Η στήλη, ενημερώνεται από τους αιθουσάρχες για τις νέες ταινίες κάθε Τρίτη μεσημέρι. Για κάθε αιφνιδιαστική αλλαγή, υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι.
Ο Νο1 ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟΣ (2014 ΕΓΧ 122’)
Ψυχολογικό θρίλερ, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Τζον Λε Καρέ
Σκην.: Άντον Κόρμπιν Μουσ.: Χέρμπερτ Γκρονεμέγιερ Μουσ.: Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Ρέιτσελ Μακ Άνταμς, Ρόμπιν Ράιτ, Γουίλιαμ Νταφόε
Η ιστορία διαθέτει μνήμη… αλλά και διάθεση… αυτο-επανάληψης…
Ένας εξαθλιωμένος Ρώσος μετανάστης, φτάνει στην Ισλαμική κοινότητα του Αμβούργου, διεκδικώντας την περιουσία του πατέρα του. Γερμανικές κι Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες τον τοποθετούν στο στόχαστρο τους, αναζητώντας την πραγματική του ταυτότητα…
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τζον Λε Καρέ, η ταινία είναι μια σύγχρονη ιστορία ίντριγκας, αγάπης και εχθροπραξίας, γεμάτη ένταση μέχρι την τελευταία της σκηνή. Παράλληλα, αποτελεί και μια πολιτική προσέγγιση στο πορτραίτο του Μουράτ Κουρνάζ, ενός Τούρκου μουσουλμάνου, μόνιμου κάτοικου Γερμανίας, ο οποίος συνελήφθη στο Πακιστάν στα τέλη του 2001 και για 5 χρόνια παρέμεινε φυλακισμένος στη Ναυτική Βάση του Γκουαντάναμο
Ουσιαστικά, λοιπόν, ακτινογραφείται η ιστορία του Αμβούργου, μια ιστορικά πλούσια πόλη και συνάμα σημαντικό λιμάνι, που για αιώνες δεχόταν φιλόξενα μετανάστες κυρίως από την Τουρκία και τη Βόρεια Αφρική. Ωστόσο, ο ρόλος της ως, η πόλη στην οποία καταστρώθηκε το σχέδιο για την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, έχει δημιουργήσει έναν πανικό και μια μεγάλη απέχθεια προς τους ξένους.
Όμως, εκτός των άλλων, η ταινία παρουσιάζει και ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, καθώς στα κάδρα της φιλοξενείται η τελευταία εμφάνιση του Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν. Ο 46χρονος, πολυβραβευμένος ηθοποιός, έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Φλεβάρη, από ένα θανατηφόρο κοκτέιλ ναρκωτικών ουσιών, ενώ στο παρελθόν, είχε δώσει σκληρή μάχη για την απεξάρτησή του από τα ναρκωτικά.
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΩΝΑ (2014 ΕΓΧ 89’)
Περιπέτεια καταστροφής
Σκην.: Στίβεν Κουέιλ Μουσ.: Μπράιαν Τάιλερ Ηθ.: Ρίτσαρντ Άρμιτατζ, Σάρα Γουέιν Κάλις, Ματ Γουόλς, Μαξ Ντίκον, Αλίσια Ντέμπναμ-Κάρεϊ
Ποιος ισχυρίζεται… ότι υπάρχει ηρεμία… πριν την καταιγίδα;
Σε μία μόνο ημέρα, η πόλη Σίλβερτον δοκιμάζεται από μια πρωτοφανή επίθεση ανεμοστρόβιλων. Ολόκληρη η έκταση της πόλης, βρίσκεται στο έλεος του κυκλώνα και οι κυνηγοί καταιγίδων προβλέπουν επιδείνωση των φαινομένων. Οι περισσότεροι αναζητούν καταφύγιο. Κάποιοι όμως, τρέχουν προς τους ανεμοστρόβιλους για να δοκιμάσουν πόσο κοντά μπορεί να φτάσει κανείς για να αποθανατίσει αυτό το μοναδικό φυσικό φαινόμενο…
Όσο μεγαλύτερο το κόστος μιας ταινίας καταστροφής, τόσο πλουσιότερο είναι το θέαμα και ασφαλώς ο χολιγουντιανός αλτρουισμός, απεγκλωβίζεται από την καταστροφική μανία της Μητέρας Φύσης.
Παρά το γεγονός ότι η ‘καταιγίδα’ –ως αυτούσιος σκηνικός πρωταγωνιστής- κλέβει την παράσταση στην ταινία, ο Σ. Κουέιλ προσπαθεί, εμβόλιμα, να παρουσιάσει το θέμα του, ως μια ιστορία στην οποία τον πρώτο ρόλο ‘κρατούν’ οι ανθρώπινες σχέσεις. Η ταινία, λοιπόν, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις αντιδράσεις μιας ανθρώπινης κάστας, μπροστά σε κρίσιμες καταστάσεις, αλλά και στον τρόπο, με τον οποίο γεννιέται η χαμένη από χρόνια παγκόσμια έννοια της αλληλεγγύης.
