«Αν είχε εγκριθεί το ΣΧΟΟΑΠ Ιναχωρίου (το χωροταξικό της περιοχής) πριν από 10 χρόνια, σήμερα δεν θα συζητούσαμε αν πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν λατομεία, θα ήταν λυμένα αυτά τα θέματα…». Αυτή η κουβέντα ειπώθηκε από τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωροταξικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης κ. Μαρίνο Κριτσωτάκη σε σύσκεψη στην Κίσσαμο.
Mια κουβέντα που συνοψίζει την “κατάρα” που μας δέρνει εδώ και χρόνια. Γιατί μπορεί να κατηγορούμε πολλές φορές τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης για “αδυναμία”, “ατολμία”, για “άλλες προτεραιότητες” αλλά έχουμε πολλά και πολύ κοντινά μας παραδείγματα όπου όταν Δήμοι επιχείρησαν να κάνουν το λογικό (όπως να εκπονήσουν χωροταξικά, να καθορίσουν χρήσεις γης, να βάλουν σε μια τάξη τα της περιοχής τους), το κεντρικό κράτος -και όχι μόνο- οι υπηρεσίες του -και όχι πάντα μόνο αυτές- έβαζαν και “τρικλοποδιές” και “εμπόδια”. Κάτι που συνέβη ουκ ολίγες φορές στο θέμα του ΣΧΟΟΑΠ Ιναχωρίου.
Όμως, η κατάσταση δεν αφορά μόνο την Κίσσαμο αλλά ολόκληρο τον Νομό Χανίων. Σε όλους τους Δήμους εκκρεμούν αναθεωρήσεις των ΓΠΣ ή δεν έχουν ακόμα εκπονηθεί Γενικά Πολεοδομικά, οι χρήσεις γης βρίσκονται στον “αέρα”, ο σχεδιασμός της ανάπτυξης γίνεται κυριολεκτικά στο πόδι. Ο δεκαετίες έρχονται και παρέρχονται και το χάος παραμένει ίδιο και απαράλλακτο…