ΕΙΜΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Για να πει ο Deepak Chopra «είμαι ο θάνατος, ο καταστροφέας του κόσμου», ακόμα και πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν διαβάσει την Μπακγατάρ Γκίτα το θείο τραγούδι από τα σημαντικότερα του Ινδουισμού και από τα πλέον δημοφιλή έργα της σανκριτικής Λογοτεχνίας. Με το διάλογο του ήρωα πολεμιστή, τον θριζούνα με τον θεό Κρίσνα.
Για να αναγνωρίζουν αυτά τα λόγια με ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ. Από τη στιγμή που tα εκφώνησε ο Τζούλιο ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΠΕΝΧΑΪΜΕΡ Διευθυντής του προγράμματος ΜΑΝΧΑΤΑΝ, όταν η πρώτη πυρηνική βόμβα εξεράγη στην έρημο του Νέου Μεξικού. Την κρίσιμη ημερομηνία της ανθρώπινης ιστορίας που ο Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ (την 16η Ιουλίου 1945) σηματοδοτεί το σημείο ΜΗΔΕΝ, ΤΟ ΝΑΔΙΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ.
Ο ΝΤΟΚΙΝΣ ΑΥΤΟΣΥΣΤΗΝΟΤΑΝ ΩΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Μάλιστα, στο επιστημονικό πεδίο τα προηγούμενα γραπτά του πάνω στην εξέλιξη και στα γονίδια τον είχαν κάνει τον πιο αξιοσέβαστο ίσως, επιστήμονα της γενιάς του. Όμως, μόνο για τη Δημόσια κατανόηση της επιστήμης.
Για να φθάσει στο σημείο ο Ντοκινς να πιστεύει ότι προάγει το ανθρώπινο πνεύμα, αυτοσυστηνόμενος ως μαχητής της ελευθερίας…. Αλλά οι αμέτρητοι αμφισβητίες που περιμένουν να ελευθερωθούν με το ΜΗΝΥΜΑ του έργου «Η ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΥΤΑΠΑΤΗ» είναι ανύπαρκτοι, για να βρίσκονται όμως, στο μυαλό του Ντόκινς… Αλλά, ο Ντόκινς – όπως γράφει ο Deepak Chopra απαντώντας στο κεφάλαιο…. «Ο ΝΤΟΚΙΝΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ» αναφερονται στην πνευματικότητα του Αϊνστάιν, που έψαχνε τον θεό πίσω από το πέπλο του Υλισμού, τον υλικό κόσμο, αλλά αντιλήφθηκε έναν πιο πνευματικό κομμάτι ΥΠΑΡΞΗΣ.
ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ
Όμως ο στοργικός ΘΕΟΣ, έχασε την αξιοπιστία του, μπροστά στην ανεξέλεγκτη μανία τη; Ατομικής καταστροφής.
Εκτός από τους ένθερμους πιστούς θα έκανε – ή θα μπορούσε να κάνει – κάτι για να σταματήσει τον αυτοαφανισμό μας;
Για να φύγουμε πέρα από το σημείο μηδέν, του ναδίρ της πίστης απαιτείται εστίαση και προσπάθεια. Η πίστη πρέπει να χτιστεί ξανά από την αρχή. Η αδράνεια απλώς θα την άφηνε να χαθεί, και τότε… Μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις της ανθρώπινης ύπαρξης θα ξεχνιόταν.
Αλλά, αυτό που κάνει τη δύναμη της πίστης τόσο ξεχωριστή είναι το γεγονός ότι λειτουργεί ενάντια σε ότι νομίζουμε ότι ξέρουμε για την εξέλιξη που βασίζεται στην έννοια της επιβίωσης, που είναι η ύστατη ανάγκη κάθε ζώντος οργανισμού…
Αλλά, οι άνθρωποι αυτοαποκρίνονται σε διάφορες ανάγκες που είναι μπερδεμένες σε μια ασαφή, αόριστη μάζα…Με την πίστη να εξασθενεί όταν ο θεός δεν εκπληρώνει την προσδοκία μας και αποδυναμώνεται εντελώς όταν ο θεός μας αγνοεί πλήρως…
ΤΟ ΤΡΥΦΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΤΖΟΝ ΛΕΝΟΝ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ
Ο ίδιος περιγράφει τη θρησκεία σαν μια απατηλή κατάσταση, χωρίς πραγματική βάση.
