Δεκάδες ακίνητα προς αξιοποίηση στην κατοχή του Πολυτεχνείου Κρήτης

Ενα σημαντικό αριθμό από ακίνητα, πολλά από τα οποία υψηλής αντικειμενικής και εμπορικής αξίας, φέρεται να περιλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο της Εταιρείας Διαχείρισης και Αξιοποίησης Περιουσίας και Τεχνολογικού Πάρκου του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Πρόκειται για ακίνητα που στην πλειονότητά τους έχουν περιέλθει στο Πολυτεχνείο μέσα από δωρεές πολιτών οι οποίοι θέλησαν με αυτό τον τρόπο να στηρίξουν το Ίδρυμα, επισφραγίζοντας τη σχέση εμπιστοσύνης της τοπικής κοινωνίας προς το Πολυτεχνείο.
Ακίνητα που τουλάχιστον από την ίδρυση της Εταιρείας Διαχείρισης και Αξιοποίησης Περιουσίας το 1993 έως και πριν από λίγα χρόνια, τα Διοικητικά Συμβούλια που είχαν την ευθύνη της, διαχώριζαν με σαφήνεια από τα άλλα ακίνητα τα οποία παραχωρήθηκαν από το Δημόσιο στο Ίδρυμα για να καλύψει τις εκπαιδευτικές, ερευνητικές και διοικητικές του ανάγκες.
Την περασμένη Δευτέρα τα “Χ.ν.” είχαν αναφερθεί σε μια από τις πρώτες συνεδριάσεις του Δ.Σ. της Εταιρείας όπου ο τότε διευθύνων σύμβουλος Γιώργος Κατσανεβάκης είχε εισηγηθεί για την περιουσία του Πολυτεχνείου κάνοντας μια σαφή διάκριση ανάμεσα στα “μεταβιβάσιμα ακίνητα”, δηλαδή εκείνα που είχαν προέλθει από ιδιώτες μέσω δωρεών, και τα “μη μεταβιβάσιμα” όπως είναι τα ακίνητα του λόφου Καστέλι που προήλθαν από το Δημόσιο και συνοδεύονται από δεσμεύσεις.

ΤΟ 1999
Πάντως η συγκεκριμένη διάκριση, μεταβιβάσιμων και μη μεταβιβάσιμων, φαίνεται να τηρήθηκε και τα επόμενα από τα Δ.Σ. της Εταιρείας. Συγκεκριμένα σε συνεδρίαση της Συγκλήτου που είχε πραγματοποιηθεί στις 27 Οκτωβρίου του 1999 για τον ορισμό νέου Δ.Σ. της Εταιρείας Αξιοποίησης Περιουσίας του Πολυτεχνείου.
Στην εισήγησή του ο αντιπρύτανης τότε Ιωακείμ Γρυσπολάκης, (πρύτανης ήταν ο κ. Γιάννης Φίλης), ο οποίος ορίστηκε και πρόεδρος του Δ.Σ., αναφέρθηκε στους σκοπούς της Εταιρείας υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, πως έχει «σαν στόχο την αξιοποίηση της περιουσίας του Ιδρύματος η οποία δεν έχει σχέση με τις εκπαιδευτικές διαδικασίες», ενώ στη συνέχεια παρουσιάστηκε ένας κατάλογος ακινήτων «τα οποία δεν χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικές διαδικασίες και τα οποία έχουν αποκτηθεί από δωρεές τρίτων» και τα οποία μεταβιβάστηκαν στην Εταιρεία προς διαχείριση.
Τα ακίνητα αυτά ήταν τα εξής:
• Ακίνητο Παπαδόπετρου, – 100%, ακίνητο 545 τμ, κτήριο 455 τμ.
• Κατάστημα Χατζημιχάλη Γιάνναρη – 25% εξ’ αδιεραίτου, 817 τμ
• Κατάστημα οδού Υψηλαντών – 25% εξ’ αδιαιρέτου, 1227 τμ
• Κατάστημα οδού Μυλωνογιάννη -25% εξ’ αδιαιρέτου, 436 τμ.
• Κατάστημα Πλατείας 1866 – 25% εξ’ αδιαιρέτου, 301 τμ.
• Οικία οδού Μυλωνογιάννη – 25% εξ’ αδιαιρέτου, 110 τμ.
• Ακίνητο Ηγουμένου Γαβριήλ – 25% εξ’ αδιαιρέτου, οικία 180 τμ, οικόπεδο 550 τμ.
• Γραφεία οδού Σφακιανάκη – 100%, 174 τμ, 5 διαμερίσματα σε 2 ορόφους κι 1 ημιυπόγειο.
• Ενα διώροφο ενετικό κτίσμα πίσω από το Βενιζέλειο Ωδείο – 100% (δωρεά της Ελένης Φρατζεσκάκη για τη στέγαση της συλλογής της με είδη λαϊκής τέχνης).
• Δύο οικίες στον Βάμο Αποκορώνου – 100%.
• Ένα χωράφι 2 στρεμμάτων στον Βάμο Αποκορώνου – 100%.
• Μια έκταση 180 στρεμμάτων περίπου στο Καστέλι Κισάμου – 100%.
• Οικία Αικ. Κελαϊδή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στον συγκεκριμένο κατάλογο των ακινήτων που μεταβιβάστηκαν δεν περιλαμβάνονται τα ακίνητα στον λόφο Καστέλι καθώς για το Δ.Σ. δεν άνηκαν στην κατηγορία των ακινήτων που θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε σχεδιασμούς εμπορικής αξιοποίησης.

