κυκλώνας, ένας εφιάλτης εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, που υπομένει, ελπίζοντας κάποτε στο αόρατο μέλλον να δει μια… άσπρη μέρα!