Η δεκαετία 1985/1995 µπορεί να χαρακτηριστεί ως, η ΧΡΥΣΗ ∆ΕΚΑΕΤΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. Χρυσή δεκαετία, σ’ ό,τι αφορά στην πορεία ολοκλήρωσής της· στην εµβάθυνση των εσωτερικών δηµοκρατικών διαδικασιών, στην ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς και στην σχηµατοποίηση του κοινωνικού κεκτηµένου της.
Στο τέλος αυτής της δεκαετίας η Ευρώπη βρέθηκε στο καλύτερο σηµείο του εγχειρήµατός της. ∆ηλαδή της προσπάθειάς της να αντιµετωπίσει ενωτικά και δηµοκρατικά, τα προβλήµατα των πολέµων του παρελθόντος της και τα προβλήµατα της θέσης της, στο σύγχρονο παγκόσµιο οικονοµικό και πολιτικό χάρτη.
Την µεταπολεµική πορεία της Ευρώπης προς την Ένωση και την ανάπτυξή της, καθοδήγησαν στα προηγούµενα χρόνια σηµαντικοί άνθρωποι. Τιµούµε και δεν ξεχνούµε τους ανθρώπους µας στις Βρυξέλλες και στα κράτη µέλη, που οδήγησαν την Ευρώπη, στην χρυσή δεκαετία της.
Τιµούµε επίσης και όλα τα στελέχη µας στις Βρυξέλλες και στις πρωτεύουσες των κρατών µελών, που συµµετείχαν στην οικοδόµηση της ΧΡΥΣΗΣ ∆ΕΚΑΕΤΙΑΣ της.
Όπως και να το µετρήσουµε όµως, ο Jacques Delors, που αποχαιρετήσαµε στο τέλος του περασµένου χρόνου, είναι το πρώτο από αυτά τα στελέχη. Όπως και να το µετρήσουµε, καταγράφηκε ως ένας Ευρωπαίος πολιτικός ηγέτης, που έθετε πολιτικούς, οικονοµικούς και κοινωνικούς στόχους, ορατούς απ’ όλους· τους πολιτικούς όλων των αποχρώσεων, τους εκφραστές οικονοµικών και κοινωνικών συµφερόντων, τους Ευρωπαίους πολίτες συνολικά. Έθετε τους στόχους του διορατικά, τους αναδείκνυε δηµοκρατικά και πάλευε συµµετοχικά, από την φάση της επεξεργασίας τους, έως την κατάκτησή τους.
Γνώρισα τον Jacques Delors, µετά την αποχώρησή του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τον γνώρισα ως πρόεδρο µιας ολιγοµελούς οµάδας µελέτης, που συστήθηκε στο τέλος της προηγούµενης χιλιετίας, για το µεγάλο πρόβληµα της εξοικείωσης των Ευρωπαίων πολιτών, µε τις διαφαινόµενες τότε νέες τεχνολογίες και την επικείµενη παγκοσµιοποίηση της οικονοµίας. Μια οµάδα, στην οποία συµµετείχαν κυρίως ειδικοί στο θέµα και ο υπογράφων, ως εκπρόσωπος της Οργανωµένης Κοινωνίας των Πολιτών, από πλευράς της Ευρωπαϊκής Οικονοµικής και Κοινωνικής Επιτροπής.
Απόλαυσα πολλά από πολλούς, στις λίγες συνεδριάσεις της οµάδας εκείνης. Ιδιαίτερα όµως απόλαυσα, την πολιτική διορατικότητα του Jacques Delors, καθώς την διεισδυτικότητά του στην ουσία των προβληµάτων όποιας µορφής, έντασης, έκτασης και διάστασης.
Οµολογώ ότι εκείνη η εµπειρία µου, µε προσδιόρισε στην συνέχεια-στη σκέψη και στη λειτουργία µου-κυρίαρχα. Με προσδιόρισε καταρχήν, διαδικαστικά. Για το πως δηλαδή, προσεγγίζεται ένα νέο και σοβαρό για τους πολίτες πρόβληµα, που βρίσκεται µπροστά µας, σε αχαρτογράφητα όµως, νερά. Με προσδιόρισε επίσης, διορατικά. ∆ηλαδή, στο πως µπορείς να βρεθείς, όσο γίνεται πιο κοντά στο κάθε συγκεκριµένο πρόβληµα, για να γνωρίσεις τις λεπτοµέρειές του και να οδηγηθείς σε σωστές επιλογές, επίλυσής του. Προσδιόρισε τέλος, την ισορροπία µου. Την ισορροπία µε τους γύρω µου, τους δίπλα µου, τους απέναντί µου και τον εαυτό µου. Την οικονοµική, κοινωνική, εθνική, ταξική και ηλικιακή ισορροπία, που έπρεπε να επιτευχθεί για κάθε συγκεκριµένο πρόβληµα, µε επιλογές υπέρ των πολλών. ∆ηλαδή µε επιλογές-όσο γίνεται λιγότερων αντιδράσεων και αναλφαβητισµών.
Εκείνη η οµάδα µελέτης, υιοθέτησε και προώθησε για τελική έγκριση, τον θεσµό της ∆ΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ, ως τον κορυφαίο Ευρωπαϊκό θεσµό µετάβασης των Ευρωπαίων πολιτών στην σύγχρονη τεχνολογική εποχή και στην παγκοσµιότητα που ζήσαµε, µέχρι τους δύο τελευταίους µεγάλους πολέµους, στην Ουκρανία και στην Γάζα.
Ο Jacques Delors ήταν τελικά αυτό που έζησα σ’ εκείνη την οµάδα µελέτης. Ήταν ένας διορατικός πολιτικός, που µπορούσε να καθιστά το δέον εφικτό, γεννώντας και εφαρµόζοντας ταυτόχρονα, αντίστοιχες ισόρροπες και ολοκληρωµένες πολιτικές. Ισόρροπες πολιτικές, µεταξύ των κρατών µελών και των µεγάλων συσπειρώσεων του Πλανήτη. Ισόρροπες πολιτικές επίσης, µεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών διαφορετικών ιδεολογικών αντιλήψεων, οικονοµικών συµφερόντων και πολιτισµικών τάσεων. Το σηµαντικότερο, ισόρροπες πολιτικές, µεταξύ συλλογικοτήτων, φύσει, θέσει και αέναα, συγκρουσιακών µεταξύ τους.
Μακάρι ο βηµατισµός της πολιτικής του σκέψης και δράσης, να καταστεί φάρος. Ο ΦΑΡΟΣ της πολιτικής σκέψης και δράσης, όσων θέλουν να µας κυβερνήσουν στο µέλλον. Να κυβερνήσουν την Ευρώπη, αλλά και εδώ, την Ελλάδα της Ευρώπης!
