Πολυχρόνη Κουτσάκη, από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ.
Μα τι παράσταση! Παίξιμο αγωνιώδες, σπαρακτικό, πιστό απολύτως στο απαιτητικό κείμενο ερωτικής απολυτότητας κι όταν εκείνη “διαρρηγνύεται” η εξώθηση στα άκρα, στα εύθραυστα όρια, αναπόφευκτη! Οντως ένα ερωτικό θρίλερ του Πολυχρόνη, το οποίο ευτύχησε, όπως και ο ίδιος σημειώνει, «ν’ αγαπηθεί από μιαν ομάδα ανθρώπων, σκηνοθέτη, σκηνογράφο, ηθοποιούς και τη βοηθό της σκηνοθέτιδας», ώστε να παρασταθεί αρκετές φορές, με πολύ μεγάλη επιτυχία. Το ’φερε στο σανίδι η κα Στέλλα Σκορδαρά (τη γνωρίζω και από άλλες δουλειές), με έντονα πάλλοντα ρυθμό πάνω στην ασφυκτική πλοκή και επί τόπου σκηνοθετικά τεχνάσματα του τοπίου, από τους ίδιους τους ηθοποιούς, που ερμήνευσαν με τέτοια ένταση και θεατρικό ιδρώτα, ώστε να βρουν τις καρδιές των θεατών, στο… κεντρικό τους “φύλλωμα”, αφού κατέκτησαν αβίαστα το… τεταμένο της προσοχής μας!
Μια προσοχή, δοσμένη με κομμένη την ανάσα στη θέαση ερμηνείας, με ορατό μόχθο, χορευτική κίνηση, δυσκολία μεγάλη στους διαλόγους διπλής υπόστασης του λατρεμένου από το παρελθόν και γονή! Γονή σπαρταριστή και ωραία, να “διαβάζεται” ευκρινώς στα αρμονικά και ελκυστικά μέλη των κοριτσιών, σμιλεμένα ιδανικά, θα ’λεγες, για τους ρόλους! Αλλά και στην αρρενωπότητα των αγοριών, που κατατέθηκε ορμητική και άρτια! Επιμένω στους ηθοποιούς, Ελια Βεργανελάκη, Θωμά Καζάση, Αθηνά Μαθιουδάκη και Στέλιο Ξανθουδάκη, αφού στήριξαν τόσο άξια τους ρόλους του Story!! Ενα story, που υπηρέτησε επιτυχώς, το ποιοτικό, δύσκολο θέατρο! Συνομίλησε με το παράλογο, “απόξεσε” φιλόδοξα, όλα τα… παλίμψηστα του ψυχισμού των ηρώων, καταγράφοντας και καταδεικνύοντας το βάθος του και ανέδειξε τη φιλοσοφία του συγγραφέα, στη συγκεκριμένη τουλάχιστον δημιουργία. Τον “δογματικό ερωτισμό” στη βασική του αρχή, ούτε ψήγμα συμβιβασμού στην αποκλειστικότητα της δυναμικής του και στη δυναμική της αποκλειστικότητάς του, αναγομένης σε υπόθεση ιερής ωραιότητας! ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟΝ!! Το αντίθετο, οδηγεί τον ΕΡΩΤΑ, και τα πρόσωπά του, στην αυτοκαταστροφή, έως και του θανάτου!! Οπως και έγινε. …Τ
έλος πάντων, ωραία δουλειά. Συζητήθηκε, χειροκροτήθηκε, αγαπήθηκε· δεν θέλω να παραλείψω μερικά πρόσωπα ακόμη, που προσπόρισαν στην παραγωγή. Αυτό της Ξανθής Κόντου (σκηνικά – κοστούμια), της Κατερίνας Παπανδρέου (φωτισμοί), της Ελιας Βεργανελάκη (επίσης), για την πρωτότυπη μουσική, όπως αναφέρεται, μουσική ευθύβολης αρμονίας πράγματι!
Οσον αφορά τον Πολυχρόνη, που γνωρίζω από μικρό, εύχομαι τα καλύτερα, καλή συνέχεια, εμπνευσμένος και υγιής!
Συγχαρητήρια πολλά στους συντελεστές όλους και προ παντός στο Θέατρό μας, που δεν αφήνει καμία δημιουργία -όταν είναι εφικτό- έξω από τις φτερούγες του…
Είπε για το έργο: «Είμαστε λοιπόν τυχεροί που ο Πολυχρόνης Κουτσάκης αγαπάει τόσο πολύ το γράψιμο (και κοιμάται λίγο!) με αποτέλεσμα να μας δίνει τέτοια δυνατά και μοντέρνα κείμενα, με σύντομες σκηνές και γρήγορες εναλλαγές, που προσεγγίζουν το αιώνιο θέμα του Έρωτα…»
Ο πρόεδρος Αθανάσιος Αθανασόπουλος για το Δ/κό Συμβούλιο
Είπε για το έργο: «Πάντα υπάρχουν βιβλία και έργα που έχουν ιδιαίτερη θέση στο μυαλό και στην καρδιά σου. Το “Χωρίς Εσένα” είναι ένα από αυτά τα ξεχωριστά για μένα. Ελπίζω το συγκεκριμένο ανέβασμα του έργου να σας αρέσει. Ευχαριστώ τον Μιχάλη Αεράκη και το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. για την επιλογή του έργου και την εξαιρετική συνεργασία».
Πολυχρόνης Κουτσάκης
Είπε για το έργο: «Το “Χωρίς Εσένα” παίρνει μια ιστορία αγάπης τόσο μεγάλη, τόσο ρομαντική όσο κι εκείνη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας ή του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας και τη φέρνει στη σύγχρονη πραγματικότητα. Την πραγματικότητα της εύκολης γνωριμίας. Της εύκολης αντικατάστασης. Της ανώδυνης ανάρρωσης. Πώς να επιβιώσει ένας έρωτας τόσο μεγάλος σε αυτή την πραγματικότητα;».
Στέλλα Σκορδαρά, σκηνοθέτης
Είπε για το Θέατρο: (κατά την Παγκόσμια Ημέρα του, στις 27/3/15) «Το αναπόφευκτο τέλος του προτύπου, των ανθρωπίνων σχέσεων και της κοινωνικής τάξης πραγμάτων και αναταραχής, είναι δριμύτατα επίκαιρο για μας, εδώ και τώρα»…
Κριστόφ Βαρλικόφσκι, Πολωνός σκηνοθέτης
