Πιεσμένοι» στο εσωτερικό από τις συνθήκες, αλλά περιζήτητοι στο εξωτερικό λόγω της υψηλής τους κατάρτισης, οι Eλληνες ιατροί βλέπουν να τους ανοίγονται νέες «εξωτικές» ευκαιρίες εν μέσω κρίσης. Τι κι αν αυτές βρίσκονται μακριά, σε κάποια φουτουριστική στέπα της κεντρικής Ασίας;
Οι δυνατότητες διεξόδου μπορούν να αποτελέσουν απάνεμο λιμάνι αλλά και παρακαταθήκη για το μέλλον σε περιόδους μαζικής φυγής καταρτισμένων επιστημόνων (brain-drain) όπως η σημερινή, ειδικά όταν προέρχονται από αναπτυσσόμενες οικονομίες με πλούσια ενεργειακά αποθέματα και μεγαλεπήβολα σχέδια για το μέλλον.
Κινούμενη στον ίδιο δρόμο που χάραξε πρώτη η Γερμανία καλωσορίζοντας και καταξιώνοντας την ελληνική ιατρική κοινότητα εν μέσω κρίσης, το Καζακστάν έρχεται να απευθύνει κι αυτή ανοιχτή πρόσκληση προς τους Eλληνες ιατρούς να εργαστούν σε κάποια από τα μεγαλύτερα και καλύτερα νοσοκομεία της κεντρικής Ασίας. Μέσω της πρεσβείας του στην Αθήνα, το «πετρελαιοφόρο» Καζακστάν ζητάει Eλληνες για να στελεχώσει το υπερσύγχρονο και διαρκώς επεκτεινόμενο «προεδρικό» Ιατρικό Κέντρο στην πρωτεύουσα Αστάνα.
Οι λεπτομέρειες βρίσκονται ήδη αναρτημένες στην ιστοσελίδα της καζακικής πρεσβείας (www.kazembassy.gr), με ορίζοντα την 31η Αυγούστου που είναι η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή αιτήσεων από τους πιθανούς ενδιαφερομένους.
Μιλώντας στο «Eθνος της Κυριακής», ο εμπορικός σύμβουλος της πρεσβείας του Καζακστάν στην Αθήνα, και «ενδιάμεσος» για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, κ. Αρσέν Αμντιλντίν, έκανε χαρακτηριστικά λόγο για «απεριόριστες» ευκαιρίες εργασίας πίσω στην πατρίδα του. Oπως και οι άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της κεντρικής Ασίας, έτσι και το Καζακστάν έχει σήμερα μεγάλες ανάγκες σε εξειδικευμένο προσωπικό.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι σχεδόν το 30% του εγχώριου εργατικού δυναμικού συνεχίζει να απασχολείται στον αγροτικό τομέα.
Σε αντίθεση ωστόσο με άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, το καζακικό καθεστώς του «ισόβιου» προέδρου Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ εξακολουθεί να είναι σε θέση, χάρη στα πλούσια ενεργειακά του αποθέματα και παρά την πτώση στις τιμές του πετρελαίου, να καλύπτει οικονομικά τις όποιες ανάγκες φέρνοντας επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων από το εξωτερικό και πληρώνοντάς τους αδρά.
Η ζήτηση
Πιο συγκεκριμένα, ως προς τις ελληνικού ενδιαφέροντος λεπτομέρειες, το Καζακστάν ζητάει σήμερα ιατρούς πλήθους ειδικοτήτων: νευρολόγους και ενδοκρινολόγους, αναισθησιολόγους, καρδιολόγους και αρρυθμιολόγους, γυναικολόγους, ακτινολόγους, οφθαλμίατρους, νευροχειρουργούς, γενικούς χειρουργούς, καρδιοχειρουργούς, ακτινοχειρουργούς, ειδικούς στον τομέα της πυρηνικής ιατρικής, των εργαστηριακών ερευνών, της εσωτερικής παθολογίας κ.α. Ως δέλεαρ, προσφέρει «ανταγωνιστικούς μισθούς» και χρονικά ευέλικτες συμβάσεις εργασίας διάρκειας τριών μηνών έως και τριών ετών.