ΤΟ 2006
Παρόμοια είναι και η στάση που τήρησε το Δ.Σ. της Εταιρείας και η Σύγκλητος στη συνεδρίαση που έγινε μερικά χρόνια αργότερα στις 23 Μαϊου του 2006 με θέμα ξανά τη μεταβίβαση περιουσία του Ιδρύματος στην Εταιρείας Αξιοποίησης.
Ο κ. Γρυσπολάκης την περίοδο εκείνη ήταν πρύτανης, ενώ τη σχετική εισήγηση πραγματοποίησε ο αντιπρύτανης Μ. Πατεράκης, ο οποίος στην εισήγησή του σημείωσε σχετικά «κατά το άρθρο 3 του Π.Δ. 31/1993, ως περιουσία (σσ της Εταιρείας) ορίζεται η κινητή και ακίνητη που περιέρχεται στο Ίδρυμα, εκτός από εκείνη που έχει προορισθεί για χρήση των εκπαιδευτικών, ερευνητικών και διοικητικών υπηρεσιών του Ιδρύματος».
Πρότεινε, δε, «αρχικά να παραχωρηθεί στην Εταιρεία αυτή που μπορεί ν’ αξιοποιηθεί άμεσα προς όφελος του Ιδρύματος, με βάση και τις δυνατότητες που έχει η Εταιρεία στο πρώτο στάδιο λειτουργίας της».

Ποια ακίνητα περιλάμβανε η λίστα;
Τα ακίνητα από του Αριστείδη Μπακλατζή επί της οδού Σφακιανάκη (Κατά ψιλή κυριότητα 100% ένα ισόγειο γραφείο εμβαδού 128 τ.μ., και πλήρη κυριότητα 100% ένα ισόγειο γραφείο εμβαδού 72 τ.μ., μία κατοικία στον α’ όροφο εμβαδού 128 τ.μ., ένα γραφείο στον β’ όροφο εμβαδού 128 τ.μ. κι ένα γραφείο στον β’ όροφο εμβαδού 72 τ.μ.). Επίσης, περιλάμβανε τα ακίνητα Ιωάννη Αννιτσάκη και συγκεκριμένα ένα διώροφο κτίσμα συνολικού εμβαδού 744 τ.μ. σε οικόπεδο 372 τ.μ. στην περιοχή «Νέα Καταστήματα» κι ένα διώροφο κτίσμα συνολικού εμβαδού 844 τ.μ. σε οικόπεδο 420,75 τ.μ. στην περιοχή «Νέα Καταστήματα», οδός Χατζη-Μιχάλη Γιάνναρη 25-27.
Όπως προκύπτει ούτε σε εκείνη τη συνεδρίαση τέθηκε θέμα των ακινήτων στο λόφο Καστέλι καθώς τα εν λόγω ακίνητα δεν θεωρούνταν ότι δύναται να αξιοποιηθούν εμπορικά.
Ασφαλώς το ερώτημα που προκύπτει εξετάζοντας κανείς – έστω και τμηματικά – την ακίνητη περιουσία που κατέχει το Πολυτεχνείο Κρήτης, είναι γιατί η σημερινή και η προηγούμενη Σύγκλητος και Διοίκηση της Εταιρείας να επιδιώκουν να βγάλουν στο “σφυρί” τα ιστορικά ακίνητα του λόφου Καστέλι τη στιγμή που οι προηγούμενες Διοικήσεις δεν το έκαναν, ενώ την ίδια στιγμή η περιουσία που έχουν προσφέρει Χανιώτισσες και Χανιώτες στο ίδρυμα είναι μεγάλη και εμπορικά αξιοποιήσιμη.

Απόντος του Γιώργου Ουντράκη, ο Π. Περάκης στο 18ο podcast “Στα Πρόθυρα” βλέπει την πόλη να φορά… αντιανεμικό απέναντι στον “άνεμο ανάπτυξης” που λένε πως φυσά στον Λόφο Καστέλι.