“Χουβαρντάδικη” αύξηση

Η αύξηση του κατώτατου μισθού χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά κατόπιν αποφάσεως του πρωθυπουργού, που ενέκρινε το υπουργικό συμβούλιο, ήταν μια πολιτική πράξη, τα εύσημα της οποίας χρειαζόταν ο κ. Τσίπρας. Με φόντο τον περιβάλλοντα χώρο, όπου συγκεντρώνονται τα μέλη της κυβέρνησης, με πλάνα της ραδιοτηλεόρασης, εξυπηρετήθηκε το προφίλ της “πρώτης φοράς Αριστερά”, που αλλάζει την κατάσταση με στόχο την επικράτησή της στην επικαιρότητα.
Η αύξηση αυτή ήταν νομοθετημένη απ’ το 2013 επί Ν.Δ., να γίνει στα 650 ευρώ το μήνα από 1/1/2017. Επί Ανδρέα Παπανδρέου είχαμε την περίφημη ΑΤΑ. Κατόπιν πήγαμε στις αυξήσεις ανάλογα με τα οικονομικά του κράτους. Στα χρόνια των μνημονίων οι αποδοχές όχι μόνο δεν έμειναν στάσιμες, αλλά κατρακύλησαν. Πήραν την κάτω βόλτα οι μειώσεις, όπου ο κατώτατος μισθός έπεσε κατά 22% και ο υποκατώτατος στο 32%. Τα μέτρα θεωρήθηκαν εξυγιαντικά κατ’ ανάγκην και τότε “δεν άνοιξε ρουθούνι”. Είναι σύμπτωση, ότι η αύξηση “ξύπνησε” ευθύς μετά την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών; Υποστηρίζεται, ότι έτσι ο πρωθυπουργός ήθελε να εξασφαλίσει πολιτικό όφελος, ισοφαρίζοντας το κόστος από την συμφωνία με τον Ζάεφ.
Δύο χρόνια έχασαν οι εργαζόμενοι αυτό το πλεονέκτημα βελτίωσης των αποδοχών τους, που θα παρέσυρε αντίστοιχες αναπροσαρμογές σε οικογενειακά και άλλα επιδόματα.
Γιατί άραγε; Μα διότι δεν τους άφηναν οι θεσμικοί, αν και ήταν συμφωνημένο από τους ίδιους. Σε ό,τι ήθελε η Τρόικα η κυβέρνηση δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί. Οπως συμφωνούσε σε κάθε επιθυμία τους και σε επιβολή αχρείαστων φόρτων, έτσι συμφώνησε στη μη αύξηση του κατώτατου μισθού από 1/1/17.
Κατά πόσον θα εφαρμοσθεί η αύξηση εκ μέρους των επιχειρηματιών, θα εξαρτηθεί απ’ τους μηχανισμούς ελέγχου, που διαθέτει η κυβέρνηση. Τέτοια φιλολαϊκά μέτρα είναι σύνηθες φαινόμενο, να έρχονται, όταν πλησιάζουν εκλογές. Ταυτόχρονα, όμως, αυτή τη φορά η “χουβαρντάδικη” αύξηση, θεμιτή καθ’ ομολογίαν, θα φανεί επωφελής για μερικούς, αλλά επιζήμια για άλλους.
Η αύξηση, που ωφελεί ένα συμβολικό αριθμό εργαζομένων, 600.000 περίπου από 2.100.000 μισθωτούς, επιβαρύνει τους ίδιους και πολλούς άλλους. Πρόκειται για ένα μεγάλο αριθμό αγροτών, ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, οι οποίοι ανάλογα και με τις επιπλέον επιβαρύνσεις, λόγω εξόδων διαβίωσης, θα πληρώσουν αρκετά χρήματα από 1/1/19, διότι θα αυξηθούν οι εισφορές τους περίπου κατά 11%. Οι συνδικαλιστές λένε ότι «εκεί που μας εχρώσταγαν μας πήραν και το βόδι»!
Περιέργως, δεν ακούστηκε τίποτα για τη νομοθετημένη μείωση του αφορολόγητου από 1/1/20 έως 5.500 ευρώ, αποτέλεσμα της οποίας θα είναι η απώλεια ενός τουλάχιστον μισθού το χρόνο. Φημολογείται ότι το θέμα του αφορολόγητου θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ισως και γι’ αυτό βρεθεί κάποιο “αντάλλαγμα” για την άρση του. Μήπως αναφανεί καμιά νέου είδους τακτοποίηση εθνικού προβλήματος κατά το πρότυπο της “Συμφωνίας των Πρεσπών”;
Μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ερντογάν, “κοντός ψαλμός αλληλούια”!