ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι στην πολιτική πρέπει ν’ αποδέχεσαι το αυτονόητο και μετά να προχωρείς παρακάτω. Δηλαδή είναι αδήριτη ανάγκη ο πολιτικός κόσμος να κατανοήσει ότι η χώρα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και άρα πρέπει να γίνουν όλες οι ενδεδειγμένες ενέργειες για να σταθεροποιηθεί η οικονομία και η κοινωνική ζωή.
ΑΥΤΟ δεν προκύπτει από παρθενογένεση ούτε με την πρόσκαιρη ευφορία που προκαλούν τα πιασάρικα τσιτάτα. Χρειάζεται δουλειά, αυταπάρνηση, οργανωμένο εθνικό σχέδιο.
ΜΕΣΑ στην τετραετία της κρίσης οι πολίτες δεν διέκριναν ούτε τη συμπυκνωμένη θέληση των ηγεσιών, ούτε το τηλαυγές σχέδιο που θα γεννά ελπίδες και θα έφερνε απτά αποτελέσματα. Κινηθήκαμε ενδιαμέσως… της γελοιογραφίας της τρόικας και της κρίσης πανικού που διακατείχε τον οργανωμένο πολιτικό κόσμο για να μην χρεοκοπήσουμε.
ΑΥΤΗ ήταν μια ελλειμματική νοοτροπία που ανατροφοδοτούσε τις δομικές στρεβλώσεις και την ύφεση. Ηταν μια έκδοτη πολιτική…
ΓΙ’ ΑΥΤΟ βάρυνε (παρότι Αύγουστος) και πάλι το πολιτικό σκηνικό. Η συγκυρία επιβάλλει να προχωρήσουν με θέληση οι αλλαγές και η Ελλάδα να εργαστεί για την αλλαγή των συσχετισμών εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
ΕΚΕΙ δεν πρέπει να υστερήσουμε.
