Dance Days Chania 2020

Κύριε διευθυντά,
27 Ιουλίου – 4 Αυγούστου το 10ο Dance Days Chania είναι παρόν. Θέτει σε προτεραιότητα την ανάγκη υπεράσπισης της σωματικότητας, τον όλο της στην τέχνη, το νόημά της, στη ζωή. Αντίδοτο στη μοναξιά και την εσωστρέφεια. Ολο αυτό το διάστημα έγιναν παραστάσεις, video dance, διαλέξεις – συζητήσεις, έκθεση φωτογραφίας χορού, site specific σεμινάρια και σεμινάρια τεχνικής. Διοργανώνεται από τον Σύλλογο Εκφραστικού Χορού “Συν-Κίνηση” με εθελοντική εργασία των μελών του, τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Κρήτης, του Δημ. Χανίων – Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ. – Κ.Α.Μ. επιχορηγούμενο από το Υπουργείο Πολιτισμού. Λαμβάνει την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου και του Fleux Laboratory Athens. Συνεργαζόμενοι φορείς είναι η Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων και η σχολική κοινότητα 6ου Γυμνασίου, 4ου Λυκείου, Εσπερινού Γυμνασίου και Εσπερινού Λυκείου Χανίων.
Από όλο αυτό το πρόγραμμα, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω το βράδυ της Τρίτης, στο θερινό Δημοτικό Κινηματογράφο “ΚΗΠΟΣ” την ομάδα σύγχρονου χορού “ΣΥΝ-ΚΙΝΗΣΗ” τμήμα Εφήβων, όπου έλαβε μέρος και η εγγονή μου η αγαπημένη Μαριάντα Μιχαήλ και η εξίσου αγαπημένη, παλιά μας μαθήτρια, Λητώ Λαζαρίδη.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε πρώτα ένα video σε επιμέλεια Μαργαρίτας Σταυρακάκη.
Είδαμε σε αυτό, πώς το ανθρώπινο σώμα εκφράζεται. Ενα γυμνό κορμί κουλουριασμένο πάνω σε καυτή άμμο, να ξεροψήνεται από τις καυτές ακτίνες του ήλιου, ο ιδρώτας να τρέχει στο ηλιοψημένο κορμί που προσπαθεί να αντιδράσει, να μαζέψει τις δυνάμεις του, να σηκωθεί ολόρθο. Αλλο κορμί ντυμένο για να προφυλαχθεί από το κρύο του παγετώνα, να πετάγεται ψηλά, να διπλώνει, να σέρνεται. Αεικίνητες αράχνες μαυροντυμένες με κορμιά σφριγηλά να κρέμονται στα σχοινιά του ιστού τους, να πέφτουν σε βάραθρα σε ένα μαγεμένο τοπίο της φύσης.
Μετά την προβολή και ενώ ήδη μεσουρανούσε η ημισέληνος ολοφώτεινη, πάνω από τα κεφάλια μας παρουσιάστηκαν 10 πανέμορφες, λυγερόκορμες κοπέλες με χυτά μακριά μαλλιά στους ώμους και με αέρινες φορεσιές. Ηταν η εφηβική ομάδα σύγχρονου χορού “ΣΥΝ-ΚΙΝΗΣΗ”, που μας παρουσίασαν ένα απόσπασμα από το έργο “χαμένος Παράδεισος” σε χορογραφία της Σοφίας Φαλιέρου.
Οι 10 νέες παρουσίασαν τη δική τους εκδοχή για το τιμωρημένο σώμα που μέσα στον χρόνο διαγράφει την πορεία του, πότε με τη σιωπή της ενοχικότητας και πότε με κραυγαλέα τόλμη. Ολες με κινήσεις απαλές, νωχελικές, μακριά η μία από την άλλη χωρίς εναγκαλισμούς, δίνανε στο κορμί τους μια άλλη αίσθηση. Πότε το κορμί τους δίπλωνε, πότε πετούσε, άλλοτε σερνότανε με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
Και οι δέκα ήταν υπέροχες και αξίζουν συγχαρητήρια.
Ηταν οι: Σαμπίνα Λαμψακινού, Μαριάντα Μιχαήλ, Κατερίνα Τζομπανάκη, Κάρμεν Αντωνίου, Λητώ Λαζαρίδη, Μάγδα Πατεράκη, Αφροδίτη Μανάκου, Μαριάννα Κουρκουνάκη, Μαργαρίτα Ρεϊζάκη και Κλεοπάτρα Τσολάκη.
Οι γονείς τους να τις χαίρονται και πάντα να δίνουν χαρά και την ικανοποίηση της δημιουργίας και στην αγαπημένη τους δασκάλα, την Σοφία που πάντα τις παρακολουθεί με συγκίνηση και αγάπη.
Μπράβο κορίτσια!
Μαριάννα Μαυροματάκη