ΣΥΜΦΩΝΑ με την ειδησεογραφία αλλά και την εμπεριστατωμένη μελέτη σχετικά με την εξέλιξη των μορφών καρκίνου στην Κρήτη (και στα “Χ.Ν.”, 13/4, παρουσίαση: Δημ. Μαριδάκης), βρισκόμαστε μπροστά σε μια οδυνηρή πραγματικότητα που όλοι την “ψιθύριζαν” αλλά κανείς δεν τολμούσε να κάνει μια σχετική έρευνα.
ΕΧΟΥΜΕ, λοιπόν, αύξηση νέων κρουσμάτων καρκίνου και θανάτων από αυτόν και στα δύο φύλα, ειδικότερα δε από το 1992 και εντεύθεν. Και πολύ καλά έκανε η Περιφέρεια Κρήτης που ανέθεσε την εκπόνηση μιας τέτοιας έρευνας/μελέτης στο “Κέντρο Καταγραφής Καρκίνου” του Πανεπιστημίου Κρήτης ώστε να υπάρχει «ένα ολοκληρωμένο Περιφερειακό αρχείο καταγραφής του καρκίνου» στο νησί.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι από τις αρχές του 1990 στην εφημερίδα αυτή έκαναν την εμφάνισή τους σχετικά (αποσπασματικά) άρθρα ή σχόλια που αποσκοπούσαν ακριβώς σε αυτό: να γίνει μια επίσημη μελέτη τόσο για τις αυξανόμενες καρκινογεννέσεις και τους θανάτους από καρκίνους (κυρίως στα Χανιά), όσο και για τα αίτια του φαινομένου. Πολλά εγράφοντο τότε για την παρουσία των νατοϊκών βάσεων στο Ακρωτήρι και τις δοκιμές νέων πυρηνικών κεφαλών ή τις διαρροές χημικών/τοξικών κ.λπ.
ΣΗΜΕΡΑ, σύμφωνα με τα στοιχεία της πανεπιστημιακής έρευνας, από το 1992 μέχρι το 2013 περίπου 30.000 άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή χτυπημένοι από τον καρκίνο. Στατιστικά δε σημαντική αύξηση παρουσίασαν: ο καρκίνος του πνεύμονα (στις γυναίκες), ο καρκίνος του παχέος εντέρου (και στα δύο φύλα), ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, οι λευχαιμίες (στους άνδρες), ο καρκίνος του θυρεοειδούς (και στα δυο φύλα), το μελάνωμα και τα non-Hodgkin κακοήθη νεοπλάσματα (και στα δύο φύλα)…
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ πως σε μια δεύτερη φάση της έρευνας αυτής, θα πρέπει να εντοπισθούν και οι αιτίες γέννησης και αύξησης των μορφών καρκίνου (διατροφή, περιβάλλον, τρόπος ζωής, φυτοφάρμακα, κληρονομικότητα, ή και συνδυασμός πολλών παραγόντων).
ΓΙΑ την ιστορία του πράγματος αναφέρουμε πως επιστημονικοί υπεύθυνοι της παραπάνω έρευνας που παρουσιάστηκε την Τρίτη (12/4) στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης, είναι οι Χ. Λιονής, Δ. Μαυρουδής και Β. Γεωργούλιας.
