Όταν λέμε: «Χριστός ετέχθη», είναι το ίδιο με το να λέμε: «Ο Μεσσίας γεννήθηκε», η «ο Βασιλιάς γεννήθηκε», η «ο Σωτήρας γεννήθηκε»!
Με τον χαιρετισμό αυτό ισχυριζόμαστε και μαρτυρούμε ο ένας στον άλλο, ότι ήρθε στον κόσμο Εκείνος ο οποίος έπρεπε να έρθει για τη σωτηρία της γενεάς των ανθρώπων, και ότι εκτός Αυτού άλλον δεν πρέπει να περιμένουμε.
Εκείνος, τον οποίο ο Θεός υποσχέθηκε στους προπάτορές μας όταν διώχθηκαν από τον Παράδεισο,
Εκείνος τον οποίο οι ασεβείς λαοί μόλις που διαισθάνονταν,
Εκείνος που οι Εβραίοι προφήτες ξεκάθαρα προφήτευσαν,
Εκείνος για τον οποίο η αβοήθητη ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια πονεμένα αναστέναζε,
Εκείνος έλαμψε στη γη όπως ο ήλιος μετά από μακριά νύχτα.
(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Αδελφοί μου,
Ο Χριστιανικός κόσμος εορτάζει και πάλι την γέννηση της ελπίδας, της χαράς, της ζωής, τον ερχομό του Θεανθρώπου Ιησού στην γη. «Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε» ψάλλει η Εκκλησία μας, καλώντας και προτρέποντας όλους μας να ζήσουμε, να βιώσουμε το μέγα αυτό μυστήριο της αγάπης του Θεού, ως ένα προσωπικό γεγονός και εμπειρία. Το γεγονός ότι ο Θεός «εφανερώθη εν σαρκί» και «εσκήνωσε» ανάμεσά μας, σημαίνει ότι ο Χριστός έρχεται πάντοτε και σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Έρχεται και συνοδοιπορεί με τους αγώνες και τις αγωνίες μας, τις λύπες και τις χαρές μας. Έρχεται σιωπηλός και λυπημένος στις αμφιβολίες και τους πειρασμούς μας, στις αδυναμίες και τα λάθη μας. Έρχεται, τέλος, στα αδιέξοδα και τις δυσκολίες μας, στους πόνους και στις οδύνες μας, στις οριακές ώρες και στιγμές της ζωής μας υποσχόμενος: «τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν» (Λουκ. 18,27).
Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες που έχει προκαλέσει η γενικότερη ηθική και οικονομική κρίση έχουν δημιουργήσει πληθώρα αδιεξόδων. Ιδιαίτερα δε τους τελευταίους αυτούς καιρούς, όπου κάποιοι προσπαθούν, μάταια προφανώς, να μας πείσουν ότι χρειάζεται να αποδεχθούμε και ασπαστούμε άλλου είδους στάση και αντίληψη ζωής, να υιοθετήσουμε νέα ήθη, να γίνουμε, όπως λένε, κοινωνία και κράτος ουδετερόθρησκο, δηλαδή μας ζητούν να απεμπολήσουμε την ψυχή μας, την ιδιοπροσωπία και αυτοσυνειδησία μας, την ταυτότητά μας. Σε αυτή λοιπόν την σκληρή πραγματικότητα με την οποία έρχεται καθημερινά αντιμέτωπος ο άνθρωπος, έχει επιτύχει τον αποπροσανατολισμό του, την βίωση της απαισιοδοξίας και την πορεία ενός δρόμου δίχως παρηγοριά, χωρίς διέξοδο και ελπίδα, με κυρίαρχα στοιχεία την σύγχυση, την αβεβαιότητα, τον φόβο, την ένδεια πνευματικών προτύπων, το ψύχος της μοναξιάς και την επιθυμία της ιδιοτέλειας.
Σ’ αυτή την ομιχλώδη και πνιγηρή ατμόσφαιρα, η εορτή των Χριστουγέννων έρχεται να προσφέρει παρήγορο φως. Έρχεται να βεβαιώσει ότι ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος, για να μείνει εσαεί «μεθ’ ημών». Έρχεται να υπενθυμίσει ότι ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει, έστω και αν συχνά Τον λησμονούμε και συμπεριφερόμαστε σαν να μην υπάρχει. Ότι ο Χριστός καταργεί, με τρόπους θαυμαστούς, τα ανθρωπίνως αδύνατα. «Ότι ουκ αδυνατίσει παρά τω Θεώ παν ρήμα».
Αδελφοί μου,
Η εορτή των Χριστουγέννων μας καλεί να αναθεωρήσουμε την ζωή μας. Να υπερβούμε την ταραχή και την κατάθλιψη. Να ανανεώσουμε την πίστη και την πεποίθησή μας ότι ο Χριστός, του Οποίου την έλευση στον κόσμο και πάλι εορτάζουμε, παραμένει ανάμεσά μας• ότι είναι Εκείνος που προσέλαβε τη ζωή μας για να γίνει η Ζωή μας∙ ότι αλάνθαστη πυξίδα στη ζωή μας είναι το άστρο της Βηθλεέμ. Για τούτο και η μεγάλη αυτή χαρά της Εκκλησίας καλεί όλους μας να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς∙ να συντονίσουμε την ζωή μας με το δικό Του θέλημα. Και η προσωπική αυτή αλλαγή αντανακλά πάντοτε ευεργετικά και σωτήρια σε ολόκληρη την κοινωνία. Τονώνει την αντοχή, αναπτερώνει την ελπίδα, ενισχύει την αλληλεγγύη, γκρεμίζει τα τείχη, φέρνει την ειρήνη, ανοίγει τις πύλες του ουρανού, με τρόπους που συχνά παραμένουν αθέατοι αλλά που είναι ουσιαστικοί.
Ιδού, λοιπόν, αδελφοί γιατί, παρά την σκληρή πραγματικότητα που ζούμε, καλούμεθα να χαρούμε και να ζήσουμε την μεγάλη αυτή ημέρα και εορτή, τα Χριστούγεννα. Γιατί καλούμεθα να δοξολογήσουμε τον Θεό μαζί με τους Αγγέλους για όλα αυτά τα δώρα της αγάπης Του, που δεν αποτελούν στοιχεία μιας ιδεολογίας η εκφάνσεις της ανθρώπινης ψυχολογίας, αλλά ευεργεσίες και φιλάνθρωπη έκφραση της Χάριτός Του για την σωτηρία του κόσμου και του ανθρώπου.
Με το πνεύμα και την διάθεση αυτή ας εορτάσουμε τα φετινά Χριστούγεννα, για να μπορεί ο νέος χρόνος που θα ανατείλει να πληρώνει την ζωή όλων μας με τα δώρα της άπειρης αγάπης του σαρκωθέντος Θεού Λόγου και το αστέρι της Βηθλεέμ να φωτίζει τους δρόμους μας, γεμίζοντας ηλιαχτίδες τους χειμώνες μας.
Ευφρόσυνα, ευλογημένα Χριστούγεννα, ουρανόδωρο, ειρηνικό, φωτεινό, χαρούμενο, αισιόδοξο και σωτήριο το νέον έτος 2019.
Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος
