Ένα προφητικό βιβλίο με 20 σημαντικά κείμενα για την κρίσιμη χρονιά 1990 που από μια άποψη «Είναι συναρπαστικό να παρακολουθείς πώς ένας λαός με τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορία, αντιμετωπίζει όχι με συναισθηματική απαισιοδοξία αλλά με τον ρεαλισμό καταγραφής των συμπτωμάτων του ιστορικού ελλαδικού τέλους, μέσα σε μια και μόνο χρονιά, το 1990!
ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ενδιαφέρον βιβλίο «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΙΑ» εκδόθηκε στην Αθήνα από τις ποιοτικές εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ για να δημιουργήσει μεγάλες συζητήσεις για όλα τα προφητικά και εξαιρετικού ενδιαφέροντος περιεχόμενά του (20 κείμενα) που όλα αναφέρονται στα περιεχόμενα στο άνοιγμα του βιβλίου και είναι τα εξής:
1. Η πανεπιστημιακή φαρσοκωμωδία, 2) Ο μονόδρομος του αφελληνισμού, 3) Η «τραγική» μας ελληνικότητα, 4) Το ανέφικτο «νοικοκύρεμα» του τόπου, 5) Το ανίερο παιχνίδι, 6) Κοινωνική ανασυγκρότηση, 7) Η επανάσταση αρχίζει από το «εποικοδόμημα», 8) Επανάσταση της απλής λογικής, 9) Διαλογικά, 10) Ο βυθός, 11) Η κατάρρευση των ψευδαισθήσεων, 12) Το ανθρωπολογικό πρόβλημα της Αριστεράς, 13) Ανέτοιμοι για τα πρωταρχικά και ουσιώδη, 14) Το βιβλίο του κ. Ντυροζέλ και οι επιθανάτιοι σπασμοί μας, 15) Θρησκεία-Κοινωνία-Ιδεολογία, 16) Η μεγάλη Εβδομάδα της πολιτικής, 18) Χύδην μαθήματα, 19) Η ελληνική Ορθοδοξία σήμερα, 20) Φαιδρά πορτοκαλέα.
Από όλα αυτά, το καθένα έχει τη δική του αξία και σημασία για την τόσο ταραχώδη, δική μας εποχή, αλλά και για τη σημερινή επαλήθευσή τους, για όλες τις απόψεις του καθηγητή της Φιλοσοφίας και ιδιαίτερα σημαντικού Θεολόγου Χρήστου ΓΙΑΝΝΑΡΑ από όλους τους τίτλους των κειμένων εμείς επιλεγούμε για την σημερινή επικαιρότητά του το 19ο κείμενο με το γενικό τίτλο «Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΗΜΕΡΑ» ένα σημαντικό, ευρέως φάσματος κείμενο που τα Χανιώτικα Νέα θα το δώσουν στο κοινό τους.
Από όλα αυτά τα ενδιαφέροντα και κρίσιμα θέματα-περιεχόμενα του βιβλίου «Ελλαδικά Προτελεύτια» επιλέγουμε το θέμα: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΗΜΕΡΑ» (τότε το 1990) έως σήμερα έχουν περάσει 28 χρόνια και από τότε οι καταστάσεις της ορθοδοξίας που από τότε ήταν κρίσιμες, σήμερα έχουν γίνουν οδυνηρές και καταστροφικές….
Μεταφέρουμε εμείς το τότε κείμενο του βιβλίου «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΗΜΕΡΑ», για την επαλήθευση των δεινών καταστάσεων που ζούμε σήμερα.
XIX. H ελληνική Ορθοδοξία σήμερα (1)
• To 1989, πού εκπνέει αυτές τις μέρες, θα μείνει στην Ιστορεί των ανθρώπων ως χρονιά αποτελεσματικής καμπής· τόσο πολύ υπήρξε γόνιμο σε γεγονότα στην Ανατολική Ευρώπη. Το τείχος του Βερολίνου έπεσε. H τυραννία του Τσαουσέσκου καταδύθηκε από τον ρομανικό λαό. Παντού ή κομμουνιστική ιδεολογία μοιάζει να ψυχορραγεί. Ποια είναι τα συναισθήματα σας μπροστά σε τέτοια γεγονότα, που σε μερικούς μήνες αναστάτωσαν τον κόσμο;
Σίγουρα ζούμε μέρες κοσμογονικές. Δεν καταρρέουν απλώς τυραννικά καθεστώτα. Καταρρέει μια ιδεολογία, ένα όραμα βίου, πού συνήγειρε κάποτε τις ελπίδες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Όραμα για το οποίο χύθηκαν ποταμοί αμιάντων, στρατεύθηκαν πλήθη με θυσιαστική αυταπάρνηση για την πραγμάτωση του. Πόσοι καταλαβαίνουν σήμερα ότι το λάθος δεν ήταν στη «διαχείριση» του οράματος αλλά στις θεωρητικές του προδιαγραφές. Λάθος στην ερμηνεία του κόσμου και της Ιστορίας, στη νοηματοδότηση της ζωής και της ύπαρξης.
