Μουσικές συνθέσεις του έχουν συμπεριληφθεί σε άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Ibiza και την Καλιφόρνια, ενώ έχει συνθέσει πρωτότυπη μουσική για πολλές παραστάσεις- performances. Αυτή την Δευτέρα στις 7 το απόγευμα, οι Χανιώτες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τη μουσική του Χρήστου Γαρμπιδάκη στη Δημοτική Πινακοθήκη, κατά τη διάρκεια της performance “Σημείωσις” με την Ομάδα Εκφραστικού Χορού “Συν-Κίνηση”.
Σε αυτήν την performance, όπου η παράσταση και η μουσική θα διαμορφώνονται παράλληλα, ο Χανιώτης μουσικός θα συνοδεύει με το πιάνο του επί 4 συνεχόμενες ώρες, επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές – performers, οι οποίοι θα εστιάσουν στη σχέση χώρου – κίνησης. Η ιδιαίτερη αυτή παράσταση αποτέλεσε το έναυσμα να συνομιλήσουμε με τον Χρήστο Γαρμπιδάκη, για την δική του διαδρομή στη Μουσική και στο τι αποτελεί έμπνευση για τις μελωδίες του, που κινούνται ανάμεσα στον μινιμαλισμό και στο συναίσθημα.
Πότε και πώς ξεκινά η ενασχόλησή σου με τη Μουσική;
Από τεσσάρων ετών, στο Fiat 125 του πατέρα μου άκουγα (και τραγουδούσα) τα άπαντα του Μίκη, Μάνο και νέο κύμα… από εννιά ετών, σπουδές κλασικής κιθάρας.
Ποιες θεωρείς σημαντικές στιγμές ή συνεργασίες στη μέχρι σήμερα μουσική σου πορεία;
Πολύ σημαντική υπήρξε η γνωριμία μου με την post rock μπάντα port-royal, με την οποία αφού πρωτοσυναντηθήκαμε στη Βασιλεία της Ελβετίας το 2006, παίξαμε στο Μιλάνο, την Αγία Πετρούπολη και τη Μόσχα. Λίγο αργότερα, αφού κυκλοφόρησα το “fraternity” το 2009 (ένα κομμάτι μπήκε σε δύο συλλογές σε Θεσσαλονίκη και Ibiza), γνωρίστηκα με τη Μαρία Παπαδομανωλάκη και μας φιλοξένησαν στις “διαδρομές” τα “Χ.ν”. Ο ποιητής Λεωνίδας Κακάρογλου, αφού διάβασε τη συνέντευξη, μου ανάθεσε μουσική για βουβή ταινία. Επέλεξα “Το εργαστήριο του δόκτορος Καλιγκάρι” και την παρουσίασα στον Κήπο, στη Σπλάντζια και στο Πνευματικό Κέντρο. Συνεισφέρουν η Μαρία Παπαδομανωλάκη και ο Γιάννης Κατσικανδαράκης. Με τους port-royal και τη Μαρία, παίξαμε επίσης στη Βαρκελώνη, τη Γένοβα, το Λονδίνο, και την Αθήνα (Six Dogs), το 2011. Μετά, η συνεργασία μου με την ομάδα της Έφης Καλούτση, για την παράσταση χορού “nobody asked about the red shoes”… Συνεισφέρει και πάλι, με φωνητικά η Μαρία. Με τον Attilio των port-royal και τον, επίσης Ιταλό, Andrea, σχηματίσαμε τους diamat, και κυκλοφορήσαμε το άλμπουμ “being is the sum of appearance” το 2013 στην Καλιφορνέζικη n5MD… Υπέροχη εμπειρία ήταν και η παράσταση χορού “Transeasons” με τη Σοφία (Φαλιέρου), το 2014, που παρουσιάστηκε στο Ωδείο και στο Ίδρυμα Κακογιάννη, όπως και η βουβή ταινία του Charlie Chaplin – “The Kid” στη Δημοτική Πινακοθήκη τα Χριστούγεννα του 2016, με πιάνο, αλλά και η“Μουσική Ενσωμάτωση” με τη Σοφία στο ΚΑΜ (Dance Days 2017). Σημαντικές στιγμές υπήρξαν και όλες οι κυκλοφορίες μου.
Έχεις συνθέσει πρωτότυπη μουσική για πολλές παραστάσεις. Υπάρχει κάτι κοινό που σε εμπνέει κάθε φορά;
Υπάρχουν αρκετά κοινά, με κυριότερα, πρώτον, τα ακούσματα, σε επικοινωνία με τα συναισθήματα και τους πόθους μας (όλο μαζί, το διαμορφωμένο μέσα μας) και δεύτερον, την επικοινωνία των παραπάνω με την εκάστοτε συνθήκη -ομορφιά (φύση, χορός, κινηματογράφος…) και τη διαλογιστικού τύπου παράδοση σε αυτήν (βίωμα, επικοινωνία, μουσική ερμηνεία, στο εδώ και τώρα).
