Εντονες προσβολές από το δάκο της ελιάς (Bactrocera oleae) με παράλληλη παρουσία πληθώρας μυκητολογικών αιτίων που ανήκουν κυρίως στα γένη Camarosporium (Βούλα), Pseudocercospora( Κερκόσπορα), Alternaria (Αλτερνάρια), Colletotrichum (Γλοιοσπόριο), Fusarium (Φουζάριουμ) κ.α., διαπιστώθηκαν μετά την ολοκλήρωση και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών αναλύσεων αντιπροσωπευτικών δειγμάτων ελαιοκάρπου που εξετάστηκαν στο πλαίσιο έρευνας της Περιφέρειας Κρήτης, σε σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ελιάς Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο
Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση «διευκρινίζεται ότι σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες, οι μολύνσεις από τους μικροοργανισμούς αυτούς θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητες όπως σε προηγούμενες περιόδους.
Συγκεκριμένα οι ιδιαίτερες περιβαλλοντικές συνθήκες που επικράτησαν κατά τους φθινοπωρινούς μήνες (υψηλές τιμές σχετικής υγρασίας και θερμοκρασίας) ευνόησαν την ανεξέλεγκτη αύξηση των πληθυσμών του δάκου. Τα νύγματα του αποτέλεσαν πύλη εισόδου για τα περισσότερα από τα μυκητολογικά είδη που αναφέρθηκαν παραπάνω, κυρίως σε περιοχές του νησιού που επικράτησαν συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας και θερμοκρασίας. Παράλληλα η δακοπροσβολή επέφερε την πρόωρη ωρίμανση των καρπών καθιστώντας τους περισσότερο ευάλωτους σε επακόλουθες μυκητολογικές μολύνσεις κατά την κρίσιμη περίοδο του φθινοπώρου, με συνέπεια την πρόκληση δευτερογενών μυκητολογικών προσβολών του ελαιοκάρπου.
Συμπερασματικά, με βάση τις μέχρι σήμερα εργαστηριακές αναλύσεις (μακροσκοπικές και μικροσκοπικές παρατηρήσεις και απομονώσεις) ο λόγος της ποιοτικής και ποσοτικής υποβάθμισης του ελαιοκάρπου εσοδείας 2019-2020 μπορεί να οφείλεται και στη δευτερογενή δράση μυκήτων ή/και άλλων μικροοργανισμών, ωστόσο πρωταρχική αιτία αποτελούν τα υψηλά ποσοστά δακοπροσβολών σε συνδυασμό με τα αυξημένα επίπεδα υγρασίας και θερμοκρασίας που επικράτησαν κατά τη φθινοπωρινή περίοδο. Συνεπώς, το γλοιοσπόριο δεν είναι η βασική αιτία της υποβάθμισης του ελαιοκάρπου στην Κρήτη.
Για την προστασία του ελαιοκάρπου της επόμενης καλλιεργητικής περιόδου, ζωτικής σημασίας είναι ο αποτελεσματικός έλεγχος του δακοπληθυσμού και η μείωση των μυκητολογικών μολυσμάτων της τρέχουσας περιόδου, που επιτυγχάνεται με:
• επιμελημένα κλαδέματα ακόμη και στα ελαιόδενδρα που δεν πραγματοποιήθηκε η ελαιοσυλλογή,
• απομάκρυνση /ενσωμάτωση στο έδαφος των μολυσμένων-μουμιοποιημένων καρπών και
• την εφαρμογή κατάλληλών σκευασμάτων όπου απαιτείται, σύμφωνα πάντα με τις Γεωργικές Προειδοποιήσεις του Περιφερειακού Κέντρου Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού & Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Ηρακλείου»
