Χριστούγεννα στις γειτονιές του κόσµου

Τέτοιες µέρες που είναι, πρέπει να γράψεις δύο λόγια για τη γιορτή των Χριστουγέννων.
Και για να µην πάνε αµόντες (χαµένοι οι κόποι µας) το µήνυµα πρέπει να είναι ελπιδοφόρο.
Με τα έλκηθρα και τους ταράνδους δεν τα πήγαινα ποτέ καλά.
Εµάς στο σταυροδρόµι µεταξύ ∆ύσης και Ανατολής µάλλον δεν µας αφορούν, δεν µας περιέχουν.
Η Εκκλησία µας λέει ότι το θαύµα είναι η Γέννηση του Χριστού.
Ότι ο θεός έγινε άνθρωπος.
Πιστεύω ότι αυτή η ενανθρώπιση του θεού είναι µια διαρκής γιορτή.
Συγχωρήστε µου την έκφραση, αλλά αυτή η συναυλία δεν τελειώνει ποτέ!
Βέβαια αυτή είναι µια δουλειά των καλλιεργηµένων διανοούµενων της Θεολογίας ή αν θέλετε των σπουδαγµένων κληρικών.
Εντάξει.
Απλά λέω πώς νιώθω τη γιορτή.
Η γιορτή θέλει… βέβαια λαµπιόνια, αλλά θέλει και τη συνείδηση της µοναδικότητας της στιγµής.
Κάθε Χριστούγεννα όλα γίνονται µέσα σε µια στιγµή.
Έτσι νοµίζω το καταλαβαίνουµε στην Ελλάδα.
Ο… πληθωρικός Άγιος Βασίλης είναι για τα παιδιά.
Καµία αντίρρηση.
Καµία αντίρρηση και για την κόκκινη στολή.
Έτσι όµως δεν µετράς τη γιορτή, δεν µετράς τη στιγµή.
Όλα πρέπει να γίνουν µέσα σε µια στιγµή.
Ευτυχείτε.