Ο Στίβεν Κουέιλ («Βλέπω το θάνατό σου Νο5»), είναι συνηθισμένος στη σκηνοθεσία ‘ειδικών’ καταστάσεων, αφού και ως μέλος της ομάδας ειδικών εφέ του «Avatar» έχει, εξερευνήσει τους πιο σκοτεινούς βυθούς του ωκεανού στο «Άλιεν από το βυθό» με συν-σκηνοθέτη τον Τζέιμς Κάμερον.
Σύμφωνα με τον Κουέιλ, λοιπόν, «…αυτό που πραγματικά σε βάζει στην εμπειρία του κυκλώνα είναι οι ίδιοι οι χαρακτήρες. Βιώνουμε την καταιγίδα και τους ανεμοστρόβιλους μέσα από την οπτική των πρωταγωνιστών και δημιουργείται συναισθηματική ταύτιση. Έτσι, η εμπειρία της τρομακτικής καταιγίδας παίρνει ακόμα πιο ρεαλιστική μορφή. Η συνοχή και η ομαδικότητα που αναπτύσσονται εν όψει της κρίσης που ξεσπάει, απογειώνουν το ενδιαφέρον και συγκινούν…»
Εεε… ξέρετε τι θα δείτε… τουλάχιστον απολαύστε τη μαγεία των δυνατοτήτων του ψηφιακού κινηματογράφου και του green-box….
ΞΟΡΚΙΣΕ ΤΟ ΚΑΚΟ (2014 ΕΓΧ 118’)
Τρόμου
Σκην.: Σκοτ Ντέρικσον Μουσ.: Κρίστοφερ Γιάνγκ Ηθ.: Έρικ Μπάνα, Έντγκαρ Ραμίρεζ, Ολίβια Μουν
Ενός κακού… μύρια έπονται…
Ιράκ 2010… Τρεις σκληροτράχηλοι Αμερικανοί πεζοναύτες, καταλήγουν σε μια όαση μέσα στην έρημο και καθώς ανακαλύπτουν έναν αλλόκοτο υπόγειο χώρο, αποφασίζουν να τον εξερευνήσουν…
Νέα Υόρκη 2014… Μια μητέρα, σε κατάσταση ύπνωσης, εκσφενδονίζει ξαφνικά το μικρό της αγοράκι στη φωλιά ενός λιονταριού στο ζωολογικό κήπο, ενώ μια περίεργη ανθρώπινη φιγούρα με κουκούλα εμφανίζεται, αχνά, εκεί κοντά.
Στο κέντρο της πόλης κάποιοι παράξενοι θόρυβοι, που ακούγονται από ένα υπόγειο, αλλά και άλλα περίεργα φαινόμενα, τρομοκρατούν μια οικογένεια.
Αρχαία λατινική γραφή και άλλα παράξενα σύμβολα, εμφανίζονται σε διάφορες τοποθεσίες στην πόλη. Πρόκειται για ένα μυστήριο που ίσως είναι εξαιρετικά τρομακτικό, αλλά κάποιος θα πρέπει να το διαλευκάνει.
Ο Ραλφ Σάρτσι, αστυνομικός επιθεωρητής, έχοντας προσωπικούς δαίμονες που τον ταλαιπωρούν, διενεργεί έρευνες για μια σειρά από άγρια και ανεξήγητα εγκλήματα. Στην πορεία ενώνει τις δυνάμεις του με έναν ανορθόδοξο ιερέα που ειδικεύεται στους εξορκισμούς και μαζί προσπαθούν να καταπολεμήσουν το Απόλυτο Κακό…
11/09 – 14/09/14
ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΑΜΕ (2014 ΕΓΧ 97’)
Κωμωδία
Σκην.: Φιλίπ Ντε Σοβερόν Μουσ.: Μαρκ Σουρέν Ηθ.: Κριστιάν Κλαβιέ, Σαντάλ Λομπί, Άρι Αμπιτάν, Μέντι Σαντούν, Ελοντί Φοντάν, Φρεντρίκ Μπελ
Τέσσερις κόρες… τέσσερις γάμοι… ούτε ένας Γάλλος… γαμπρός…
Στη φιλόξενη και πολυπολιτισμική Γαλλία, μια από τις πιο ζωντανές και πολύχρωμες χώρες της Ευρώπης, που γέννησε ορισμένους από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες, λογοτέχνες, ποιητές και πολιτικούς της παγκόσμιας πρωτοπορίας, ζει ο ξεχωριστός κος Κλοντ Βερνέιγ με τις τέσσερις κόρες και τη σύζυγό του. Μια οικογένεια, φαινομενικά αυστηρών, καθολικών αρχών και αστικών καταβολών -τουλάχιστον για τα μάτια της συντηρητικής, στεγανής κοινωνίας τους- αυτή του Κλοντ και της Μαρί, έχει αναθρέψει τέσσερις κορασίδες, με την προοπτική να μεγαλώσουν ευτυχισμένες και να καταλήξουν σε έναν γάμο, ο οποίος θα εκπληρώνει το Καθολικό «Γαλλικό Όνειρο». Και, εντάξει, αν αυτό δε μπορεί να εφαρμοστεί και για τις τέσσερις κόρες, τουλάχιστον ας καταφέρει να το πετύχει η μία από αυτές, προκειμένου να δώσει στην οικογένεια Βερνέιγ το πολυπόθητο άλλοθι στη σημαντικότατη κατηγορία: «Τι θα πει η κοινωνία»…
Ανεπανάληπτες οικογενειακές καταστάσεις και ευαίσθητες κωμικές ατάκες, που ακροβατούν ανάμεσα στον ‘καθωσπρεπισμό’ και το εξωφρενικό χιούμορ.
