Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά. Μούφα και (παρ)…Αλλαγή…;

Ηρθε πάλι ο καιρός που άλλη μια χρονιά πέρασε με όσα αυτή περιελάμβανε, θετικά και αρνητικά και να σου τώρα η “επιτακτική”, εκβιαστική μόδα που επέβαλε ένα επίπλαστο ντελίριο χαράς, υπερκατανάλωσης και ξέφρενης διασκέδασης κάτω από το βάρος των ημερών.
Ετσι ο σύγχρονος άνθρωπος και συγκεκριμένα ο Νεο…Ελληνας σαν καλός μαθητής θα έπρεπε να απογειώσει όλα αυτά τα “επίκαιρα”, “εορταστικά συναισθήματα” για να ζήσει τις γιορτές μέχρι το μεδούλι, μέσα από αλυσίδες πολυκαταστημάτων ή συσκοτισμένα “διασκεδαστήρια” – φορείς ηχορρύπανσης, έχοντας πριν διπλοπαρκάρει το αυτοκίνητό του. Θαρρείς και οι συγκεκριμένες ημέρες επιτάσσουν αυτό και όχι την ύπαρξη ομόνοιας, σεβασμού και αδελφοσύνης…
Βέβαια κάποιος θα πει ότι μεγάλη μερίδα του κόσμου, εξ αφορμής του πνεύματος των ημερών, θα ήλθε σε επαφή με αυτές τις αξίες… Εμ… εδώ είναι που κρύβεται το μεγάλο φάλτσο της όλης κατάστασης…
Ο σκοπός είναι να διαχειριζόμαστε τέτοια συναισθήματα & αξίες με ουσιαστικό τρόπο 365 μέρες τον χρόνο και όχι με τη μορφή αρπαχτής ή στην καλύτερη των περιπτώσεων σαν έθιμο (π.χ. σαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο που θα το στολίσουμε και ξεστολίσουμε σε διάστημα μικρότερο του ενός μηνός) η ουσία είναι “φοράει” κάποιος το “εορταστικό” ανθρώπινο πρόσωπο του κάθε μέρα και όχι μέσα από επετείους ή γιορτές της χριστιανοσύνης…