Ο Ντόκινς απέκτησε τη φήμη του πρώτα ως συγγραφέας θεμάτων γενετικής και στη συνέχεια από το σύγγραμμά του «Η ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΑΥΤΑΠΑΤΗ»
Για να πει ο διάσημος συγγραφέας το μεγάλο έργο ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ότι: «……. εάν ένας δεν αρνείται την επιρροή αυτού του έργου το οποίο στηλιτεύει τις ακραίες μορφές φανατισμού της Θρησκείας. Μάλιστα σ’ ένα σημείο ο Ντόκινς αναφέρει αυθαίρετα το τρυφερό τραγούδι του Τζον Λένον το οποίο προσκαλεί τους ανθρώπους να φανταστούν έναν καλύτερο κόσμο…».
Για να πει ο Deepak Chopra:
«Φανταστείτε, μαζί με τον Τζον Λένον έναν κόσμο χωρίς θρησκεία, χωρίς καμικάζι, βομβιστές, χωρίς την 11η Σεπτεμβρίου, χωρίς Σταυροφορίες…. χωρίς τη Συνωμοσία της πυρίτιδας, τη διχοτόμηση της Ινδίας, χωρίς τις σφαγές Σέρβων, Κροατών, Μουσουλμάνων….κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.».
ΤΙΜΕ: ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ Ο ΘΕΟΣ;
Όμως ακούγοντας αυτές τις φριχτές προαναγγελίες θα νόμιζε κανείς ότι και οι άνθρωποι θα έκαναν ουρά να εγγραφούν στο κίνημα των ΑΘΕΙΣΤΩΝ. Αυτό όμως δεν έγινε, και ακόμα, παρ’ όλα αυτά, δεν έχει ως τώρα υπάρξει, κάποια μαζική αποδοχή του κινήματος της απιστίας του Ντόκινς, που να μην ανέχεται το θεό και να πρέπει να επιτίθεται σε όποιον πιστεύει. Γιατί οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τη θρησκεία χωρίς να εγκαταλείψουν τον θεό;
Ιδού ένα σημαντικό ερώτημα το οποίο δεν θέτει ο Ντόκινς…. Ως ένα σημάδι των πραγμάτων των καιρών μας, που είναι το γεγονός ότι το έργο του Ντόκινς κατάφερε ένα σημαντικό πλήγμα για τους μη πιστούς.
Όταν το ΤΙΜΕ (το 1966) είχε αναρτήσει στο εξώφυλλό του την ερώτηση: ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ Ο ΘΕΟΣ;
Τότε, δημιουργήθηκε ένα ρήγμα και κάποιοι άνθρωποι τόλμησαν ενώ προηγουμένως δεν θα είχαν σκεφθεί καν.
ΓΙΑΧΒΕ: Ο ΠΙΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Όμως, στις τέσσερις δεκαετίες και πλέον που έχουν περάσει, από τότε, το ρήγμα βάθυνε περισσότερο:
Ο Ντόκινς έριξε μια «βόμβα» μέσα στο ρήγμα (το ΤΙΜΕ τον έκανε εξώφυλλο για τις προσπάθειές του το 2007)… να κηρύξει την αθεϊστική του επανάσταση… τότε αποκάλεσε τον θεό της παλαιάς διαθήκης «αποκρουστικό πρότυπο» και όχι με αόριστους όρους, για να πει: Ο ΓΙΑΧΒΕ είναι ο πιο δυσάρεστος χαρακτηρισμός ολόκληρης της ιστορίας: είναι ζηλόφθων και υπερήφανος γι’ αυτό είναι μικρόψυχος, άδικος, αμετανόητα χειριστικός, είναι εκδικητικός, αιμοβόρος και εθνικός εξολοθρευτής, ένας μισογύνης… Έτσι, όμως, όπως υποστήριξε ο Ντόκινς (παράθενα) ένας κόσμος χωρίς Θεό θα ήταν καλύτερος από κάθε πλευρά…
Μέσα σε όλες αυτές τις διαδικασίες αρνήσεων του θεού…. Ο Ντόκινς υπερηφανεύεται ότι είναι ο απόλυτος ΑΘΕΙΣΤΗΣ ικανός να σκαρώσει φάρσες σαν αυτήν με τον Πάπα Βανέδικτον ΙΣ΄ στην επίσκεψή του στο Ηνωμένο Βασίλειο το Φθινόπωρο του 2010.
Ήταν η πρώτη επίσημη ενός ποντίφικα στη Μεγάλη Βρετανία και υπήρξε ένα επίμαχο γεγονός για αρκετούς λόγους μεταξύ των οποίων η θέση της εκκλησίας για την αντίληψη καθώς και για το σκάνδαλο της σεξουαλικής κακοποίησης από ιερείς.
