Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, 2024

“Χρυσοθήρες”

Στην αρχή φύγε, τη δεύτερη φορά φύγε, την τρίτη φορά γίνε σπαθί.
Τώρα είναι η πιο κατάλληλη ώρα να κλείσουμε το Σκοπιανό. Μετά το ζωηρό ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Είμαι ρομαντικός, με ξέρετε) και τη βούληση των ΗΠΑ στη μικρή περιοχή των Βαλκανίων.
Σε πείσμα του εθνοαπομονωτισμού, ο γράφων μετρά πολύ το διεθνές ενδιαφέρον.
Είναι η “διείσδυση…” που περιέγραφε ο Φουκώ. Θαρρώ ότι πρέπει πια να μας ενδιαφέρει εξαιρετικά σε τούτο τον τόπο τι ποιούν οι σύμμαχοι μας.
Εφτασε η ώρα πια να μας ενδιαφέρει, ως συνέργεια, ευελιξία, προοπτική.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων και η Τουρκία 80.
Η Τουρκία στιγματίστηκε από ένα “πραξικόπημα της πιτζάμας” και η Ελλάδα διανθίζει το εσωτερικό σκηνικό της, με δυσώδεις ιστορίες.
Πόσα ανοιχτά μέτωπα, μπορεί να αντέξει μια χώρα, ένα, δυο, τρία, τέσσερα;
Ο κ. Ζάεφ συναντήθηκε με την κα Μέρκελ, ο κ. Γιούνκερ πάει σε λίγες ημέρες στα Σκόπια, ο Κύπριος πρόεδρος ενημερώνει για το οικόπεδο 3 την Ε.Ε. Γαϊτανάκι.
Και στη μέση ένας που ψάχνει ένα χαμένο… θησαυρό σε ένα χωράφι.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

1 Comment

  1. Αξιότιμε κ.Ουντράκη,επιτρέψτε μου ένα σχόλιο σε ότι αφορά τα Εθνικά μας θέματα. ΄Οσοι έτυχε να γνωρίσουν από κοντά τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των διεθνών σχέσεων γνωρίζουν ότι τα πάντα διέπονται από το δόγμα Θουκυδίδη :”Δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι ούτε αιώνιοι εχθροί,αυτά που είναι συνεχή και διαχρονικά είναι τα συμφέροντα και αυτά οφείλουν να υπηρετούν οι πολιτείες.Οι δε σύμμαχοι χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση”.΄Εχουν επίσης βιώσει από πρώτο χέρι αυτό που αναφέρει ο Hans Morgenthau στο μνημειώδες έργο του “Πολιτική μεταξύ των Εθνών” στο οποίο γράφει “βιώσιμο είναι ένα κράτος το οποίο μπορεί να εφαρμόσει τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου για την επικράτεια του “. Τούτων δοθέντων ο καθένας προσπαθεί να επιβάλει λύσεις σε διεθνή θέματα εξυπηρετώντας εν πρώτοις τα δικά του συμφέροντα.Ειδικά όταν μπορούν κάνουν τους “χουβαρντάβες με ξένο πορτοφόλι”. Η στάση του αείμνηστου Τάσου Παπαδόπουλου στο “σχέδιο Ανάν” δίχνει το δρόμο.Ούτως η άλλως έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι ο κατευνασμός φέρνει τον πόλεμο πιο κοντά.Φτάνει μόνο να θυμηθούμε αυτόν τον ανεκδιήγητο Τσάμπερλεν και τις κατάπτυστες γελοιότητες του Μονάχου το 1938.Η σπουδή στα Εθνικά θέματα μετά το ταξίδι του κ. Πρθυπουργού στις ΗΠΑ θυμίζει την παροιμία “τώρα που βρήκαμε τον παπά να θάψουμε πεντέξη”.Τους αιθεροβάμονες και τους χρήσιμους ηλίθιους του έχουμε πληρώσει ακριβά ως ΄Εθνος.Χρειαζόμαστε επειγόντως,αποφαστική ΕΘΝΙΚΗ αποτρεπτική στρατηγική.΄Οσο αφορά τους πληθυσμιακούς συσχετισμούς όσοι γνωρίσανε τον Μανώλη Μπικάκη τους αφήνουν αδιάφορους.Νομίζω ότι καλό θα ήταν ,ως κοινωνία,να διαβάζαμε το ποίημα του Παντελή Μηχανικού “Ιτε”από την συλλογή του “Κατάθεση” του 1975.Φοβάμαι ότι όπως πάμε θα ακούσουμε το φάντασμα της Δασκαλοχαρίκλειας να μας φωνάζει “Αέρα μπουρμάδες,σιχτίρ από δω κιοτήδες,προσκυνημένοι”.’Οπως λέει και ο κινέζος στρατηγιστής-φιλόσοφος ΣΟΥΝ ΤΣΟΥ :” Σ΄ένα πόλεμο μπορείς να κάνεις τα πάντα για να φροντίσεις την αμυνά σου,την ευκαιρία όμως να νικήσεις στην δίνει πάντα ο αντίπαλος”.Καλό Σαββατοκύριακο.Με εκτίμηση…

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα