Κύριε διευθυντά, τελευταία, πολλά ακούω και διαβάζω για το ότι φταίνε οι ξένοι, για την κατάσταση που περνάει η χώρα. «Η Μέρκελ φταίει» ή «ο Σόιμπλε φταίει» προσθέτοντας πάντα και κάποιο κοσμητικό επίθετο πριν ή μετά το όνομα. Ακούστε πατριώτες, ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ! Είναι σα να λέτε, ότι φταίγανε οι Γερμανοί που μας κήρυξαν τον πόλεμο το 1940. Αυτοί κάνανε και κάνουν αυτό που τους συμφέρει. Και τότε καλά κάναμε και δεν παραδώσαμε τα όπλα και αντισταθήκαμε. Τότε τους νικήσαμε, τώρα τι κάνουμε; Διαβάζω και ακούω κάτι κουφά ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός υπέστη ανελέητα βασανιστήρια στο Eurogroup. Ότι μόνο το μαρτύριο της σταγόνας δεν του κάνανε, ότι αυτός ήταν ο λόγος της “συμφωνίας”. Καλά και δεν μπορούσε να φύγει; Πού φαίνεται ότι η Ελλάδα είναι ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος; Πού φαίνεται ότι ο λαός της αποφασίζει για το τι μέλει γενέσθαι; Πού φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός υπακούει τις εντολές του λαού του; Στην προκειμένη περίπτωση, το τρανταχτό ΟΧΙ του λαού έδειξε ότι αν τα καταστροφικά μέτρα λιτότητας ήταν η μόνη λύση για να μείνουμε στο ευρώ, έπρεπε να πάμε σε ρήξη. Ωραία, μένουμε στο ευρώ, αλλά με κλειστά μαγαζιά, με μισθούς και συντάξεις πείνας, με ξενοδοχεία, αεροδρόμια και λιμάνια πουλημένα στους Γερμανούς. Αυτό θέλουν, εμείς το θέλουμε; Το ευρώ πατριώτες δεν είναι θρησκεία, αλλά ένα απλό νόμισμα. Η αλήθεια είναι πικρή και θα πρέπει να τη νοιώσουμε όλοι. Η κυβέρνηση (και όχι ο λαός) ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Δεν ήταν έτοιμη για τον πόλεμο και κατέθεσε τα όπλα αμαχητί. Και μη μου πει κανείς ότι δεν έχουμε πόλεμο, ότι οι λαοί της Ευρώπης είναι ενωμένοι και άλλα κουραφέξαλα. Δεν υπάρχει Ευρώπη των λαών, αλλά των συμφερόντων. Σ’ αυτό τον πόλεμο εμείς τώρα ήμαστε οι χαμένοι. Το λυπηρό είναι ότι αυτή η κυβέρνηση τράβηξε στον πάτο μαζί της και την Ελπίδα. Θυμάστε τη μικρή Ελπίδα; Αυτή πρέπει τώρα να σώσουμε και μαζί μ’ αυτή και την αξιοπιστία της αριστεράς και των απελευθερωτικών ιδεών που πρεσβεύει. Ακόμα προλαβαίνουμε.
Δε φταίνε οι ξένοι
2 Comments
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Μπορείτε σε ένα άλλο άρθρο σας να μας περιγράψετε ποια Ελλάδα οραματίζεστε; Συγκεκριμένα όμως, όχι λέξεις όπως αξιοπρέπεια, ελπίδα, Ελλάδα του λαού και άλλα αφηρημένα- γιατί με αυτά τα αφηρημένα μπήκε στον πόλεμο και ο ΣΥΡΙΖΑ και λογικά δεν κατάφερε τίποτα. Αυτό το πρόβλημα έχετε εσείς οι αριστεροί, στρώνετε με ωραία λόγια την τεράστια απόσταση που έχετε από την πραγματικότητα και όποιος σας πιστέψει και πάει να περπατήσει σε αυτά, πέφτει στο κενό. Αλήθεια σας λέω, περιγράψετε μας μια Ελλάδα εκτος Ευρώπης, που να έχει όμως ψηλότερο βιοτικό επίπεδο από την Ελλάδα του ευρώ, που η δημοκρατία θα είναι αξασφαλισμένη και που θα έχει ασφάλεια απέναντι στις γειτονικές χώρες- αν με πείσετε πως αυτή η Ελλάδα μπορεί να υπάρξει, θα είμαι μαζί σας.
Και κάτι άλλο κ. Τσουκάτο, όπως και να θέλετε να ερμηνεύσετε το όχι του 61,5% του λαού, σε κάθε περίπτωση δεν ήταν ένα όχι στο ευρώ. Σας αρέσει δεν σας αρέσει οι Έλληνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι αστοί που λατρεύουν τα υλικά αγαθά και την προσωπική τους ελευθερία, και όχι προλετάριοι που θέλουν να σπάσουν τα δεσμά τους και που δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο οι Έλληνες με σταθερό ποσό γύρο στα 80% ( στην πράξη σίγουρα 95%) δεν θέλουν να χάσουν το ευρώ και την Ευρώπη: Γιατί πιστεύουν πως έχουν να χάσουν πολλά! Άρα η θεωρία της μιζέριας παντού και μιας ανθρωπιστικής κρίσης που κυριαρχεί στην χώρα μας δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Υπάρχουν βέβαια μεγάλα προβλήματα, αλλά θα τα λύσει το ίδιο σύστημα που τα δημιούργησε: Αν, ας πούμε, μια ομάδα ποδοσφαίρου έχει πρόβλημα στην επίθεση, θα πρέπει να βρει έναν καλό επιθετικό, αυτό που μας προτείνετε εσείς είναι να πείσει τις άλλες ομάδες πως για την ίδια δεν ισχύει το οφσάιντ και αν δεν θέλουν οι άλλοι να έχουμε δικούς μας κανόνες, ε, ας παίξουμε μόνοι μας μπάσκετ αντίς ποδόσφαιρο.