ΚΑΤΩ Ο ΠΑΠΑΣ!…
Τότε έγινε συλλαλητήριο κατά την πρώτη επίσκεψη ενός ποντίφικα στη Βρετανία.
Ο Ντόκινς συμμετείχε σ’ αυτό το συλλαλητήριο, φωνάζοντας:
ΚΑΤΩ Ο ΠΑΠΑΣ, ΚΑΤΩ Ο ΠΑΠΑΣ, ΚΑΤΩ Ο ΠΑΠΑΣ,
Μάλιστα ο Ντόκινς στο συλλαλητήριο αυτό έβγαλε ΛΟΓΟ, όπου έθιξε τη σχέση του Βενέδικτου με τη Νεολαία του Χίτλερ κατά τη δεκαετία του ’30, χωρίς όμως να αναφέρει ότι η συμμετοχή για κάθε νεαρό γερμανό ήταν υποχρεωτική και κατήγγειλε πάλι τον Πάπα ως «Εχθρό της ανθρωπότητας».
Όμως, το φαρμακερό αυτό αντικαθολικό στυλ δεν έγινε ποτέ αποδεκτό από την πολιτισμένη κοινωνία γιατί κρίθηκε ότι σπέρνει τη διχόνοια και τη θρησκευτική προκατάληψη. Ο Ντόκινς όμως είχε γίνει δημόσιο πρόσωπο, με το έργο του: «Η περί θεού ΑΥΤΑΠΑΤΗ», αλλά και με το ακαδημαϊκό κύρος του που δικαιολογούσαν τις συμπεριφορές του, που θα θεωρούνταν επονείδιστες αν τις εκδήλωνε ο οποιοσδήποτε συνηθισμένος πολίτης.
Όμως, ο Ντόκινς έκανε κατάχρηση της ιδιότητώς του ως καθηγητή και βιολόγου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΑΘΕΪΣΤΗ
Στο πρώτο μέρος ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ στο βιβλίο του Deepak Chopra απαντώντας στο μαχητικό αθεϊσμό αναφέρεται (σελ. 61-65) γράφοντας μεταξύ άλλων ότι Ντόκινς ειπε και τα εξής: «Το λάθος του αθεϊστή είναι ότι μονοπωλεί την ηθική, διακηρύσσοντας ότι μόνο οι άπιστοι κατέχουν την αλήθεια. Όμως, η αλήθεια είναι μια διεργασία ανακάλυψης και όποιος περιφρονεί αυτή τη διεργασία πρέπει να ξυπνήσει ιδίως προτού δηλώσει ότι όλοι οι άλλοι βρίσκονται σε βαθύ ύπνο αυτοί οι αθεϊστές όταν απαντούν σε δημοσκοπήσεις σχεδόν ομόφωνα εκφράζουν την πίστη τους στον θεό… αλλά, ο μαχητικός αθεϊσμός κάνει τη σωστή διάγνωση, συνταγογραφεί το λάθος φάρμακο, ενώ ο Ντόκινς είναι απόλυτα αντίθετος στην αναγνώριση της ύπαρξης του θεού. Αλλά αφιερώνει μερικές σελίδες στους επιστήμονες που… πιστεύουν στον Θεό.
ΘΩΜΑΣ ΤΣΕΦΕΡΣΟΝ: Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ακόμα, ο Ντόκινς, μέσα από τις αυταπάτες του και την απόλυτη πολεμικότητά του κατά του Θεού, μέσα από όλα ακόμα και αν δεν έχει δει την πατούσα του πλατύποδα, ποτέ….!
Όμως, πέρα από αυτή την περίπτωση αν γυρίσουμε πίσω στο Παρίσι τον 13ο αιώνα, ένα κίνημα γνωστό ως ΘΕΙΣΜΟΣ, εκεί ανήκε και ο Θωμάς Τζέφερσον, αγωνιζόταν να συμφιλιώσει την πίστη με την λογική.
Με τους θεϊστές να δέχονταν ότι ο Θεός είναι παρών στον κόσμο, ενώ η λογική τους έλεγε ότι δεν μπορούν να υπάρξουν θέματα επειδή αψηφούν τους νόμους. Τώρα, όμως, δεν έχουμε αφήσει τους φυσικούς νόμους, αλλά τους ΑΦΥΣΙΚΟΥΣ.
Με προωθητές της Α-πιστίας.