* * *
•Τη στιγμή που παρακολουθούμε τις επαναστάσεις στην Ανατολή, ή Ελλάδα βρίσκεται εδώ και πολλούς μήνες σε πολιτικό αδιέξοδο. Δεν προηγήθηκε, ωστόσο, κρίση ηθική και πνευματική;
Η πολιτική κρίση στην Ελλάδα είναι σπαρακτική, γιατί έχει πια χαθεί κάθε αντίκρισμα από τη λέξη κοινωνία. Είμαστε ένα άθροισμα εγωκεντρικών ατομικοτήτων με έναν αναιδέστατο και χυδαίο συνδικαλισμό συμφερόντων. Χώρα όπου οι αντιφάσεις και το παράλογο της ανθρώπινης φύσης αποκαλύπτονται δίχως προσχήματα και δίχως επιφάσεις.
Η τραγωδία γυμνή κάτω από το αμείλικτο φως. Σε άλλες χώρες το παράλογο τιθασεύεται από μακραίωνη παράδοση ορθολογισμού, αφομοιωμένη στον καθημερινή συμπεριφορά. Έκαια λειτουργούν κριτήρια χρησιμοθηρίας, πού εξασφαλίζουν τον σεβασμό και την αποδοτικότητα των θεσμών. Έτσι καμουφλάρεται το τραγικό και το παράδοξο της ανθρώπινης φύσης μας. Στην Ελλάδα αυτό το καμουφλάζ είναι ανέφικτο.
* * *
• Πού οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, αυτός ό μαρασμός, πού φαίνεται να έχει κυριεύσει την ελληνική κοινωνία εδώ και πολλά χρόνια;
Προσωπικά νομίζω ότι είναι η υποβάθμιση ή αφασία της εκκλησιαστικής συνείδησης των Ελλήνων. Τη συνοχή του λαϊκού σώματος και το νόημα της λέξης κοινωνία τα συντηρούσε μια αυτονόητη εκκλησιαστική ευσέβεια, που σήμερα πιά δεν υπάρχει.
* * *
• Πρόκειται για περαστική κρίση ή για αθεράπευτη παρακμή των Ιδιαίτερων άξιων το ελληνισμού της Ελλάδας;
Νομίζω ότι είναι κρίση ιστορικού τέλους. Μην ξεχνάτε ότι η Ελλάδα απέκτησε γεωγραφικά σύνορα μόλις πριν από 160 χρόνια. Επί τρεις χιλιάδες χρόνια ο ελληνισμός ήταν μόνο μια ουτοπία (ου τόπος). Ήταν τρόπος βίου, δηλαδή πολιτισμός. Σήμερα αυτός ο τρόπος μοιάζει να έχει χαθεί. Δεν μένει παρά να εξαλειφθεί και ο τόπος: δηλαδή, το συμβατικό ελλαδικό κρατίδιο.
* * *
• Ποιόν κοινωνικό και ποιμαντικό ρόλο έπαιξε η Εκκλησία στην Ελλάδα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο; Μπορείτε να μου δώσετε μια γενική εικόνα;
Δεν είναι δύσκολο, γιατί ο πίνακας είναι απλώς λευκός. Αν μιλάτε για την επίσημη Εκκλησία, αυτή εκπροσωπεί μόνο έναν θρησκευτικό θεσμό, άσχετον με τη ζωή και τα ουσιώδη προβλήματα του λαού και του τόπου. Μέχρι τα χρόνια τής δικτατορίας (1967-1974) συντηρούσε μια τεχνητή ιδεολογία «ελληνοχριστιανισμού». Με το τέλος τής δικτατορίας κατέρρευσε ευτυχώς και το κενό Ιδεολόγημα. Σήμερα η επίσημη Εκκλησία συντηρεί μόνο ένα αξιόλογο φιλανθρωπικό έργο, που θα μπορούσε να το συντηρεί και οποιοδήποτε καλά οργανωμένο ιδιωτικό σωματείο. Μερικοί νεώτεροι μητροπολίτες εμφανίζουν πληθωρική δραστηριότητα αλλά με πρότυπα τελείως εκκοσμικευμένα – τα πρότυπα των πιετιστικών κινημάτων τής δεκαετίας του ’50.
* * *
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