Συμμετέχεις στη μουσική performance “Σημείωσις” με την Ομάδα Εκφραστικού Χορού “Συν-Κίνηση” αυτήν τη Δευτέρα στη Δημοτική Πινακοθήκη. Με τη συνοδεία πιάνου από εσένα, επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές – performers εστιάζουν στη σχέση χώρου – κίνησης. Τι διαφορετικό έχει αυτή η μουσική performance και πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι το να συνθέτεις μουσική για το συγκεκριμένο project;
Η παράσταση αυτή έχει αρκετά διαφορετικά στοιχεία – δυσκολίες. Πρώτον, η παράσταση και η μουσική διαμορφώνονται παράλληλα, μέχρι τέλους και η έλλειψη χρόνου για πρόβες και οργάνωση του υλικού είναι αμείλικτη! Δεύτερον, η ερμηνεία στο πιάνο κρατάει 4 συνεχόμενες ώρες! Έπειτα, σε κάποια κομμάτια οι χορευτές ερμηνεύουν σε διαφορετικό χώρο – όροφο…
Από την άλλη πλευρά, η παράσταση είναι πειραματική και ερευνητική (κάτι που ισχύει και για τη μουσική μου) και στο σύνολό της είναι καθαρή έμπνευση! Οι μελωδικές γραμμές μου είναι μινιμαλιστικές αλλά ο καθένας από τους 10 χορούς, παρέχει άφθονη έμπνευση και ιδέες για τους ρυθμούς, με αποτέλεσμα να συμβιώνουν ο μινιμαλισμός με τον πλουραλισμό και το πιάνο να σχηματίζει κλασικά,κινηματογραφικά, ψυχεδελικά ή ακόμα και techno ρυθμικά μοτίβα… Είναι αρκετά δύσκολη η σύνθεση και ιδιαίτερα η εκτέλεση αλλά είμαι πολύ ενθουσιασμένος με αυτό το project! Γενικά, το να κάνω μουσική για χορό το αγαπάω πολύ!
Σε ποιον χώρο θα κατέτασσες το είδος της μουσικής που συνθέτεις;
Όπως προανέφερα πάντα μου άρεσε ο πειραματισμός και η έρευνα. Καταπιάνομαι με διάφορα όργανα και με φωνή και με έχουν επηρεάσει όλα τα είδη μουσικής! Έχω φτιάξει ακόμα και κάποια ελληνικά… το τελευταίο μου άλμπουμ “within” είναι ένας διάλογος ανάμεσα σε sampled piano και ένα software modular synthesizer… ίσως, πάλι, οι όροι μινιμαλισμός και ambient να περιγράφουν καλύτερα αυτό που κάνω ενώ θα μπορούσε να πει κανείς τη μουσική μου αρκετά συναισθηματική…
Το να ζει ένας μουσικός στην περιφέρεια, θεωρείς ότι περιορίζει τις δυνατότητές του να εξελιχθεί ή πιστεύεις ότι στην ψηφιακή εποχή ο τόπος δημιουργίας δεν παίζει ρόλο;
Η τεχνολογία βοηθάει! Με τους diamat κάναμε άλμπουμ που εκδόθηκε στην Καλιφόρνια, με τον Αττίλιο στη Γένοβα, τον Αντρέα στο Μιλάνο και εμένα στα Χανιά. Αυτό που λείπει από την επαρχία είναι τα live… Θα ήθελα πολύ να βρίσκομαι στην τελευταία συναυλία του Cave! Γενικότερα, να πηγαίνω σε περισσότερες συναυλίες και να επικοινωνώ πιο συχνά τη δική μου μουσική!
Τι δυνατότητες έχουν τα Χανιά όσον αφορά στη διοργάνωση ενός μεγάλου μουσικού φεστιβάλ;
Νομίζω ότι μπορεί να γίνει κάτι, όχι μεγάλο! Χρειάζεται μεράκι, ποιοτικοί μουσικοί και καλή οργάνωση…
Μπορείτε να ακούσετε τις μουσικές συνθέσεις του Χρήστου Γαρμπιδάκη, στους παρακάτω συνδέσμους:
d e r g a r:
dergar.bandcamp.com, soundcloud.com/dergar
d i a m a t: n5md.com/artist/diamat
l y r i c o f l e a v e s: lyricofleaves.bandcamp.comΗ performance “Σημείωσις” από την Ομάδα Εκφραστικού Χορού “Συν-Κίνηση” θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 8 Ιανουαρίου στις 7 μ.μ. στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Με τη συνοδεία πιάνου από τον Χρήστο Γαρμπιδάκη, επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές – performers εστιάζουν στη σχέση χώρου – κίνησης.
Η παράσταση διαρκεί τέσσερις συνεχόμενες ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων επαναλαμβάνονται από τους χορευτές οι ίδιες κινητικές φόρμες προσαρμοσμένες σε μικρές χωρικές μετατοπίσεις. Οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν ελεύθερα στο χώρο, να παρακολουθήσουν ολόκληρη τη δράση ή αποσπασματικά. Χορογραφική δομή, σύλληψη, επιμέλεια: Σοφία Φαλιέρου
Κίνηση, ερμηνεία: Γιώργος Αναστασάκης, Χρύσα Γεωργίου, Ιουλία Ζαχαράκη, Μαρικίτα Λυρώνη, Σάντυ Μαρκογιαννάκη, Έλενα Παπαδάκη, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση – πιάνο: Χρήστος Γαρμπιδάκης
Γενική είσοδος: 8 ευρώ. Πληροφορίες και κρατήσεις εισιτηρίων: 694 5793 984.
