Χρεοκοπίας το ανάγνωσμα

Δεν υπάρχει φράση στις ειδήσεις που να μην έχει ως ρεφρεν την απειλή της χρεοκοπίας μας. Εδώ που φτάσαμε, με τους ερασιτεχνισμούς των πολιτικών μας, τα τρομακτικά λάθη της τελευταίας μνημονιακής πενταετίας, τον δήθεν «τσαμπουκά» και τις ιδεοληψίες των κυβερνώντων μας, ναι μεν καταφέραμε να έχουμε ως ατού ένα ισχυρό «όχι» από το δημοψήφισμα (5/6), όμως πείσαμε και τους εταίρους μας ότι δύσκολα πια σωζόμαστε με το να παραμείνουμε στα πλαίσια της Ε.Ε. Λίγο η απώλεια της υπομονής, περισσότερο η έλλειψη αμοιβαίας εμπιστοσύνης, έχουν καταστήσει τους εκπροσώπους μας αναξιόπιστους.
Οχι ότι και η άλλη πλευρά είνα «αγία». Δεν είναι λίγοι οι ανήκοντες στους θεσμούς που θα ήθελαν ευχαρίστως να μας… πνίξουν. Τα κέρδη μετράνε και όχι οι άνθρωποι, η δικαιοσύνη ή οι ιδεολογίες.
Τα έθνη αυτοκτονούν, όταν έχουν λαοπλάνους ηγέτες και ευκολόπιστους ή τελείως απελπισμένους πολίτες που ψηφίζουν παρορμητικά. Είμαστε στην περίπτωση: ο ασθενής, η χώρα μας, πνέει τα λοίσθια και δεν μένει παρά να τραβήξουν το σωλήνα που του χορηγεί το οξυγόνο επιβίωσης (ELA).
Αλλά, τι θα σημάνει χρεοκοπία για όλους μας (κάτι που κανείς από τους πολιτικούς δεν τολμάει να μας το ξεκαθαρίσει); Όλοι θεωρούν ότι μια χρεοκοπία είναι «η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος», με ηπιότερες επιπτώσεις από τα σκληρά μνημόνια των δανειστών.
Τα αποτελέσματα της χρεοκοπίας ενός κράτους στην Οικονομία του είναι αμετάκλητα καταστροφικά, αφού τίποτε δεν θα κινείται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα ακολουθήσει μια πολύ μεγάλη τραπεζική κρίση (οι τράπεζες είναι συνήθως αυτές που κατέχουν σημαντικό μέρος των ομολόγων δημοσίου, τα οποία υποχρεούνται να «αποσβέσουν»), η εσωτερική ζήτηση θα μειωθεί δραματικά, επιχειρήσεις θα κλείσουν, οι επενδυτές θα αποσύρουν το σύνολο των χρημάτων τους, η παραγωγή θα φτάσει στο μηδέν, ο πληθωρισμός κάθε μέρα θα «καλπάζει» ξέφρενος, το χρηματιστήριο θα καταρρεύσει, η αγορά θα παρουσιάσει έλλειψη βασικών αγαθών, οι αυτοκτονίες θα αυξηθούν κατακόρυφα…
Για μας τους πολίτες θα σημάνει μείωση («κούρεμα») των ελάχιστων αποταμιεύσεων, είτε επειδή θα θεωρηθούμε έμμεσοι πιστωτές του κράτους, είτε επειδή το «νέο» νόμισμα θα υποτιμάται ραγδαία. Θα ακολουθήσει υψηλή ανεργία καθώς και απώλεια όλων σχεδόν των κοινωνικών παροχών (παιδεία, υγεία, φάρμακα κ.λπ.) που απόμειναν… Ζοφερή η μελλοντική εικόνα με χρεοκοπία, ζοφερή και μνημόνια. Αλλά οι αρχαίοι πάντα έλεγαν πως «δυοίν κακοίν προκειμένοιν, το μη χείρον βέλτιστον». Ας ελπίσουμε ότι θα πρυτανεύσει αυτή η ρήση και όχι η δράκα των εραστών της «δημιουργικής καταστροφής»!