Δ.Ν.Τ. Ο φαύλος κύκλος

Τι γίνεται με το Δ.Ν.Τ.; Μάς προετοιμάζει καταλλήλως δύο μέρες πριν να ψηφιστούν τ’ άλλα μέτρα με τον “κόφτη” και εν όψει του Γιούρογκρουπ της 24ης Μαΐου ή δρομολογεί εξελίξεις που θα επηρεάσουν το ελληνικό χρέος; Οσο κι αν νομίζουμε ότι οι δηλώσεις εξυπηρετούν τη δημόσια οφειλή τόσο πιο δύσκολη κάνουν τη λύση της, διότι παίζουν κάποιο επικοινωνιακό κόλπο, αφού τίποτα δεν μπορεί να γίνει γι’ αυτό πριν τις γερμανικές εκλογές. Τι προτείνεται. Μέχρι το 2040 να μην πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ για τοκοχρεολύσια και ύστερα να ρυθμισθεί μόνο απ’ τους Ευρωπαίους έως το 2080 με “κλειδωμένο” επιτόκιο 1,5%. Θα ήταν προς όφελός μας αυτή η ρύθμιση, που θα εξοικονομούσε 18 δισ. ευρώ τον χρόνο, το 10% του ΑΕΠ, που θα πήγαινε στην ανάπτυξη. Σ’ αυτό το σχέδιο πρέπει να ’χει παρέμβει και ο αμερικανικός παράγοντας, που είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του Δ.Ν.Τ., το οποίο θέλει να κάνει χωροφύλακα στα οικονομικά της Ευρώπης.
Βέβαια η Λαγκάρντ δεν είδε στον ύπνο της την ελάφρυνση του χρέους και ξύπνησε το πρωί να το ανακοινώσει, αφού ήξερε εκ των προτέρων ότι θα συναντούσε την αντίδραση των Ευρωπαίων και μάλιστα του Σόιμπλε, ο οποίος πριν δύο ημέρες είχε απορρίψει την πρότασή της για σταθεροποίηση του επιτοκίου στο 2%. Επραξε έτσι σαν να τους έλεγε: Αφού αρνείσθε να ξελαφρώσετε τους Ελληνες απ’ αυτό το φορτίο, τότε βάλτε τους σκληρότερους φόρους.
Συνεχίζεται, λοιπόν, ένας εικονικός πόλεμος μεταξύ Δ.Ν.Τ. και Ευρωπαίων με επίκεντρο το ελληνικό ζήτημα. Ενώ η Ελλάδα μέχρι πρότινος υπεστήριζε ότι θα ήταν προς όφελός της να μην υπάρχει το Δ.Ν.Τ. στα μνημόνια, τώρα το θέλει, αφού αυτό επιχειρηματολογεί υπέρ της ελάφρυνσης του χρέους. Η πρόταση της Λαγκάρντ θυμίζει το γερμανικό κούρεμα του 1953 και ότι οι Αμερικανοί θέλουν να δείξουν μέσω του Δ.Ν.Τ. ότι μπορούν να αποφασίζουν για την Ελλάδα. Πάντως οι Γερμανοί κάνουν πως ξεχνούν ό,τι έκαναν εις βάρος της Ελλάδας, που τη λεηλάτησαν και δεν της πλήρωσαν ούτε το κατοχικό δάνειο. Οι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Γερμανοί έχουν πολλούς λόγους να μένει άλυτο το ελληνικό χρέος, το ύψος του οποίου ξεπερνά τα 200 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται πόσα δισ. θα εκταμιευθούν απ’ τα 83 του 3ου μνημονίου. Ενας απ’ τους λόγους είναι και αυτό θα εξαρτηθεί απ’ την έκβαση του Brexit, να δημιουργήσουν μία οικονομία χωρών δύο ταχυτήτων, τη μία με ένα σκληρό ευρώ και την άλλη με εξασθενημένο ευρώ ή με τα εθνικά τους νομίσματα.
Η ξαφνική πρόταση του Δ.Ν.Τ. βάζει σε πολύ μεγάλο μπελά τους Ευρωπαίους, αν πρέπει να λάβουν σημαντικές αποφάσεις, που μπορεί ν’ αλλάξουν την κατάσταση του ελληνικού προβλήματος.
Παράλληλα αποτελεί και όνειδος για το χρεοκοπημένο ευρωπαϊκό σύστημα στην επιμονή τους να θεωρούν αδύνατη την απομείωση του χρέους για να επαληθευθεί η άποψη ότι βρίσκονται κυριολεκτικά εγκλωβισμένοι στα δικά τους λάθη.
Ο Σόιμπλε είπε ότι «όσο είμαι υπουργός, δεν θα δεχθώ τέτοια λύση». Δεν θυμάται, όμως, τι είχαν απαιτήσει οι Γερμανοί απ’ τους συμμάχους μετά τον πόλεμο, ότι, αν ένα χρέος είναι επαχθές, δεν πρέπει να πληρώνεται και πέτυχαν να διαγραφούν σχεδόν ό,τι χρωστούσαν σε πολεμικές αποζημιώσεις.
Η Γερμανία αντιτίθεται σε νέο κούρεμα, όπως προτείνει το Δ.Ν.Τ. Γιατί, όμως, επιθυμεί την παρουσία του στο πρόγραμμα; Πώς αντιμετωπίζει την πρόταση των μισών μελών της Ευρωζώνης να εξαγορασθεί το δάνειο του Δ.Ν.Τ., περί τα 17,5 δισ. ευρώ, απ’ τον ΕSM και μετά να φύγει απ’ την Ευρώπη; Ερωτήματα στα οποία η απάντηση στο ένα προκαλεί αδιέξοδο στο άλλο, δηλαδή σ’ ένα φαύλο κύκλο.