Πολλοί κατασκευαστές πειραματίστηκαν με κινητήρες τζετ τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, με πρώτη διδάξασα τη Rover , αλλά κανείς άλλος εκτός από την Chrysler δεν κατάφερε να βγάλει στην παραγωγή ένα επιβατικό αυτοκίνητο. Η αμερικανική φίρμα διέθεσε το 1963 50 αντίτυπα του διθέσιου κουπέ που σχεδίασε ο ΕΙwood Engle και συναρμολόγησε ο οίκος Ghia στο Τορίνο. Το αεροδυναμικό τους σχήμα επέτρεπε θαυμάσιες επιδόσεις (0-100 σε 10 δεύτερα, τελική 220 χλμ./ώρα), αλλά η τουρμπίνα αποδείχτηκε ιδιαίτερα διψασμένη για βενζίνη: 23,5 λίτρα/100 χλμ. και, χωρίς καν να υπάρχει στον ορίζοντα η πετρελαϊκή κρίση του ΄70, η Chrysler αποφάσισε να αποσύρει το μοντέλο. Τα προβλήματα ήταν, έτσι κι αλλιώς, αρκετά: η καμπίνα υπερθερμαινόταν ανησυχητικά, τα ταμπούρα δεν μπορούσαν να σταματήσουν το βαρύ αμάξωμα μετά από 2-3 προσπάθειες, ενώ η οδική συμπεριφορά ήταν περίεργη και δύστροπη. Σήμερα διασώζονται μόνο 10 αντίτυπα σε διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο.
