FLORENCE: ΦΑΛΤΣΟ ΣΟΠΡΑΝΟ
(2016 ΕΓΧ 110’) Βιογραφία, βασισμένη στη ζωή της Φλόρενς Φόστερ Τζέκινς και την εμμονή της Σκην.: Στίβεν Φρίαρς Μουσ.: Αλεξάντρ Ντεσπλάτ Ηθ.: Μέριλ Στριπ, Χιού Γκραντ, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Σάιμον Χέλμπεργκ, Νέβε Γκάτσεβ, Νίνα Αριάντα
Η καλύτερη ηθοποιός στον κόσμο… υποδύεται τη χειρότερη τραγουδίστρια… Η κοσμική Νεοϋορκέζα Φλόρενς Φόστερ Τζέκινς, πιστεύει πως είναι το αηδόνι της όπερας -σε αντίθεση με την πραγματικότητα, που είναι εντελώς φάλτσα- ενώ ο σύζυγος και ατζέντης της, Κλερ Μπέιφιλντ, Άγγλος αριστοκράτης και ηθοποιός, συντηρεί αυτή της την ψευδαίσθηση. Όταν η Φλόρενς αποφασίζει να δώσει κονσέρτο στο θρυλικό “Carnegie Hall” το 1944, ο Κλερ γνωρίζει καλά, ότι καλείται να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του… Μια εμπνευσμένη, συγκινητική, συναισθηματική κωμωδία για την αγάπη, τη μουσική και τις προσδοκίες. Βασισμένη στο τεράστιο χάσμα ανάμεσα στην άποψη που είχε η Φλόρενς Φόστερ Τζέκινς, για τον εαυτό της και τις παταγώδεις αποτυχίες της ως τραγουδίστρια, με την άποψη του κοινού, που παρακολουθούσε ανελλιπώς τις ιδιωτικές της εμφανίσεις, είναι ο βασικός κορμός της ταινίας του Φρίαρς. Πέρα όμως από το φάλτσο της μουσικό ταμπεραμέντο, η Φλόρενς Φόστερ Τζέκινς ήταν μια ιδιαίτερα σημαντική προσωπικότητα στην τέχνη και τη μουσική σκηνή της Νέας Υόρκης, κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Hταν ένα πρόσωπο, που εξαιτίας της οικονομικής της άνεσης, αξιοποίησε ενεργά την υποστήριξή της στις τέχνες με πολλούς τρόπους. Eνας από αυτούς, ήταν να παρέχει μουσικά όργανα σε παιδιά, που δεν είχαν τη δυνατότητα να τα αποκτήσουν, ενώ με τον τρόπο της, σύστησε πολλούς ευπόρους, της Νεοϋρκέζικης κοινωνίας, στον κόσμο της μουσικής και τους έπεισε να συνεισφέρουν οικονομικά στη μουσική σκηνή της πόλης. Προσέφερε 1000 εισιτήρια για τη συναυλία της στο “Carnegie Hall” σε βετεράνους του πολέμου και πολλοί από αυτούς πέρασαν φανταστικά. Προφανώς, σχεδόν πέθαναν από τα γέλια και η βραδιά ήταν καταπληκτική και αλλόκοτη. Υπήρξε θερμή υποστηρίκτρια του φημισμένου διευθυντή ορχήστρας, Τοσκανίνι. Μέσα από την ταινία του Φρίαρς, πηγάζει έντονα η ανησυχία και η δίψα των ανθρώπων στη Νέα Υόρκη για πολιτισμό, σε μια δύσκολη εποχή πολέμου και η Φλόρενς, είναι αυτή που τους φτιάχνει συνεχώς το κέφι. Βλέπει τη Λίλι Πονς, μια Γαλλίδα σοπράνο τραγουδίστρια με τέλεια φωνή και εμπνέεται να αρχίσει ξανά το τραγούδι και να κάνει μαθήματα. Τότε αρχίζει ο τρόμος! Από την άλλη ο Μπέιφιλντ, ένας αποτυχημένος ηθοποιός, που βρίσκει τον ιδανικό τρόπο να ζήσει ανάμεσα στις εύπορες οικογένειες, ενώ ταυτόχρονα, της προσφέρει αγάπη και φροντίδα. Φαιδροί, συγκινητικοί, ετερόκλητοι και εξωφρενικοί την ίδια στιγμή, χαρακτήρες, που ερμηνεύονται υποδειγματικά, από δυο υψηλών υποκριτικών προδιαγραφών και μιας προκλητικής αύρας, ηθοποιούς. Η αλήθεια… Η Φλόρενς Φόστερ Τζέκινς, γεννήθηκε στην Πενσιλβάνια το 1868. Ήταν παιδί θαύμα στο πιάνο και οι μουσικές φιλοδοξίες της, είχαν για εμπόδιο την άρνηση του πλούσιου πατέρα της να πληρώσει για τις σπουδές της στο εξωτερικό. Έφυγε από το σπίτι της και εργάστηκε ως δασκάλα πιάνου, καταλήγοντας στη Νέα Υόρκη το 1900, όπου και αποφάσισε να γίνει τραγουδίστρια. Το 1909 δύο γεγονότα τη βοήθησαν να πραγματοποιήσει το όνειρο της. Πέθανε ο πατέρας της, αφήνοντας της μια σημαντική περιουσία και γνώρισε τον Κλερ Μπέιφιλντ, έναν αποτυχημένο ηθοποιό και νόθο γιο, ενός Άγγλου αριστοκράτη. Η Φλόρενς άρχισε μαθήματα τραγουδιού και εισχώρησε στο μουσικό κύκλωμα της Νέας Υόρκης. Ίδρυσε τη δική της λέσχη, το The Verdi Club, ενώ έγινε μέλος σε λογοτεχνικές και ιστορικές λέσχες. Επίσης, έκανε την παραγωγή και πρωταγωνιστούσε σε tableaux vivants, για μικρό και επίλεκτο κοινό. Σύντομα, έδινε παραστάσεις με άριες των Βέρντι, Μότσαρτ και Στράους, με τη συνοδεία του πιανίστα Κοσμ ΜακΜούν. Εξαιτίας, της έλλειψης μουσικού ταλέντου, είχε προσελκύσει ενθουσιώδες κοινό, που την ακολουθούσε και η φήμη της απλώθηκε πέρα από τα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας της πόλης. Ο θρίαμβός της ήταν η παράσταση στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης, στις 25 Οκτωβρίου του 1944. Ξεπούλησε μέσα σε μόνο δύο ώρες και το εκστατικό κοινό συμπεριλάμβανε διάσημους όπως τον τραγουδοποιό Κόουλ Πόρτερ, τον συνθέτη Τζιάν Κάρλο Μενότι και τη σοπράνο Λίλι Πονς. Η Φλόρενς πέθανε μερικούς μήνες μετά στην ηλικία των 76 ετών.
ΚΕΝΤΡΟ ΕΥΦΥΙΑΣ
(2016 ΕΓΧ 114’) Κωμωδία Σκην.: Ρόσον Μάρσαλ Θάρμπερ Μουσ.: Λούντβιχ Γκόρανσον, Θιοντόρ Σαπίρο Ηθ: Ντουέιν Τζόνσον, Πολ Άαρον, Κέβιν Χαρτ, Έιμι Ράιαν
Τελικά… το μέγεθος… δεν παίζει κανέναν… ρόλο… Ο Μπομπ Στόουν, ο κάποτε υπέρβαρος του σχολείου που τον κατεδίωκαν και τον ταπείνωναν οι νταήδες, μεγαλώνοντας, γίνεται ένας από τους καλύτερους πράκτορας της CIA. Οταν επιστρέφει στο μέρος που μεγάλωσε για το reunion του σχολείου του, συναντά τον πάλαι ποτέ πιο δημοφιλή μαθητή του σχολείου, Κάλβιν, που πλέον είναι ένας απλός, συμβιβασμένος λογιστής, που νοσταλγεί τα μεγαλεία της νιότης του. Ο Μπομπ, υποστηρίζοντας ψευδώς, ότι εργάζεται σε μία αποστολή ύψιστης ασφάλειας, ζητά τη βοήθειά του. Πολύ σύντομα ο τεράστιος Μπομπ και ο μικροσκοπικός Κάλβιν, βρίσκονται μπλεγμένοι σε ένα ξέφρενο κυνηγητό γεμάτο πυροβολισμούς από όλες τις πλευρές, που βάζει σε κίνδυνο όχι μόνον τις ζωές και των δύο τους, αλλά και την ασφάλεια της πόλης…
16/6 – 19/6/16
Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
(2014 ΕΓΧ 100’) Δραματική περιπέτεια Φεστιβάλ Βενετίας: Βραβείο σκηνοθεσίας Υποψήφια για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας Σκην.: Νάτζι Αμπού Νουάρ Μουσ.: Τζέρι Λέιν Ηθ: Τζασίρ Είντ Αλ Χουιετάτ, Χουσεϊν Σαλαμέχ Αλ Σουεϊλχιγίν, Χασάν Μουτλάγκ Αλ Μαραγιέχ
Αλλη η εφηβεία στα σαλόνια… κι άλλη… στα αλώνια… Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Νάτζι Αμπού Νουάρ είναι μια περιπέτεια, μια ιστορία εκδίκησης και επιβίωσης στην ιορδανική έρημο. Η δράση εξελίσσεται γύρω από ένα παιδί που η περιέργειά του τον προδίδει, με αποτέλεσμα να μπλέξει στον σκληρό κόσμο των ενηλίκων. Το 1916, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στην οθωμανική επαρχία της Χιτζάζ, ο Τεέμπ, ένας μικρός βεδουίνος, αποφασίζει να συνοδεύσει ένα βρετανό στρατιώτη. Το ταξίδι είναι επικίνδυνο, καθώς η έρημος, είναι γεμάτη μισθοφόρους και επαναστατικές ομάδες. Προκειμένου να επιβιώσει, ο μικρός μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του, πρέπει να πάρει δύσκολες αποφάσεις και να ξεχάσει την παιδική του ηλικία. Ο σκηνοθέτης έζησε αρκετούς μήνες σε ένα χωριό της ερήμου της Ιορδανίας, ώστε να μελετήσει την κουλτούρα των Βεδουίνων. Ηταν μία περίοδος κατάδυσης που αντανακλάται στην ομορφιά των εικόνων και στην σκηνοθετική μαεστρία.
20/6 – 22/6/16
ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΠΟ ΔΕΝΤΡΑ
(2015 ΕΓΧ 110’) Δράμα Σκην.: Γκας βαν Σαντ Μουσ.: Μέισον Μπέιτς Ηθ: Μάθιου ΜακΚόναχι, Κεν Ουατανάμπε, Ναόμι Ουότς, Κέιτι Άσελτον, Τζόρνταν Γκαβάρις
Οι αναμνήσεις… μπορούν να αποτελέσουν τη βάση…. Για μία νέα ζωή… Η αγάπη και η απώλεια, οδηγούν τον Αμερικανό Αρθουρ Μπρέναν στην άλλη μεριά του κόσμου, σε ένα πυκνό δάσος στους πρόποδες του Όρους Φούτζι της Ιαπωνίας, το οποίο περιγράφεται ως το τέλειο μέρος για να πεθάνεις. Περιπλανώμενος, συναντά τον Ιάπωνα Τακούμι, ο οποίος δεν επιθυμεί πλέον να πεθάνει, αλλά απλά, έχει χάσει τον δρόμο του. Αδυνατώντας να τον εγκαταλείψει πίσω του, ο Αρθουρ επενδύει όση ενέργεια του έχει πια απομείνει, ώστε να σώσει τον Τακούμι. Η μάχη τους για επιβίωση και τελικά, απόδραση από το δάσος, γίνεται αφορμή για την επιστροφή επώδυνων αναμνήσεων της νεκρής γυναίκας του, ωστόσο ο Άρθουρ, συνειδητοποιεί ότι η δοκιμασία αυτή, δεν είναι τίποτε άλλο, από ένα δώρο που πρόκειται να του αλλάξει τη ζωή για πάντα….