Μια αυθεντική γαλλική ταινία, που τολμάει να επαναφέρει καυτά θέματα, γύρω από τη μοναδική κινηματογραφική κουλτούρα του πολυπολιτισμικού περιβάλλοντος της σύγχρονης Ευρώπης, σε μια εποχή που το πολιτικό κλίμα δείχνει ανησυχητικά τεταμένο και εύθραυστο…
12/09 – 14/09/14
VITUS (2006 ΕΓΧ 120’)
Μουσικό δράμα
Σκην.: Φρέντι Μίρερ Μουσ.: Έιμπελ Κορζινιόφσκι ΗΘ.: Τέο Γκεοργκίου, Μπρούνο Γκανζ, Γιούλικα Τζένκινς
Αν η μουσική πειθαρχία… είναι η δράση… η απαίτηση ζωής… είναι η αντίδραση…
Ο μικρός Βίτους, ένα παιδί θαύμα, διαθέτει χαρισματική ακοή, παίζει πιάνο ως βιρτουόζος και μελετά εγκυκλοπαιδικά συγγράμματα από τα πέντε του χρόνια. Χωρίς καμία αμφιβολία, οι γονείς του, μέσα από αυτόν, διακρίνουν όλα τα ανεκπλήρωτά τους όνειρα, περιμένοντας ταυτόχρονα από το μικρό να γίνει διάσημος πιανίστας. Ο ιδιοφυής, όμως, Βίτους, φανερά κουρασμένος από τις αυξημένες απαιτήσεις των γύρω του, προτιμάει να παίζει στο εργαστήριο του εκκεντρικού παππού του, με τον οποίο αναπτύσσει μια σχέση τρυφερή και συνάμα ποιητική. Ονειρεύεται να πετάξει και να έχει μια φυσιολογική παιδική ηλικία…
Ακαδημαϊκή προσέγγιση, με ιδιαίτερη ευαισθησία, σε ένα πολυεπίπεδο θέμα όπως: οι ανεπτυγμένες ικανότητες των παιδιών ‘θαύμα’ αλλά και οι υπαρξιακές τους ανησυχίες. Λιτή σκηνοθεσία, εξαιρετική απόδοση χώρων και χαρακτήρων, με αποκαλυπτική την ερμηνεία από τον υπέροχο Μπ. Γκανζ στο ρόλο του παππού…
15/09 – 18/09/14
ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ (2014 ΕΓΧ 81’)
Κομεντί
Σκην.: Λίζα Αζουέλος Ηθ.: Σοφί Μαρσώ, Φρανσουά Κλουζέ, Λίζα Αζουέλος, Αλεξάντρ Αστιέ, Τζόναθαν Κοέν, Στεφανί Μουρά
Αυτό που ζεις… και αυτό που ονειρεύεσαι… μπορεί να γίνουν ένα…
Ο Πιέρ είναι παντρεμένος εδώ και 15 χρόνια με δύο παιδιά. Αγαπά τη γυναίκα του και είναι ένας πολύ αφοσιωμένος πατέρας. Γενικά είναι πανευτυχής… Μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει την Ελζά. Κουβεντιάζουν, γελούν και περνάνε καλά με έναν πολύ ξεχωριστό και ιδιαίτερο τρόπο. Δύο βδομάδες αργότερα, συναντιούνται ξανά, εντελώς τυχαία. Η ίδια αμοιβαία έλξη που ένιωθαν στην αρχή, παραμένει εξίσου ισχυρή. Η Ελζά από τη μεριά της έχει έναν απαράβατο κανόνα: «Ποτέ μη μπλέκεις με παντρεμένους» και ο Πιέρ, την ίδια στιγμή, είναι βέβαιος πως θέλει να παραμείνει πιστός στη γυναίκα του. Έτσι, αποφασίζουν από κοινού να τραβήξει ο καθένας το δικό του δρόμο, χωρίς να ανταλλάξουν τηλέφωνα, προτιμώντας να αφήσουν τη ζωή να τα φέρει όπως θέλει εκείνη. Όσο όμως η λεπτή γραμμή, ανάμεσα σε αυτό που πραγματικά συνέβη και σ’ αυτό που φαντάστηκαν οι δυο ότι είχε συμβεί, λεπταίνει, η φαντασία τους αρχίζει να μπλέκεται με την πραγματικότητα…