Προσφέρεται μάλιστα ακόμη και να «πετάξει» με δικά του έξοδα για σύντομες επισκέψεις στην Αστάνα όσους από τους υποψηφίους περάσουν στο τελικό στάδιο της διαλογής.
Oσο για τον τελικό επαγγελματικό προορισμό, οι προσληφθέντες πρόκειται να τοποθετηθούν στο «The Medical Centre Hospital of the President’s Affairs Administration of the Republic of Kazakhstan».
Ο λόγος για ένα υπερσύγχρονο ιατρικό κέντρο, ενδεικτικό της φουτουριστικής μεταμόρφωσης που έχει υποστεί η Αστάνα υπό την ηγεσία του προέδρου Ναζαρμπάγεφ. Στην πρωτεύουσα του Καζακστάν άλλωστε πλέον όλα συνδέονται, σε… υπερθετικό βαθμό, με τον 75χρονο ηγέτη.
Η…μετακόμιση
Στο τιμόνι της χώρας από τον Δεκέμβριο του 1991 και μετά, ο άλλοτε… μεταλλεργάτης Ν. Ναζαρμπάγεφ μετέφερε την πρωτεύουσα από το Αλμάτι στη «γυμνή» πεδινή έκταση της Αστάνα το 1997, θέτοντας έτσι σε κίνηση ένα από τα πλέον μεγαλόπνοα σχέδια (αν)οικοδόμησης στον κόσμο.
Πίσω στο παρόν, ακριβώς δέκα χρόνια μετά, η Αστάνα στέκεται επιβλητική και φαινομενικά ανέγγιχτη από την κατάρρευση στην τιμή του πετρελαίου, ως ζωντανή επίδειξη της καλούμενης «αρχιτεκτονικής του μέλλοντος».
Ο Βρετανός Νόρμαν Φόστερ, ο Ιάπωνας Κίσο Κουροκάβα, και ο Ιταλός Μανφρέντι Νικολέτι είναι κάποιοι από τους παγκοσμίου φήμης αρχιτέκτονες που έχουν βάλει την υπογραφή τους πάνω στα φουτουριστικά κτίσματα μιας πρωτεύουσας που μέχρι και το 1997… ήταν κωμόπολη.
Ωστόσο, «ο επικεφαλής αρχιτέκτονας είναι στην πραγματικότητα ο ίδιος ο πρόεδρος. Κάθε έργο, κάθε κτίριο εγκρίνεται από αυτόν», όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν κορυφαία στελέχη της καζακικής κυβέρνησης.
Και είναι ο ίδιος ο πρόεδρος Ν. Ναζαρμπάγεφ που έχει βάλει τη σφραγίδα του πάνω στο υπερσύγχρονο «προεδρικό» νοσοκομείο της Αστάνα όπου καλούνται να εργαστούν ιατροί από την Ελλάδα. Φουτουριστικό στην όψη, το εν λόγω ιατρικό κέντρο έχει βάλει πλώρη να εξελιχθεί σε ένα από τα πλέον σύγχρονα ολόκληρης της Ασίας. Πώς; Επενδύοντας στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας, δίνοντας βάρος στην έρευνα, δοκιμάζοντας νέες ιατρικές μεθόδους, εκμηδενίζοντας τη γραφειοκρατία… και φέρνοντας ιατρούς από χώρες όπως η Ελλάδα.
ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΥ TIMES
«Κι άλλες χώρες έχουν χτίσει φουτουριστικές πρωτεύουσες σε απομακρυσμένα σημεία. Κι άλλες πόλεις έχουν δει την εικόνα τους να αλλάζει μέσα από μια πυρετώδη πορεία ανοικοδόμησης. Αλλά καμία δεν έχει αναδυθεί όπως η Αστάνα, από τη φιλοδοξία να δημιουργηθεί όχι μόνο μια εθνική πρωτεύουσα αλλά και μια εθνική ταυτότητα διαμορφωμένη σχεδόν αποκλειστικά από έναν άνθρωπο, τον πρόεδρο Ναζαρμπάγεφ», έγραφαν οι «New York Times» το 2006.
ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ
Ανάπτυξη-ρεκόρ και φλερτ με τον κινεζικό γίγαντα
Τόπος καταναγκαστικής εργασίας αλλά και πυρηνικών δοκιμών πίσω στα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης, το Καζακστάν έμελλε στην πορεία, κατά τη μετα-σοβιετική εποχή, να υποστεί μια εντυπωσιακή μεταμόρφωση, επισκιάζοντας με την τεχνητή «λάμψη» του τις άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Εκμεταλλευόμενη τα πλούσια αποθέματα που έχει σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα, η χώρα υλοποίησε μια σειρά από φαραωνικά έργα με επίκεντρο την Αστάνα, όπου ο πρόεδρος Ναζαρμπάγεφ μετέφερε την έδρα της πρωτεύουσας μετά το 1997.
Σε κάποια στιγμή, μάλιστα, λέγεται πως στην πρωτεύουσα των τότε 600.000 κατοίκων (που σήμερα ξεπερνούν τους 800.000) λειτουργούσαν ταυτόχρονα 1.700 γερανοί και περί τα 650 εργοτάξια. Είναι ενδεικτικό επίσης ότι από το 1995 έως και το 2016 το Καζακστάν κινήθηκε με έναν μέσο ρυθμό ετήσιας ανάπτυξης της τάξεως του 5,27%.
Στο μέτωπο της ενέργειας έχουν ωστόσο σημειωθεί μεγάλες ανατροπές την τελευταία διετία. Από την κατακόρυφη πτώση στην τιμή του πετρελαίου, δεν θα μπορούσε φυσικά παρά να επηρεαστεί αρνητικά και το Καζακστάν. Τον Αύγουστο του 2014, στο εθνικό πετρελαϊκό ταμείο της χώρας «κάθονταν» 77 δισ. δολ. Πίσω στο παρόν, το εν λόγω ποσό-απόθεμα έχει πια υποχωρήσει κατά 17%, στα 64 δισ. δολ. Σε αντίθεση ωστόσο με άλλες χώρες που κλονίζονται λόγω πετρελαίου (βλέπε Βενεζουέλα), το Καζακστάν διατηρεί τη σταθερότητά του και επενδύει στο μέλλον χαράσσοντας μακροπρόθεσμες στρατηγικές με ορίζοντα… το 2050 (όπως το πρόγραμμα «Kazakhstan 2050»).
Η φιλοδοξία
Το καθεστώς Ναζαρμπάγεφ θέλει να ανεβάσει τη χώρα στο top 30 των παγκόσμιων οικονομιών μέχρι το 2050 και, για να το επιτύχει, επενδύει σε στρατηγικές διαφοροποίησης της οικονομίας (μερικής απαγκίστρωσης από την ενέργεια), ρίχνει βάρος στον τομέα της γνώσης και αναζητάει τρόπους τόνωσης του ιδιωτικού τομέα. Οι συνθήκες βέβαια στον χώρο της ενέργειας δεν το βοηθούν. Παρά τις μεγάλες διεθνείς ανατροπές, ωστόσο, το Καζακστάν μπορεί ακόμη να ελπίζει σε κάποια… αναχώματα. Εξακολουθεί να δέχεται σημαντικές επενδύσεις από το Πεκίνο, καθώς το κινεζικό ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο στην περιοχή. Το Καζακστάν αποτελεί άλλωστε κεντρικό σταθμό στον υπό διαμόρφωση «νέο Δρόμο του Μεταξιού» που διανοίγει σταδιακά το Πεκίνο με στόχο την εμπορική διασύνδεση Κίνας – Κεντρικής Ασίας – Ευρώπης.
ΠΗΓΗ: Ethnos.gr
